สวัสดีค่ะพี่ทักทาย

ทุกข์ทุกวันเลยค่ะพี่ แต่ทุกข์ไม่เท่ากัน บางวันทุกข์มากหน่อย ถ้าไม่ใช้สติ ทางกายจะรู้แทนเพราะจะทานอาหารได้น้อย แต่ถ้าทุกข์น้อย วันนั้นจะทานอาหารอร่อยขึ้นค่ะ

แล้วพี่ล่ะคะ เหนื่อยมั้ยคอยดูแลน้อง น้อง แต่ถึงจะเหนื่อย พี่ทักทายได้บุญเยอะเลยนะคะ คอยให้กำลังใจ และคอยชี้ทางสว่างให้กับคนที่มีความทุกข์ ทำสิ่งใดย่อมได้สิ่งนั้นตอบกลับนะคะ

นับถือพี่จริง จริง ค่ะ

มาส่งกำลังใจให้ทุกๆท่านในลานธรรม
อยากให้ทุกๆท่านหลุดพ้นจากความทุกข์จังเลย.... ไม่อยากให้ความทุกข์อยู่คงทนถาวร อะไรที่ละทิ้งได้บ้างก้อต้องทำนะค่ะ เพราะความทุกข์ทำให้เราเสียสุขภาพจิต อย่าให้ความทุกข์นั้น มาพลัดพลาดรอยยิ้มของเราไป สร้างกำลังใจนะค่ะ สู้กับชีวิตต่อไป วันข้างหน้ายังมี ความสุขรอทุกๆท่านอยู่ค่ะ
คุณแสงสบายดีหรือยังค่ะ โยอยู่ตรงนี้เป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณกรัชกาย

อินทรีย์สังวร คือ การปล่อยวางหรือเปล่าค่ะ ทำจิตให้วางเปล่า เหมือนกับว่า ประสาทรับรู้ สิ่งที่ได้ยิน ได้เห็นนั้น ไม่มีตัวตน ทำจิตให้นิ่ง เหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว
ประมาณว่าทำให้มันชาชิน และความรู้สึกที่ว่าต้องโกธร ต้องเกลียด ต้องแค้น ก็เปลี่ยนเป็นการอโหสิกรรมให้พวกเขาเหล่าได้รับแต่สิ่งที่ดี ใครที่คิดไม่ดีกับเราก็ขอให้เขาได้รับแต่สิ่งที่ดีเขาจะได้ออกไปให้พ้นจากชีวิตของเรา ใจเราก็จะได้ไม่ทุกข์
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาสามีแอบไปหาลูกโดยไม่บอกเรา ตอนแรกก็โกธรมากส่ง SMS ไปบอกว่าจะขับรถตามไป แต่จริง ๆ แล้วก็เข้าห้องพระ นั่งสมาธิปล่อยใจให้วางนั่งไปสักพักใหญ่ ๆ ก็สวดมนต์ต่อ ก็สบายใจไม่คิดอะไร ลองทำดูนะค่ะเพื่อจะช่วยได้ไม่มากก็น้อยค่ะ
เป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ

