วันเวลาปัจจุบัน 26 เม.ย. 2024, 17:53  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 18 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 20 ต.ค. 2011, 21:46 
 
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ก.ย. 2011, 16:33
โพสต์: 8


 ข้อมูลส่วนตัว


มนุษย์นี้แปลกนะคะ บางครั้งมีอะไรมาสะดุดใจนิดเดียว ใจมันก็โอเค ได้ทันทีเลย อยากเป็นอย่างนี้ทุกวันจังเลยเพราะเมื่อวานอดึตสามีมาบ้าน เพื่ออะไรทราบไหม๊คะ คือมาใช้ให้เราทำงานให้ ให้ค่าน้ำมันนิดหน่อย ไม่มีน้ำใจซื้อขนมมาให้ลูกเลย ใจเราเลยคิดได้ เมื่ออ่านสิ่งที่คุณทักทายเขียน และสมาชิกอีกท่าน ให้คิดว่าเขาตายแล้ว มันซึ้งน้ำใจที่เขามีต่อลูกมากเลย ขนาดลูกที่เขาเลี้ยงมากับมือ ๑๙ ปี ยังแล้งน้ำใจเลย เราจึงตัดสัมพันธ์ดีกว่า ตั้งใจว่าจะไม่ยอมเห็นหน้าเขาอีกจนตายเลยแหละ คนใจดำอย่างนี้ พอแล้ว สำหรับใจเราที่มีให้เขา แต่จะทำได้สักกี่วัน ก็ไม่รู้ แต่จินจะพยายามคะ รู้สึกว่าดีมากเลยสำหรับวันนี้ มัวเสียน้ำตาเสียเวลาอย่างคุณทักทายว่าจริง ๆขอบคุณนะคะ หรือว่า เพราะวันนี้จินสวดพระไตรปิฏกฉบับเดิมหรือเปล่าไม่ทราบ ไม่เคยสวดคะ แต่วันนี้ตั้งใจสวดมาก ๆ เราจะพยายามเพื่อดำรงพระพุทธศาสนา สืบไปอีกคนคะ ถึงแม้นว่าเราจะไม่ประสีประสา แต่ตั้งใจตั้งมั่นมากขึ้นคะ ขอบคุณทุกท่านนะคะ


แก้ไขล่าสุดโดย พรพรรณ กุนดา เมื่อ 31 ต.ค. 2011, 23:52, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 20 ต.ค. 2011, 21:49 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 15 ต.ค. 2011, 17:00
โพสต์: 47


 ข้อมูลส่วนตัว


สู้ต่อไปนะคะ มุกเชื่อว่าทุกคนในบอร์ดนี้เป็นกำลังใจให้กันและกันเสมอค่ะ Kiss


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ต.ค. 2011, 10:16 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 21 มิ.ย. 2010, 16:20
โพสต์: 35

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


บางครั้งคิดอะไรตั้งหลายอย่างเพื่อให้เราดีขึ้น คิดมันไปทั้งวัน ทั้งคืน ก็คิดไม่ตก แต่...พอมี เรื่องบางเรื่อง การกระทำบางอย่าง หรือแม้แต่คำพูดของคนๆนั้นแค่ประโยคเดียว กลับทำให้เราหลุดพ้นได้อย่างน่าอัศจรรย์

ดีใจด้วยนะคะที่เริ่มตัดเค้าคนน้นได้ทีละนิดๆ มีอีกหลายคนมากๆในโลกนี้ที่ต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้ สุดท้ายแล้ว มันก็ต้องผ่านไปได้ค่ะ คนที่เค้าไม่เห็นคุณค่าเรา ก็ช่างเค้าเถอะค่ะ เราเห็นคุณค่าในตัวเราดองก็พอค่ะ :b27:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ต.ค. 2011, 11:26 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ต.ค. 2011, 17:35
โพสต์: 10

