เค้าว่ากันว่ามีคนรักดีกว่ามีคนเกลียด แต่มีคนรักมากกว่าหนึ่ง คนกลางก็ทุกข์เหมือนกัน อยากจะรักแท้แค่คนเดียว แต่ก็สงสารอีกคนที่ไม่ได้ถูกเลือก จะทำอย่างไรดีไม่ให้ใครต้องเสียใจเลย คงเป็นไปไม่ได้ใช่มั้ยคะ เพราะอย่างไรแล้วการเป็นเราสามคนแบบนี้ต้องมีคนใดคนหนึ่งที่ไม่ได้ถูกเลือกเสียใจแน่ แต่การเป็นคนกลางที่ต้องเลือกแค่คนใดคนหนึ่งก็รู้สึกทุกข์ใจเช่นกัน เพราะการทำร้ายจิตใจของคนที่มารักเรา ย่อมรู้สึกไม่ดี จะทำอย่างไรดีคะ ตอนนี้ตัดสินใจไม่ถูกว่าจะต้องทำร้ายจิตใจคนไหน เพราะจะเลือกคนไหน ก็ทำให้รู้สึกแย่และสงสารอีกคน เคยตัดสินใจว่าไม่เลือกทั้งสองคน แต่เค้าก็พยายามให้เราต้องเลือก คนหนึ่งก็มีข้อดีข้อเสียแบบหนึ่ง แต่ละคนก็พร้อมที่จะดูแล แต่ละคนก็เอาใจใส่และมีความรักให้ ทั้งสองคนเราก็รักเท่าๆ กัน ทุกข์ใจที่จะต้องเลือกใครคนใดคนหนึ่ง เพราะการคบทั้งสองคนแบบนี้ก็มีแต่ทำให้ทุกคนเสียใจ แต่จะให้เลือกคนไหนนี่สิ.....เพื่อนๆ ลานธรรม มีความคิดเห็นอย่างไรบ้าง ไม่อยากเลือกทำร้ายจิตใจใครเลย มองดูใจของตัวเองแล้ว ไม่ใช่ว่าเลือกไม่ได้ แต่ไม่อยากเลือกที่จะทำร้าย เคยบอกว่าอยากขออยู่ลำพัง ขอเป็นเพื่อนกันทั้งหมด แต่ละคนก็คิดว่าจะเลือกอีกคน...ทำอย่างไรดีถึงให้เข้าใจกันและอยู่เป็นเพื่อนกันได้ หรือควรตัดสินใจเลือกใครไปสักคน

ทำไงดีชีวิต

ในสมัยตอน ที่ผมอายุ ๑๗ - ๑๘ เคยมีปัญหาแบบคุณต่างกันที่เขาเป็นพี่น้องกันรักน้องสงสารพี่เป็นอยู่อย่างนี้ในที่สุด เลยหนีจากทางคู่ ทุกวันนี้เลยอยู่คนเดียวเสียให้เข็ดเลือกไม่ได้นัก ปล.ทุกวันนี้แก่แล้ว

หนึ่งใจสองรักยากนักที่จะรักกันพร้อมหน้า

เลือกไว้สักคนลองค้นเสาะหาคนไหนใครดีกว่าเงินตราหรือว่าความดี

ถ้ารักเท่าๆกัน เลือกไม่ได้จริงๆ
ควรดูคนที่มีศีล ศรัทธา ปัญญา จาคะ เสมอกัน
คนที่จะร่วมทุกข์ ร่วมสุขกับเราได้
คนที่เราอยู่ด้วยแล้วสบายใจ ไม่ต้องเปลี่ยนตัวเองมาก

หากตอนนี้ยังชั่งไม่ได้ ควรใช้เวลาสักระยะตัดสิน
เพราะเวลาที่ผ่านไปก็จะมีหลายๆสถานการณ์มาให้เราได้เรียนรู้ตัวตนของกันมากขึ้นๆ
คนที่รักเราจริงคงไม่เร่งรัดให้อึดอัด
และย่อมปรารถนาที่จะเห็นคนที่รักมีความสุข
ไม่ว่าเค้าจะได้ครอบครองหรือไม่ก็ตาม

ขอบคุณค่ะ ขอบคุณสำหรับเพลงด้วยนะคะคุณกรัชกาย

ตอนนี้ก็รักษาน้ำใจของทั้งคู่ แต่ก็รู้ว่ามันยิ่งเป็นการให้ความหวัง แต่จะให้ทำร้ายบอกลากันไปกับใครสักคน ก็อดที่จะสงสารไม่ได้ยิ่งเห็นเค้าทุกข์ใจ ไม่สบายใจ เราก็ยิ่งทำไม่ลงก็พลอยทุกข์ใจไปด้วย พยายามอยู่คนเดียวให้มากที่สุดให้เค้าทั้งคู่ต่างเข้าใจไปเองว่าเราไม่ดีหรอก ไม่สนใจ ไม่ดูแลใคร แต่ก็กลับถูกเข้าใจผิดว่าไปดูแลอีกทางหนึ่ง

ถ้าชั่งใจดูแล้ว ทั้งสองคนเท่าๆ กันเลย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของจิตใจ ความเข้าใจ การมีศีลธรรม ปัญญา ล้วนไปด้วยกันได้ คือไม่ว่าจะเลือกคนไหน เราก็มีความสุข และมีความทุกข์พอๆ กัน เพราะโดยปกติก็จะสุขได้ด้วยตนเอง อยู่กับครอบครัว แต่มีคนอื่นมาช่วยเพิ่มเติมเป็นคู่คิด ร่วมชีวิตก็ดี แต่ก็มีความทุกข์จากการทะเลาะและความไม่เข้าใจกัน ความระแวงกัน ปนเปกันไป ขึ้นอยู่กับว่าเราจะดึงมันมาคิดหรือไม่

ขอบคุณสำหรับทุกๆ ความเห็นนะคะ