พี่โอ๋

เป็นอย่างไรค่ะ เป็นห่วงนะคะพี่ แข็งแรงเข้าไว้ค่ะ พี่โอ๋คนเก่งของหนู

สวัสดีค่ะ นอนไม่หลับเป็นอะไรไม่รู้ เหงาจัง ทำยังไงดี บอกไม่ถูก ไม่รู้จะอธิบายยังไง เห็นหน้าสามีอยู่ข้าง ๆ รู้สึกเบื่อหน่ายอยากให้เขาออกไปจากชีวิตจัง มันทนจนไม่รู้จะทนไปทำไม อย่างเคสที่อ่าน ๆ มา คนที่ต้องทนอยู่ส่วนใหญ่ล้วนแล้วแต่ต้องทนเพื่อลูก เพื่อที่จะให้ลูกมีพ่อ แต่เราซิ ลูกก็ไม่มีจะต้องทนไปเพื่ออะไร มันเหมือนกับว่าชีวิตตอนนี้มันอยากได้อะไรก็ไม่รู้ เพื่อนหรือ แฟนหรือ ลูกหรือ บอกไม่ถูกเหมือนกัน คงไม่มีใครบอกได้ แย่จัง เศร้า ตั้งแต่จำความได้ ไม่เคยแย่งของใคร ไม่เคยคิดว่าชีวิตแต่งงานต้องมาเจอเรื่องอย่างนี้ เชื่อหรือเปล่าค่า ว่ามีแต่คนชมนะว่าเก่งจัง ทนอยู่ได้ตั้ง ๔ ปี ๔ปีที่เขานอกใจ เหนื่อยเนอะ
ขอโทษทุกคนด้วยค่ะที่รำพันอะไรก็ไม่รู้ จริง ๆ นะอย่างระบายให้ใครฟังนะ ถึงจะไม่มีทางออก แต่ก็ไม่รู้จะพูดให้ใครฟัง เกรงใจคนที่เขาต้องมารับรู้รับฟังเรื่องของเรากลัวคนที่ฟังจะไม่สบายใจไปด้วย มันอั้นในใจมานานหลายเรื่อง ไม่มีทางออก แต่อย่างน้อยที่ไม่เคยคิดจะทำเลย คือ ตาย เพราะชีวิตเรามีค่ามากมายยิ่งนัก เหงาจังค่ะ

คุณChi Chi ถ้าอยากระบาย ที่นี่แหละคะ อย่าเก็บไว้นะค่ะ เพื่อนๆ พี่ๆ ที่ทุกคนรับฟังค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ถ้าวันเหนื่อย เบื่อก็ลองนิ่งๆๆเผื่อว่าจะดีขึ้นค่ะ บ่นให้วิฟังก็ได้นะคะ ถือว่าคุณยังมีเพื่อนค่ะ ระบายได้ค่ะ

ได้อ่านข้อความของคุณChichi ก้อเห็นใจค่ะ อย่างที่คุณทักทายบอกนั่นแหละค่ะ ในลานธรรมแห่งนี้มีมิตรที่ดีและคำแนะนำที่ดีดี อย่างน้อยโยเองก้อได้ใช้ลานธรรมแห่งนี้ระบายความเจ็บปวดที่เคยเกิดขึ้นกับโยได้ คุณChichi โยในตอนนั้นไม่กล้าที่จะคุยกับใครเลย บังเอิญเจอลานแห่งนี้ก้อมีที่ให้เราได้ระบาย มีคำแนะนำดีดีจากเพื่อนๆในลานแห่งนี้ จากวันที่เจ็บปวดมากที่สุด จนมาถึงตอนนี้ เฉยไปแล้ว โยว่าทุกสิ่งทุกอย่างต้องใช้เวลาค่ะแล้วจะทำให้เราดีขึ้นเรื่อยๆ เชื่อสิค่ะ เราจะไม่จมกับความเจ็บปวดนานนักหรอก คุณChichi ต้องท่องไว้เลยว่าจะไม่มีความเจ็บปวดที่ถาวร ความสุขก้อไม่จีรังฉะนั้นจงอย่าประมาณทำทุกๆสิ่งอย่างมีสตินะค่ะ โยเอาใจช่วยค่ะ
คุณแสงหายไปไหนค่ะ สภาพจิตใจเข้มแข็งได้กี่เปอร์เซ็นแล้ว คุณต้นอ้อ คุณวิ และท่านอื่นๆในลานแห่งนี้เป็นกำลังใจให้กันและกันนะค่ะ
ขอให้ทุกๆท่านพบความสุขอย่างเร็วไวนะ จะได้มีแต่คนที่มีความสุขบนโลกนี้ เมื่อเราเห็นผู้อื่นมีความสุขเราก้อพลอยมีความสุขไปด้วยว่างั้นไหมีค่ะ
โยค่ะ

