ขอบคุณคุณกล้วยไม้ม่วง คุณ SOAMUSA แวะทักทายกัน

จริงๆ ต้องถือว่าเป็นความโชคดีของพวกเรามากกว่า ที่จากนี้เป็นต้นไปเรามีธรรมะเป็นเพื่อนร่วมทางในการใช้ชีวิต ไม่ลุ่มหลงอยู่กับสิ่งจอมปลอมไม่ว่าทุกข์หรือสุข จริงมั้ยค่ะ

สาธุค่ะ เราเข้าใกล้ธรรมะไว้ มีศรัทธาต่อพระรัตนตรัย
แหะๆ ดิฉันก็พยายามจะดีอยู่ค่ะ แต่ก็ยังวนเวียนอยู่กับดีและไม่ดีค่ะ อาศัยสติตามดูไปค่ะ

ขอบคุณมิตรภาพที่ดีงาม แม้จะไม่เคยเห็นหน้าเห็นตากัน แต่ก็รับรู้ถึงมิตรภาพกันได้ค่ะ

รับรู้....และรู้สึกได้เฉกเช่นกัน....หรือว่าเราตกอยู่ในภาวะคล้ายคลึงกัน....
โชคดีที่มีเพื่อนร่วมทาง ให้ข้อคิดเห็น....

ขอบคุณจากใจจริง....เจ้าค่ะ

สวัสดีค่ะ

กล้วยหอมยังเดินไปมาอยู่ในลานนี้ทุกวัน เพราะมีเรื่องราวเกี่ยวกับธรรมะให้เราศึกษาเยอะแยะมากมาย มีประโยชน์ที่สุด การศึกษาธรรมะ การนำมาใช้ กล้วยหอมว่าต้องทำมากเหมือนกับการหายใจ ต้องทำตลอดเวลา

ใจคนเราเนี่ยน่ะค่ะ มันอยู่ไม่สุขชอบคิดอะไรต่างๆ มากมาย บางทีเพ้อเจ้อ ไร้สาระ สิ่งเดียวที่จะคุมใจเราได้คือธรรมะ

อยากทุกข์ให้ยึด อยากสุขให้ปล่อย กำลังพยายามทำอยู่ค่ะ พยายามปล่อยวาง เพื่อตัวเอง

ดีค่ะ ดิฉันก็พยายามอยู่เหมือนกันค่ะแต่ไม่ใช่เรื่องสามีแล้ว ทีีนี้เรื่องทั่วๆ ไปด้วยค่ะ
ไม่ว่าเรื่องลูก เรื่องทรัพย์สิน ยึคมากก็ทุกมาก เมื่อก่อนของใช้อะไรใหม่ๆ ดีๆ ตนเองก็ไม่ได้ใช้ ก็จะไม่ยอม
ให้ใคร แต่เดี๋ยวนี้รีบเอาไปให้คนที่เค้าเหมาะสมที่จะใช้มันค่ะ เมื่อวานก็เอากระเป๋าใหม่เอี่ยมยังไม่เคยใช้
ไปให้เพื่อนที่เรียนด้วยกัน ต้องเริ่มตัดใจจากข้าวของก่อน อะไรที่ไม่ได้ใช้ สภาพดีสวยงาม เมื่อก่อน
ให้ใครไม่ได้ ตนเองก็ไม่ได้ใช้ ก็เก็บไว้จนเก่าและหมดสภาพก็ต้องทิ้งไปในที่สุด แต่เดี๋ยวนี้เอาไปให้เพื่อน
หรือคนที่เค้าขาดแคลน เสื้อผ้าหลายๆ ตัวสภาพยังใหม่อยู่มาก แต่ไม่อยากใส่แล้ว เมื่อก่อนจะงกเก็บไว้
เดี๋ยวก็เอาออกใส่ถุงแจกคนอื่นได้ค่ะ

ต้องเริ่มจากข้าวของที่งกไว้ก่อนค่ะ ลองดูสิคะว่า มีอะไรที่สภาพยังดี ไม่ได้ใช้ เก็บไว้ก็ไม่ได้ใช้
ก็เอาไปแจกจ่ายคนอื่นไปค่ะ

เริ่มทาน เหมือนกันค่ะ...
เดิมจะงก...ถมไม่เต็ม ความที่วัยเด็กจน ไม่มีกิน ไม่ใช้.....โตขึ้น พอมีงานมีเงิน จัดการได้ ที่นี่เริ่มถม สะสม ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ


ก็พยายามฝึก....เปิดดูทีละตู้...เริ่มทะยอย ๆ ๆๆ ๆ อันนี้ต้องให้เครดิต สามี เขาเป็นคนให้มุมมองก่อน ว่า สิ่งนี้เกินจำเป็น และ เราเก็บไว้เป็นปี ไม่เกิดประโยชน์ ......ก็ชวนกันมอบให้คนที่อยากได้ค่ะ......ก็พยายามทำมาเรื่อย ๆ ๆ พอเราให้ เราก็ได้มาเพิ่มเรื่อย โดยไม่ได้ซื้อหาเลย ของใช้ส่วนใหญ่ได้ฟรีจากที่ประชุมสัมมนา เช่ กระเป๋า แก้วน้ำ เสื้อ...ฯลฯ

ก็มีมากเหมือนเดิม ว่าง ๆ ก็ต้องรื้อ...เลือกคัดสรร......