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b1: สิ่งไม่ดีต่างๆ จะผ่านพ้นไปนะคะ แต่มันต้องใช้เวลา เป็นกำลังใจให้นะคะ

.....................................................
ข้าพเจ้าไม่ใช่คนดีมากมาย เป็นแค่คนที่อยากทำความดี


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 พ.ย. 2011, 20:45 
 
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ก.ย. 2011, 16:33
โพสต์: 8


 ข้อมูลส่วนตัว


ช่วยเราด้วย เราไม่รู้จะทำยังไง มันยังตัดใจไม่ขาด ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า เขาไปจากเราและลูกแน่นอนแล้ว ความผูกพันที่มีต่อเรามา ๒๕ ปี มันยาวนานมาก ทำไมเขาลืมเราและลูกได้ยังไง หรือเพราะเขามีคนใหม่ เด็กกว่าเรา ๒๐ ปี และมีลูกใหม่ ความรู้สึกไม่มีเหลือเลยหรือ ช่วยตอบเราที เสียใจมาก ไม่เข้าใจว่าเขาลืมคนที่อยู่กับเขามาครึ่งชีวิตได้จริงหรือ แต่ทำไมเราลืมไม่ได้ ทั้งที่ผู้ชายคนนี้ ไม่เคยมีความรักให้เรา ความเอื้ออาทรก็ไม่เคยได้รับ เรามีแต่ให้เขา เรารู้ว่าเรายึดติด แล้วจะทำยังไงดีละ แก่จนปานนี้แล้ว เรายังคิดไม่เป็นเลย ตั้งหลักไม่ทัน ช่วยด้วยนะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 พ.ย. 2011, 21:23 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 มิ.ย. 2011, 10:18
โพสต์: 590

โฮมเพจ: www.bhuddhakhun.blogspot.com
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว www


สู้ๆนะครับคุณ พรพรรณ คุณยังไทกข์ที่สุดหรอกครับ คนที่ทุกข์แสนสาหัสมากกว่าคุณยังมีอีกเยอะมาก
บางคนทุกข์ ถงขั้นน่าอนาถ น่าเวทนา ก็ยังมีเลยครับ ไม่มีใครที่ทุกข์ที่สุดหรอกครับ สู้ๆต่อไปนะครับ
เป็นกำลังใจให้

เคยมีคอลัมน์นึงเมื่อนานแล้ว จำไม่ได้ว่าเคยอ่าเจอที่ไหน เพียงอ่านคร่าวๆ นำชีวิตของครอบครัวๆหนึ่งมาตีแผ่ ชีวิตของครอบครัวนี้ต้องทนทุกข์เวทนา ลำบากแสนสาหัส ถึงขั้นน่าเวทนาเลยล่ะ ผมอ่านแล้วสงสารจับใจ เรียกว่าน่าเวทนาสุดๆ ถ้าผมหามาให้คุณอ่านได้ ผมก็อยากนำมาเป็นอุทาหรณ์ให้ใครหลายๆคนที่คิดว่าตัวเองหมดหวังในชีวิต ท้อแท้ในชีวิต ได้อ่านกัน รับรองว่าต้องประทับใจจนลืมไม่ลง แต่ผมหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ

สู้ๆครับ

.....................................................
รูปภาพ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 พ.ย. 2011, 21:30 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


เป็นธรรมดาของใจค่ะ...บางวันก็ดูเหมือนจะนิ่ง สงบ วางลงได้
แต่บางวันก็โลดไปแล่นมา ขี้นสูง ลงต่ำตามไม่ทัน ยังไม่ต้องตัดใจจากเขา
เพียงแต่คอยเฝ้าดูตัวเอง ดูว่าวันนี้คิดอะไรบ้าง วันนี้ใจไปอยู่ที่ไหน?
เวลาคิด...ก็คิดอย่างเดียว อย่าพยายามปรุงแต่ง ต่อยอดความคิดเหล่านั้น.....
คำว่า "ทำไม" ตัดออกไปได้เลย ไม่ต้องสงสัยว่าทำไม? เพราะเหตุใด?
จึงเป็นอย่างนั้น อย่างนี้.....เพราะถ้ามีคำถาม ความคิดก็จะเตลิด ไม่มีที่สิ้นสุด