สวัสดีค่ะคุณแสง พี่ทักทาย คุณอ้อ และทุกๆคนค่ะ คงสบายดีกันทุกคนนะค่ะ ส่วนดิฉันก้อมีเรี่องให้ปวดหัวอยู่เรื่อยแหละค่ะดีแต่ตอนนี้ไม่ทุกข์เหมือนตอนแรกไม่เอามาใส่ใจนิ่งอย่างเดียว แต่บางครั้งก้อแอบคิดมั่งมันตัดไม่หมดนะค่ะ เป็นบางวันค่ะที่ใจออ่นแอเหมือนกันแต่ก้อพยายามไม่ให้คิดค่ะ เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมานี้มีเรื่องระบายอีกแล้วค่ะ ดิฉันกับสามีขับรถกลับจากต่างจังหวัดจะกลับบ้านบังเอิญหรืออะไรไม่รู้ไม่อยากเดาค่ะ ไปจอดไฟแดงดันไปเจอผู้หญิงของเขา อีกคันหนึ่งค่ะเขาขับอีกคันแค่นั้นแหละผู้หญิงคนนั้นขับรถกวนประสาททั้งโทรหาสามีตลอด ขับรถจี้ตูดตลอดเวลาตามไปอย่างนั้นขับแบบกวนๆว่างั้นเถอะ คงอยากแหย่ให้ดิฉันวีนใส่สามีหรือไม่รู้เขาคิดยังไงแต่พี่ทักทาย คุณแสงรู้ไหมดิฉันมีความรู้สึกเฉยๆค่ะไม่คิดอะไรเลยนั่งนิ่งๆไม่คิดอะไรเลยกลับไปย้อนดูเขาและสามีเห็นอาการแล้วน่าสงสารมากก่วาค่ะ ทุรนทุรายอาการมันฟ้องค่ะ หรือรับไม่ได้ทำใจไม่ได้ที่เห็นสามี-ภรรยาเขาไปด้วยกัน หรือยังไงไม่รู้แต่ตอนนี้ดิฉันนิ่งไปเยอะค่ะ ขอบคุณธรรมมะที่ทำให้ดิฉันใจเย็นและนิ่งค่ะ สามียังแปลกใจเลยค่ะว่าเราไม่มีอาการอะไรเลย แต่ก้อเอบคิดนิดหนึ่งค่ะ

ติดตามบอร์ดนี้ประมาณ 2- 3 วันค่ะ รู้สึกว่าเป็นบอร์ดที่ดีนะค่ะ อ่านแล้วสบายใจขึ้น
ฝากตัวกับทุกท่านด้วยนะจ๊ะ เราก็เป็นอีกคนที่สามีนอกใจ แต่อ่านเรื่องของคุณแสงอาทิตย์แล้ว เราคิดว่าคุณแสงอาทิตย์ยังโชคดีนะคะที่สามียังเลือกคุณ...

ปัญหาของเรากับสามีเกิดขึ้นประมาณ 2-3 เดือนค่ะ อยู่ด้วยกันประมาณ 7 ปี ลูกชายวัยน่ารัก 2 ขวบครึ่ง 1 คน (ขอบอกลูกชายสามีอยากได้มากบอกเราเสมอมาจากความรักและความตั้งใจ) ยอมรับว่ารับไม่ได้เลยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่ก่อนสามีเป็นคนดี (ในสายตาเรานะ) ปล่อยสามีไปทำงานแต่กลับนอกใจไปมีน้อยแถมผู้หญิงก็มีสามี จับได้แฟนยอมรับบอกเลือกครอบครัวบอกรู้ผู้หญิงต้องการอะไร(เงินจ๊ะ) แต่ทั้งสองทำงานที่เดียวอย่างว่าของมันเคย เชื้อมันมีเพลิงก็พร้อมจะลุก ...........ทั้งสองก็เลิกกันไม่ได้ สามีของเราจะเปลี่ยนไปทุกอาทิตย์ อาทิตย์นี้สำนึกได้ อาทิตย์หน้าไร้สำนึก.......