ตอนนี้...ก็เริ่มฝึกทานสามี???? แต่ดูท่าทาง กิริยาเขา คงยากอยู่ เพราะถึงแม้ไม่มาบ้าน 4-5 เดือนแล้ว พอเข้าไป ก็ทำตัวปกติ เล่นหมา ดูต้นไม้ในสวน พูดคุยเล่าเรื่องทั่ว ๆ ไป เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ปฏิเสธการมีหญิงอื่น ยืนยันว่า ไม่ได้นอกใจ..ใช้เงิน 2 แสนที่ได้ไปอย่างประหยัดและคุ้มค่า ลงทุนทำธุกิจ ก็ปล่อยเขาพูดไป เราก็ไม่ซักถาม......

พยายามคุมสติ......หากความจริงคืออะไร เดี๋ยวก็โผล่มาเอง.......

ขอบคุณค่ะ จะลองพยายามกับทุกเรื่องที่เกี่ยวข้องในชีวิตประจำวัน จากเมื่อก่อนไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามเกิดขึ้นจะเป็นคนที่รีบแก้ปัญหาทันที ซึ่งที่จริงมันไม่จำเป็นขนาดนั้น

บางทีใครทำอะไรผิด ก็จะประมาณว่า เตือนแล้วทำไมไม่ฟัง แต่เดี๋ยวนี้จะหยุดคิดก่อนแล้วหาทางช่วยเหลือ จะค่อยๆ เปลี่ยนจากใส่อารมณ์ เป็นใส่ใจลงไปแทน

ต้องทำให้ได้ค่ะ

สวัสดีค่ะ

จากที่ผ่านมาเราปล่อยให้เขาคิดทำสิ่งที่อยากทำไป

จนมาเมื่อวานเราก็เกริ่นกับเขาไปว่า เราเองไม่ใช่ว่าจะอยู่แบบนี้ตลอดไปน่ะ วันหนึ่งเราอาจต้องตัดสินใจอะไรสักอย่าง แต่ไม่มีใครเดือดร้อนเพราะเราแน่นอน

ดูเขาตกใจ ไม่คิดว่าเราจะพูดแบบนี้ คิดจะไปจากเขา เห็นเขาไม่สำคัญ เขามองเราผิดไป รีบกลับจากที่ทำงานตอนเที่ยง ว่าเราพูดจริงหรือ ให้เราอยู่กับเขาต่อไปน่ะ บอกเราหยุดคิดเรื่องที่จะไป

กลับไปทำงานก็โทรกลับมาอีก ว่าอย่าถอยน่ะ เราสำคัญที่สุด รักและเป็นห่วงเราตลอดไม่เคยเปลี่ยนแปลง สร้างอะไรกันมาตั้งเยอะ (คิดช้าไปป่าวพี่) ถ้าเราไปเขาจะเสียใจมาก

ชวนเรากลับบ้านไปเยี่ยมพ่อแม่เรากันมั้ย

ที่พูดกับเขาไปนั้นเราไม่ใช่ว่าจะเพิ่งคิด เราคิดมานานแล้ว คิดตลอด รอแต่อะไรๆให้ลงตัว เพียงแต่เราไม่เคยพูดออกมาแค่นั้น

กล้วยหอม...เราไม่ได้คุยกันนานแล้วนะ.......

มีอะรัยเหรอเปล่า.....ดูหงอย ๆ ชอบกล......หรือว่า ครุ่นคิด....ลองแหย็บ...ก่อน....ตัดสินใจ....

.....มีอะไรที่เป็นสิ่งกระตุ้น...หรือค่ะ

ฟังดู ตอนแรก ๆ ๆ ดูเหมือนจะโอ.....มากกับชีวิต ขณะนี้ เพราะวางเขาไว้ อีกสถานะหนึ่ง.....????

เราก็ได้แนวคิดจาก กล้วยหอมนะ เรื่องการวาง เขาไว้ / หย่าทางใจ....ไม่มีใครดี สมบูรณ์แบบ.....เลือกมอง มุมที่ดี...เก็บรักษาน้ำใจซึ่งกันและกันไว้....

ก้อเท่านั้นเอง......

ของกล้วยหอม เขาก็ดีที่เลี้ยงดู ส่งเสีย รับผิดชอบค่าใช้จ่าย ไม่ต้องเหนื่อย ต้องเครียด....เรื่องรายได้-รายจ่าย....นิจ๊ะ....หรือเปล่า.........

ให้กำลังใจค๊า....

