สวัสดีครับคุณ beum 
ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นน่ะครับ
มนุษย์โลกเรานี้ย่อมหนีไม่พ้นความทุกข์ อันได้แก่ ความเกิด แก่ เจ็บ ตาย พลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักและพบเจอกับสิ่งที่ไม่ชอบหรือไม่สมหวังในสิ่งต่างฯทั้งหลายทั้งปวง(ความเศร้าก็เป็นผลแห่งความทุกข์)
อย่างกรณีที่คุณ beum เจออยู่ ถึงแม้ว่าจะทำดีสักแค่ใหนแต่ก็ยังลีกหนีไม่พ้นกิเลส ตัณหา ความอยากและความไม่รู้จักพอคือตัวทำลายศีลธรรม เมื่อไม่มีศีลธรรมก็ทำอะไรที่ไม่ดีได้ ทุกอย่างโดยไม่สนความรู้สึกของใครทั้งสิ้น ขอเพียงแค่ได้ทำตามความต้องการของตัวเองก็พอ (มันคือธรรมชาติของสัตว์โลก)
เราเองต้องพยายามทำความเข้าใจ มีสติและปล่อยวางมันไห้ได้ อโหสิไห้เค้า และอย่าสนใจว่าเค้าจะได้รับกรรมอย่างไรอย่าไปสนใจถ้าไม่อย่างนั้นแล้วความทุข์มันจะย้อนกลับมาทำร้ายตัวคุณเอง เพราะเมื่อเรายังอาลัยอาวรณ์หรือโกรธแค้นอยู่มันก็เท่ากับเรายังสลัดต้นตอแห่งความทุกข์นั้นไม่พ้นสักที แต่มันอาจจะต้องใช้เวลาสักหน่อยขอไห้ใช้ความอดทนเยอะฯฯฯฯน่ะครับ จะคอยเอาใจช่วยน่ะครับ
หลังพายุ ฝนส่างซา ฟ้าย่อมสดใสอย่างแน่นอน....สู้สู้ 
ขอเป็นกำลังใจไห้.............................แก่นไผ่ครับ
ถ้าเป็นเรื่องของคุณเอง ก็อย่าเศร้าให้นานนักนะจ๊ะ เสียเวลาเปล่า
ขอให้เจริญในธรรมนะจ๊ะ 