ตั้งแต่เกิดเรื่องสามีหนีปัญหาตลอด ไม่มาพูดมาเคลียร์อะไร......ตั้งแต่เกิดเรื่องกลับบ้าน สองครั้ง ครั้งละไม่ถึง 1 วัน ประมาณ 1เดือนแล้วค่ะ ไม่โทรและถามข่าวลูก

สามีทำงานราชการค่ะ เราเคยบอกให้สามีย้ายมาทำงานแถวบ้านจะได้ไปกลับได้ แต่สามีไม่ยอม สรุปประมาณว่าสามีเลือกผู้หญิงคนนั้น เราเองก็งงทั้งที่ผู้หญิงคนนั้นก็มีสามีแต่ทำไมทั้งสองยังคบกัน เราเคยเจอสามีของผู้หญิงคนนั้นด้วยนะ ..........

พอได้มาอ่านกระทู้ต่าง ๆ คำแนะนำต่างๆ ก็รู้สึกปลงได้บ้างเล็กน้อยค่ะ เพราะตอนนี้ได้ข่าวว่าสามีก็ทุกข์ประมาณว่าสังคมที่ทำงานลงโทษค่ะ จะทำอะไรก็รู้สึกว่าสายตาสังคมมองไม่ได้ เราว่าจะไปร้องเรียนกับผู้บังคับบัญชาเพื่อนๆ ว่าไง (ผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกจ้างจ้า ส่วนสามีเรารับราชการ)

ขอโทษคุณแสงอาทิตย์ละกัน ใช้กระทู้คุณแสงอาทิตย์ระบาย....ซะ ยืดๆยาว.........

สวัสดีคะคุณ chichi เข้มแข็งเร็วๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้คะ
สวัสดีคะคุณโย ตอนนี้เข้มแข็งดีแล้วใช่ไม๊คะ ยินดีด้วยคะ กาลเวลาจะรักษาใจเราเองจริงๆนะ สำหรับเราสภาพจิตใจตอนนี้ถือว่าโอเลยคะ เข้มแข็งและพร้อมจะก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคงและสบายใจ จริงๆคะ เข้ามาในลานทุกวันแต่ไม่มีเวลาตอบเลยคะ งานยุ่งและมีกิจกรรมทุกวันเลยคะ อัพเดทนะคะสถานการณ์ตอนนี้ วันก่อนได้บอกเลิกกันไปแล้วคะ ความอดทนที่มีมันไม่เหลือแล้วคะ บอกกับตัวเองว่าเราทำดีแทบตายก็ไม่มีวันที่เขาจะคิดได้และกลับมา มันสะสมมาเรื่อยๆคะ ความรู้สึกถดถอยทีละน้อยจน ณ วันนี้เราสามารถที่จะยืนด้วยตัวเองได้แล้ว ก็เลยลุกขึ้นมาบอกเขาว่า คุณต้องเลือกแล้วล่ะถ้าจะอยู่กับเราก็ต้องไม่มีคนอื่น เราไม่ทนอีกแล้ว จากที่เราไม่เคยลุกขึ้นมาขึ้นเสียงไม่เคยเรียกร้องสิทธิ (กลัวการเลิกลากลัวแต่เขาจะไปจากเรา) คิดมาตลอดว่าไม่มีเขาเราตายแน่ ความคิดเช่นนั้นไม่มีแล้วคะ เรายื่นคำขาด เขาไม่เคยเห็นเราเป็นแบบนี้ ไม่เคยกล้าแม้จะบอกให้เขาเด็ดขาดสักครั้ง มีแต่ยอมและยอมมาโดยตลอด อารมณ์ตอนนั้นไม่ไหวแล้วบอกกับตัวเอง ระเบิดลงเลยคะ ผลปรากฏว่าเขารีบเข้ามากอดและร้องไห้ บอกว่าทิ้งเราไปไม่ได้เขารักเรากับลูกมาก เราก็เลยถามว่ารักแล้วทำไมเลิกกับผญ ไม่ได้ มันไม่ใช่แล้ว ตัวเองเพียงแค่สงสารเราเท่านั้น แต่ความรักตัวเองให้ผญ คนนั้นไปหมดแล้ว เขากอดเราบอกว่าไม่ใช่อย่างนั้น เราก็เลยบอกว่าตกลงจะเอายังไง เราจะยอมรับการตัดสินใจของเขา ถ้าอยู่ก็ต้องเลิก ถ้าจะไปก็ไปเลย เราไม่สามารถทนสภาพแบบนี้ได้อีกแล้ว เราอยู่ได้ แล้วไม่ต้องห่วงว่าเราจะสอนให้ลูกเกลียดพ่อ เราจะบอกลูกว่าพ่อเขาเป็นคนดีเลิศประเสริฐศรี (ประชด) ไม่กีดกัันถ้าอยากมาหาก็มา แล้วเราก็พูดเรื่องค่าใช้จ่ายต่างๆนาๆ เขาก็ไม่ยอมรับอะไรทั้งนั้น ขอให้เราให้โอกาสเราเลยถามว่านานแค่ไหน เป็นเดือนเป็นปี เราทุกข์มาตลอดเจ็บมาตลอดไม่มีทางที่จะยอมทนอีก ขอบอกว่าสาบานว่าขอเวลาเดือนเดียวจะจบเรื่องทุกอย่าง เราสับสนมากๆ ก็เลยเหมือนยอมตกลง อีกอย่างใจก็ไม่อยากจบแบบนี้ เพียงแต่ลุกขึ้นมาเรียกร้องสิทธิ เพราะมันแย่ลงเรื่อยๆ จนผญ มาอยู่ตรงนี้แล้ว วันที่พูดกันเขาสารภาพหมดว่าผญ มาอยู่ที่นี้แล้ว เราเลยบอกว่าเอาเป็นว่าเดือนหนึ่งก็ตามนั้น แต่ถ้าไม่ได้ตัวเองต้องออกไปจากชีวิตเรา เพราะทุกวันนี้ชีวิตเราก็จะตกต่ำตามไปด้วยแล้ว หรือถ้าคิดว่าจะไปเมื่อไรก็ไปได้เลยไม่ต้องรอให้ครบเดือนก็ได้ เราพร้อมเสมอ พอเช้าเราก็ไม่เตรียมอะไรให้เหมือนเคย เสื้ื้อผ้า รองเท้า เขาก็แปลกแ่ต่ก็หาเอง พอจะไปก็มาสะกิดเข้ามากอดลูบหัว ไม่มีเสียงตอบรับจากเราทั้งสิ้น เขาก็ไปทำงาน อยากบอกทุกท่านว่าที่เป็นอย่างนี้เพราะสิ่งที่เขาทำกับเรามาทั้งหมดมันสอนให้เราแกร่งและแข็งแรงขึ้น เราขอบคุณเขานะที่เขาทำให้คนอ่อนแอกลับเปลี่ยนมาเป็นคนเข้มแข็งได้ เพื่อนๆพี่ๆช่วยลุ้นหน่อยนะคะว่า อีกหนึ่งเดือนผลจะเป็นอย่างไร ขอบคุณคะ