คงต้องใช้เวลาสักหน่อย กับการที่จะอยู่โดยไม่มีเขา วันไหนที่ความรู้สึกต่างๆมันรุมเร้ามากๆ
ลองหลับตานิ่งๆ แล้วปล่อยความคิดให้เป็นไปตามทางของเขา ไม่ต้องเก็บกัก ไม่ต้องบังคับ
ข่ม..ฝืน ดูตามเขาไป ความอึดอัด คับแค้นใจ จะค่อยๆดีขึ้นเอง

ความรักไม่ทำให้ใครเจ็บปวด....ความปรารถนาต่างหากที่ทำให้เราชอกช้ำ

หันไปมองรอบๆตัวดู...เชื่อว่าตอนนี้มีคนที่ทุกข์มากกว่าเราเพิ่มขึ้นอีกเป็นล้าน

วันเวลาจะกลืนทุกอย่าง....ถ้าเราไม่ตาม..อดึตก็จะผ่านไปเอง

ฝากเรื่องความเจ็บปวดที่เกี่ยวกับความรักมาให้ฟัง ลองฟังดุนะค่ะเผื่อจะช่วยได้บ้าง
เป็นกำลังใจให้ค่ะ :b4: :b4:


http://www.fungdham.net/book/wasin-anon.html

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 พ.ย. 2011, 21:48 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 28 ก.ย. 2011, 19:55
โพสต์: 146


 ข้อมูลส่วนตัว


รูปภาพ


เอาลิงก์มาฝากครับ.....ปัญหาคงคล้ายๆกัน คิดว่าน่าจะอารมณ์เดียวกัน
อาจจะพอให้ข้อคิด ให้กำลังใจได้บ้างนะครับ อย่าท้อแท้นะครับ สู้ต่อไป


อกหัก รักขม ไม่สมหวัง ที่นี่มีกำลังใจ ให้ข้อคิด
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=27&t=39909

เรื่องรักๆ : ธรรมมะในขนมปัง
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=27&t=39983

ทุกข์จัง....เมื่อรักจาง
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=27&t=39832

รักกัน จิตใจก็จะผูกพัน โกรธกัน ก็ผูกพันเหมือนกัน
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=27&t=36918

.................................

ว่าด้วยการอยู่กับความทุกข์
http://board.postjung.com/m/446657.html

คำเตือน: ลิงก์สุดท้ายนี้ เจ้าของบทความเขาเขียนไว้ดีมากครับ แต่ค่อนข้างใช้คำแบบตรงไปตรงมา
นิดนึง แต่ก็ให้ข้อคิดดีๆ.....กรุณาอย่ากดหากคุณไม่ชอบคำพูดแบบห้วนๆ ตรงไปนิด

.....................................................
เก็บธรรมใส่กล่อง.....เรียนรู้จากบัณฑิต.....คบหากัลยาณมิตร.....จิตอ่อนน้อมในพระธรรม


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 พ.ย. 2011, 13:22 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 พ.ย. 2011, 14:04
โพสต์: 19


 ข้อมูลส่วนตัว


ทักทาย เขียน:
วันเวลาจะกลืนทุกอย่าง....ถ้าเราไม่ตาม..อดึตก็จะผ่านไปเอง

:b4: :b4:


http://www.fungdham.net/book/wasin-anon.html


:b8: :b8: :b8: :b8: :b8: :b8:
คมจริงๆ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 พ.ย. 2011, 13:25 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 พ.ย. 2011, 14:04
โพสต์: 19


 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: :b8: :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 พ.ย. 2011, 07:01 
 
