ใช่ ไม่ใช่ เนื้อคู่
คู่แท้หรือคู่เทียม
เนื้อคู่ ตามพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน
อธิบายไว้ว่า “ชายและหญิง ที่ถือกันว่าได้เคยครองคู่
กันมาแต่ปางก่อน ชายและหญิง ที่เหมาะสมเป็นคู่ครองกัน”
โดยส่วนใหญ่ชีวิตคู่มักเริ่มต้นด้วยดี มีทั้งความรัก ความสุข
ช่วยกันประคับประคองชีวิตคู่ด้วยความพอ ใจของทั้งสองฝ่าย
หลายคนมีชีวิตคู่ราบรื่นไปตลอดรอดฝั่ง
แต่มีไม่น้อยที่ล้มเหลว บางคู่ต้องหย่ากัน บางคู่ถึงแม้ว่าอยู่ด้วยกัน
แต่ความรัก ความสุขที่เคยให้แก่กันไม่เหลือแม้แต่น้อย
ก็ต้องทนอยู่ด้วยกัน อย่างเป็นทุกข์
การใช้ชีวิตร่วมกันของสามีภรรยาหลายๆ คู่ หากพิจารณา
ถึงการปฏิบัติต่อกันทั้งแง่ กายกรรม วจีกรรม และมโนกรรม
จะพบว่า ทางกายกรรม หมายถึง การกินด้วยกัน นอนด้วยกัน
มีลูกด้วยกัน ทำงานร่วมกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน
ถ้ามองจากภายนอกดูเหมือนเป็นคู่ที่มีความสุข
รักใคร่ปองดองกันดีจนหลายๆ คนอาจจะรู้สึกอิจฉา
แต่สำหรับเจ้าตัวจริงๆ แล้ว การปฏิบัติต่อกันในทาง
วจีกรรม และมโนกรรม มีแต่ทะเลาะเบาะแว้งกัน โกรธกัน
น้อยใจ เจ็บใจ มีแต่ความทุกข์ ไม่มีคำว่าสุข แต่ไม่อาจ
เปลี่ยน แปลงแก้ไขอะไรได้ ก็ยังต้องอดทนอยู่ด้วยกัน
เพราะความจำเป็นทางสังคม หรือ เพราะเห็นแก่ลูก
ชีวิตคู่ ที่เป็นเนื้อคู่กันประเภทนี้ก็มีมาก คือชาตินี้
แม้จะมีความผูกพันกัน ทางกายกรรม แต่ทางวจีกรรม
มโนกรรม กลับเป็นการสร้างความสัมพันธ์ที่ไม่ดีต่อกัน
จึงดูเหมือนว่า ทางกายกรรมนั้นรักกัน โดยที่ความเป็นจริง
แล้วต่างฝ่ายไม่มีความรู้สึก รักกันเลย แต่ในสถานภาพ
ทางสังคมที่เป็นสามีภรรยากัน ต้องอยู่ร่วมบ้านเดียวกัน
ใช้ชีวิตร่วมกัน จะเดินทางไปไหนก็ยังต้อง
ร่วมรถคันเดียวกันเป็นครอบครัว
สามีภรรยาที่มีปัญหาเช่นนี้ บางครั้งต่างคนต่างตั้งจิต
อธิษฐานว่าชาติหน้าอย่าได้พบกันอีก ขอเจอชาตินี้
เป็นชาติสุดท้าย แต่ด้วยอุปาทานยึดมั่นถือมั่น ไม่ว่าจะรักกัน
หรือเกลียดชังกันก็ตาม ไม่ว่าจะด้วยความพอใจหรือ
ไม่พอใจต่อกันอย่างไร ในทางมโนกรรม คือความรู้สึกนึกคิดที่มีต่อกัน
จะเป็นการดึงเข้าหากันอยู่ตลอด ไม่ปล่อยวางจากกัน
ดังนั้นจึงเป็นไป ได้อย่างมากที่ บุคคลทั้งสองเมื่อ
ต่างคนต่างตายจากกันในชาตินี้ ถ้าชาติหน้าเกิดมา
โตเป็นหนุ่มเป็นสาวได้พบกันเมื่อไรก็เกิดอารมณ์รักที่รุนแรง
มีความดีใจ พอใจที่ได้เจอกัน เพราะทางกายกรรมในอดีต
ชาตินั้น เคยใกล้ชิด ใช้ชีวิตร่วมกันมา เกิดมาในชาติใหม่
จึงเป็นเนื้อคู่ กันอีก ที่เคยทุกข์ โกรธเกลียดกันก็ลืมไป
แต่คงต้องเรียกว่าเป็น เนื้อคู่เทียม
เพราะเป็นเนื้อคู่ที่เป็นผลของกรรมเก่า คือ กายกรรม
วจีกรรม และมโนกรรมที่สร้างร่วมกันมา ทำดีต่อกันบ้าง
ทะเลาะกัน โกรธเกลียดกันบ้าง เป็นความรักที่หาความสุขแท้จริงไม่ได้
เพราะไม่ใช่เนื้อคู่แท้ที่ครองคู่กันด้วยความรักความเมตตา
ดังนั้น เมื่อต้องใช้ชีวิตคู่ด้วยกันในชาตินี้แล้ว
สามีภรรยาจึงควรสร้างกรรมที่ดีต่อกัน ทั้งทางกายกรรม
วจีกรรม และมโนกรรม แม้ว่าจะมีปัญหาเกิดขึ้น
ก็ควรรู้จักอดทน ปล่อยวาง ให้อภัยต่อกัน
ถ้าทำได้ก็จะเป็นอานิสงส์ให้มีความสุข
ทั้งในชาตินี้และชาติหน้า
ที่มา...สาระแห่งชีวิต คือรักและเมตตา
โดย พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก
วัดป่าสุนันทวนาราม
บ้านท่าเตียน ต.ไทรโยค อ.ไทรโยค จ.กาญจนบุรี
โพสต์โดยคุณ TU อ่านฉบับเต็มได้ที่...
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=6&t=30995