สวัสดีคะคุณใจร้าว
อยากให้คุณใจเย็นๆ ก่อน เรื่องเพิ่งจะเกิดไม่นานมันอาจจะไม่เลวร้าย(ไม่มากกว่านี้) ทำใจและตั้งสติ บอกตัวเองให้นิ่งไว้ก่อน ดูการเปลี่ยนแปลงอีกสักนิด ตอนนี้เขาก็เริ่มจะได้รับกรรมจากการกระทำของเขาแล้ว (จากที่ทำงาน) สังคมไม่ยอมรับหรอกคะ ไม่แน่เขาอาจจะคิดได้คะ อยากให้คุณยอมรับสภาพไปก่อน ถ้าคิดมากจิตตกก็พึ่งธรรมะคะ สวดมนต์เจริญภาวนา คิดหนอๆๆ จิตของเราจะสงบขึ้นเรื่อยๆ คะ ความฟุ้งฟ่านก็จะลดลงตามไปด้วย ทุกข์ก็รู้ว่าทุกข์แต่เขาอยู่กับเราไม่นานหรอกคะ เดี๋ยวเขาก็ไป ตั้งสติให้ได้ เวลาจะรู้ว่าทุกข์ก็รีบกำจัด ทุกข์ได้แต่อย่าทุกข์นานคะ เสียสุขภาพจิต รักษาจิตใจเราให้ปกติที่สุด ไม่เพิ่มทุกข์ให้ตัวเอง รู้คะว่าทำยากแต่อยากให้คุณใจร้าวพยามนะคะ ทำเรื่อยๆ แล้วจิตเราจะเริ่มนิ่งไปเรื่อยๆคะ ไม่ต้องไปคิดเรื่องร้องเรียนเขาหรอกคะ เรื่องเล็กจะกลายเป็นเรื่อยใหญ่คะ สามีคุณอาจจะเสียความรู้สึกกับเราไปเลยก็ได้ ปล่อยให้เป็นไปตามกรรมดีกว่าคะ อย่างไรเสียกรรมต้องเล่นงานเขาสองคนอยู่แล้ว อยู่ที่ว่าจะช้าหรือเร็วแค่นั้นเองคะ เวลาจะรักษาใจเราคะ ให้กำลังใจตัวเองทุกวันนะคะ ยิ้มสู้กับปัญหา คิดว่าเรื่องที่เจออยู่เป็นบททดสอบ (อาจจะเป็นแบบทดสอบที่ยากหน่อยแต่คงไม่เกินความสามารถที่เราจะผ่านไปได้นะคะ) เรื่องของคุณยังใหม่ เหมือนเป็นแผลก็เป็นแผลสด รอเวลาตกสเก็ดคะ แล้วสักวันเราจะหายเจ็บคะ ใช้เวลาหน่อยคะ ของเรากว่าจะทำใจได้ก็หลายเดือนอยู่คะ เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ไปด้วยกันนะคะ มีอะไรก็เข้ามาระบายนะคะมีเพื่อนๆ รับฟังและแนะนำมากมายรอคุณอยู่คะ

คุณ 01- เยี่ยมแล้วค่ะ เห็นไหมว่าเราไม่ร้อน เราเองก็ไม่ทรมาน
คนที่ร้อน พี่พยายามจะกวนประสาทนั้นแหละทรมาน แล้วยิ่ง
ทำมาแล้วคิดว่าจะกวนประสาทได้แต่ไม่ได้ ก็ยิ่งทรมานมากขึ้น
เป็นเท่าตัว เหมือนเด็กอยากแกล้งเพื่อนแต่เพื่อนไม่สนใจอะไร
ประมาณนั้น มองเหตุการณ์ด้วยใจมีเมตตานะค่ะ อุทิศบุญกุศลให้
เขาไปซะ (เฮ้อ...เห็นใจเธอจัง)

คุณใจร้าว จะทำอะไรลองคิด บวก ลบ คูณ หาร ดูก่อนนะค่ะ
บางอย่างเราอาจได้รับผลประโยชน์ แต่ลองมองที่ตัวสามี
เรานิดหนึ่งว่าเขาเสียหายไหม หากการทำอย่างนั้นเป็นการ
ทำร้ายใครให้เจ็บเพิ่มมากขึ้น อย่าทำเลยค่ะ เพราะการกระทำ
อะไรลงไปแล้วเกิดผลของการกระทำทันที และเราก็ไม่สามารถ
กลับมาแก้ไขมันได้อีกเลยนะ อ้อเองเคยคิดนะว่า ลูกคือสิ่งที่
เขาบอกกับเราว่าเกิดขึ้นมาจากความรัก แล้วไหงไม่ช่วยกันเลี้ยงดู
แต่พอได้คิด ก็บอกตัวเองได้ว่า ถึงเขาไม่ช่วยฉันก็เลี้ยงลูกของ
ฉันให้เป็นคนดีได้ อาจดีกว่าเลี้ยง 2 คน แล้วเด็กเห็นตัวอย่าง
อะไรไม่ดีซะอีก