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ก.ย. 2011, 16:33
โพสต์: 8


 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณทุกท่านคะ จินเล่นคอมไม่ค่อยเป็น ตอบก็ไม่ค่อยถูก ไม่รู้ข้อความจะถึงไหม๊ ขอบคุณทุกท่านจริง ๆ คุณทักทายคะ เมื่อวานอารมณ์เราโลดไปทั้งวัน นั่งร้องไห้ตั้งแต่เช้าถึงค่ำ เมื่อวานซืนลูกสาวเห็นเราซึม ก็บอกแม่ว่า แม่จะเสียใจทำไม ถ้าผู้ชายคนนี้ดี แม่น่าเสียใจ นี้เขามีความดีไม่ถึง ๑๐ ด้วยซ้ำ เมื่อไหร่แม่จะเลิกเศร้าเสียที เขาไม่มีวันกลับมาหาเรา เขาไม่รักเราแล้ว ไม่รักแม้กระทั่งหนู ความจริงที่ลูกพูดเป็นจริงทุกอย่าง ลูกสาวเราคิดได้ มีหลักธรรมมาสอนแม่ด้วยซ้ำ แม่อย่างเราใช้ไม่ได้เลย กลางคืนเรานอนจับมือกัน ถ้าเปิดเทอม ลูกต้องกลับไปเรียนธรรมศาสตร์ เราคิดไม่ออกเลย ทุกวันนี้เราต้องอยู่สภาพเดิม ๆ ทุกอย่างคะ ลานธรรมเท่านั้นที่เป็นสิ่งใหม่สำหรับชีวิตจินตอนนี้


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 พ.ย. 2011, 20:08 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เป็นกำลังใจให้ก้าวผ่านเรื่องราวร้ายๆไปให้ได้ในเร็ววันนะคะ :b4:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 พ.ย. 2011, 00:41 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www




คำอธิบาย: แม้ตอนนี้เขายังไม่เป็นแบบนี้...แต่ก็ไม่ต่างจากนี้ ยังจะอยากได้...อยากใกล้เขาอยู่อีกหรือ?
ซากศพ.jpg
ซากศพ.jpg [ 14.04 KiB | เปิดดู 8290 ครั้ง ]
พรพรรณ กุนดา เขียน:
เมื่อวานอารมณ์เราโลดไปทั้งวัน นั่งร้องไห้ตั้งแต่เช้าถึงค่ำ


อารมณ์โลดแล่น...ร้องไห้ เสียใจ เพราะอาลัย..อาวรณ์สิ่งนี้หรือค่ะ?

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 พ.ย. 2011, 01:04 
 
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ก.ย. 2011, 16:33
โพสต์: 8


 ข้อมูลส่วนตัว


หาเจอหรือยังคะ จินอยากอ่านมั้ง ตอนนี้ต้องอ่านทุกอย่าง เพราะเครียดมาก ร้องไห้ตลอดเวลาไม่ว่าตี ไหน ก็ร้อง ลูกสาวต้องคอยปลอบ ขนาดกินยานอนหลับแล้ว จินยังฝันเลย ดูซิ จินบังคับมันไม่ได้เลย จะเพลืนตอนที่เพื่อน ณที่นี้ ก็ตอบให้ได้สติบ้างคะ ขอบคุณจริง ๆ คะ ทุกข์ครั้งนี้ที่สุดแล้วคะ สภาพก็แย่ แก่ก็แก่ไม่มีแรงสู้กับใคร แม้นแต่ใจตนเองยังดูแลไม่ได้เลย น่าสงสารไหม๊คะ
พุทธคุณ เขียน:
สู้ๆนะครับคุณ พรพรรณ คุณยังไทกข์ที่สุดหรอกครับ คนที่ทุกข์แสนสาหัสมากกว่าคุณยังมีอีกเยอะมาก
บางคนทุกข์ ถงขั้นน่าอนาถ น่าเวทนา ก็ยังมีเลยครับ ไม่มีใครที่ทุกข์ที่สุดหรอกครับ สู้ๆต่อไปนะครับ
เป็นกำลังใจให้