สวัสดีค่ะ

ไม่มีอะไรค่ะ แค่เช็คเรตติ้งเฉยๆ ค่ะ (ว่าเขาจะมีปฏิกริยาอย่างไร)

เรื่องที่เผชิญอยู่ตอนนี้มันไม่ใช่ปัญหาแล้วค่ะ สำหรับเขาสองคนก็จะมีประเด็นเรื่อยๆ แต่มันเป็นเรื่องขำๆ สำหรับเรา

ผู้หญิงก็ดิ้นรนเพื่อจะเอาชนะ ผู้ชายเริ่มอึดอัด(บอกเราว่าเขาคิดผิดจริงๆ เขาทำตัวเอง) ส่วนตัวเราชนะใจตัวเองประเสริฐสุดแล้วค่ะ ความเป็นอยู่ ความรู้สึก ดีกว่าก่อนเขานอกใจอีกค่ะ เพราะชีวิตคู่แค่บทหนึ่งของชีวิตเท่านั้น ตอนนี้กำลังศึกษา วิธีฝึกสมาธิ ฉบับพระพุทธทาส อยู่ค่ะ

ความรับผิดชอบทุกอย่างเขาพร้อมค่ะ ความเอาใจใส่ต่อเรา มากกว่าเดิม ดีเกินไปจนเราเกรงใจด้วยซ้ำ
แต่เราก็ดูแลตัวเองได้จ้ะ

ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันน่ะค่ะ

เรื่องราวชีวิตคู่มันจะไม่หายไปจากโลกกลมๆใบนี้

สวัสดีค่ะ

โลกใบนี้เปลี่ยนแปลงของมันไปทุกวัน ตัวเราก็เปลี่ยนไปทุกวันเหมือนกัน ไม่ว่าเรื่องอะไร ใครๆ ก็เปลี่ยนไปทั้งนั้น

เรื่องราวของเพื่อนหลายๆ คนในลานนี้ก็มีเหตุการณ์เกิดขึ้นคล้ายๆ กัน อาจจะเปลี่ยนแค่คน

อยากจะบอกว่าเมื่ออะไรๆมันไม่แน่นอน เราก็ต้องทำตัวเราให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงของโลก เรียนรู้ที่จะอยู่กับมันอย่างฉลาด เข้าใจ ทุกข์ให้น้อย เพียงแค่เรารู้จักตัวเรา ถ้าตัวเราทำดี เต็มที่กับสิ่งรอบข้างไม่ว่าเรื่องอะไรก็แล้วแต่ อะไรจะเปลี่ยนต้องยอมรับมันอย่างเข้าใจ และปรับตัวเราให้เข้ากับเหตุการณ์และปล่อยวาง มันจะไม่เกินความพยายามของศักยภาพที่มีในตัวเรา(สติ ปัญญา ความดี ความอดทน ความตั้งใจ) ตึงมันออกมาใช้

ใครที่ทุกข์ใจ มีปัญหา เครียด กับเรื่องราวใดๆ ก็แล้วแต่ ถ้าทำอะไรไม่ได้ แค่คุณหยุดไม่ทำอะไร นั้นคือคุณได้แก้ปัญหาแล้ว ทุกอย่างมีทางออกเสมอค่ะ อาจจะช้าหรือเร็ว

เป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ

ขอให้คุณ poomipat มีแต่ความเจริญในชีวิตและหน้าที่การงาน รวยความสุขและทรัพย์สินค่ะ

ขอคุยด้วยนะคะ...ชื่อบัวฟ้าค่ะ บัวหมายถึงดอกบัวคือชื่อตัวเองค่ะ ส่วนฟ้าหมายถึงสีฟ้าเป็นสีวันเกิดค่ะ อ่านเรื่องราวของคุณกล้วยหอมและคุณกล้วยไม้ม่วงแล้วมีความรู้สึกว่าคุณ คุณ เก่งมากที่ทำใจได้ นิ่งได้ เงียบได้ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ส่วนเรื่องของบัวฟ้า พอรู้หัวใจสลายเลยค่ะ ไม่มีเพื่อนปรึกษาบอกใครก็ไม่ได้ เจ็บมากเศร้ามาก ตัดสินใจด้วยตัวเองคนเดียว

คุณบัวฟ้า ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

ในโลกนี้ไม่มีอะไรยากมากไปกว่าจิตใจค่ะ และก็ไม่มีอะไรยากถ้ามีความตั้งใจที่จะทำ ขออ้างกลอนของท่านพุทธทาสน่ะค่ะ

สิ่งทั้งปวง ควรหรือ จะถือมั่น
เพราะว่ามัน ก่อทุกข์ มีสุขไฉน
ยึดมั่นมาก ทุกข์มาก ลำบากใจ
ปล่อยวางได้ เป็นสุข ทุกคืนวัน

เราต้องมีความพยายาม อดทน ตั้งมั่นทำในสิ่งที่ถูกต้อง สิ่งดี ถ้าเกิดความท้อก็พัก แต่ต้องไม่ถอยที่จะทำ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