เคยมีคอลัมน์นึงเมื่อนานแล้ว จำไม่ได้ว่าเคยอ่าเจอที่ไหน เพียงอ่านคร่าวๆ นำชีวิตของครอบครัวๆหนึ่งมาตีแผ่ ชีวิตของครอบครัวนี้ต้องทนทุกข์เวทนา ลำบากแสนสาหัส ถึงขั้นน่าเวทนาเลยล่ะ ผมอ่านแล้วสงสารจับใจ เรียกว่าน่าเวทนาสุดๆ ถ้าผมหามาให้คุณอ่านได้ ผมก็อยากนำมาเป็นอุทาหรณ์ให้ใครหลายๆคนที่คิดว่าตัวเองหมดหวังในชีวิต ท้อแท้ในชีวิต ได้อ่านกัน รับรองว่าต้องประทับใจจนลืมไม่ลง แต่ผมหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ

สู้ๆครับ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 พ.ย. 2011, 18:01 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 มิ.ย. 2011, 10:18
โพสต์: 590

โฮมเพจ: www.bhuddhakhun.blogspot.com
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว www


พรพรรณ กุนดา เขียน:
หาเจอหรือยังคะ จินอยากอ่านมั้ง ตอนนี้ต้องอ่านทุกอย่าง เพราะเครียดมาก ร้องไห้ตลอดเวลาไม่ว่าตี ไหน ก็ร้อง ลูกสาวต้องคอยปลอบ ขนาดกินยานอนหลับแล้ว จินยังฝันเลย ดูซิ จินบังคับมันไม่ได้เลย จะเพลืนตอนที่เพื่อน ณที่นี้ ก็ตอบให้ได้สติบ้างคะ ขอบคุณจริง ๆ คะ ทุกข์ครั้งนี้ที่สุดแล้วคะ สภาพก็แย่ แก่ก็แก่ไม่มีแรงสู้กับใคร แม้นแต่ใจตนเองยังดูแลไม่ได้เลย น่าสงสารไหม๊คะ
พุทธคุณ เขียน:
สู้ๆนะครับคุณ พรพรรณ คุณยังไทกข์ที่สุดหรอกครับ คนที่ทุกข์แสนสาหัสมากกว่าคุณยังมีอีกเยอะมาก
บางคนทุกข์ ถงขั้นน่าอนาถ น่าเวทนา ก็ยังมีเลยครับ ไม่มีใครที่ทุกข์ที่สุดหรอกครับ สู้ๆต่อไปนะครับ
เป็นกำลังใจให้

เคยมีคอลัมน์นึงเมื่อนานแล้ว จำไม่ได้ว่าเคยอ่าเจอที่ไหน เพียงอ่านคร่าวๆ นำชีวิตของครอบครัวๆหนึ่งมาตีแผ่ ชีวิตของครอบครัวนี้ต้องทนทุกข์เวทนา ลำบากแสนสาหัส ถึงขั้นน่าเวทนาเลยล่ะ ผมอ่านแล้วสงสารจับใจ เรียกว่าน่าเวทนาสุดๆ ถ้าผมหามาให้คุณอ่านได้ ผมก็อยากนำมาเป็นอุทาหรณ์ให้ใครหลายๆคนที่คิดว่าตัวเองหมดหวังในชีวิต ท้อแท้ในชีวิต ได้อ่านกัน รับรองว่าต้องประทับใจจนลืมไม่ลง แต่ผมหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ

สู้ๆครับ



ก็อย่างที่บอกน่ะครับคุณพรพรรณ ว่าหาไม่เจอ รู้สึกว่าจะเคยออกรายการทีวี เป็นเรื่องละครชีวิตหรืออะไรประมาณนั้นน่ะครับ อยากจะหาให้เจอเหมือนกันนะ

.....................................................
รูปภาพ


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 18 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 73 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร