สวัสดีคุณทักทายและเพื่อนลานธรรมทุกท่าน เราไม่ได้หายไปไหนหรอก เข้ามาดูทุกวันราชการ(ใช้คอมฯที่ทำงานน่ะ)แต่ที่ไม่ได้ตอบกระทู้เพราะเหตุการณ์ของเรามันเลวร้ายยิ่งขึ้นเรื่อยๆ เราหมายถึงพฤติกรรมของตัวสามีเรา เขาไปอยู่กับหล่อนตลอด ทิ้งภาระในบ้านทุกอย่างไว้ให้เรา ทั้งๆที่เงินเดือนเขาก็ตั้งหลายหมื่น ถึงแม้ว่าเงินเดือนเราจะมากกว่าเขา แต่เมื่อหักค่าใช้จ่ายแล้วเหลือน้อยกว่าเขามาก บางเดือนของเราติดลบด้วยซ้ำ เมื่อวันอังคารที่แล้วเขากลับมางานสวดศพญาติเขา เราเลยถือโอกาสยื่นรายการค่าใช้จ่ายที่เราจ่าย เป็นรายเดือน รายปี ให้เขาดู โดยบอกว่าบางเดือนเงินเดือนเราก็ไม่พอใช้นะ เขารับกระดาษไปแล้วก็ทำเฉยๆ เราเลยจ๋อยไปเลย เราเล่าให้ลูกฟัง ลูกเขาก็เริ่มจะโกรธพ่อที่ไม่รับผิดชอบอะไรที่บ้านเราเลย ทีกับหล่อนเขากับบอกว่าทำไปแล้วต้องรับผิดชอบ เราถึงยังเจ็บใจอยู่ไง เนื่องจากสองสามเดือนมานี่ เรากับเขาไม่ได้คุยกัน(เพราะเขาไม่กลับบ้าน) เรื่องทุกอย่างมันจึงคาราคาซัง แล้วก็ที่เราไม่กล้าที่จะพูดอีก เพราะเรื่องทุกเรื่องเราเคยพูดกับเขามาหมดแล้วเมื่อหลายเดือนก่อน ซึ่งคำตอบที่ได้มันเป็นคำแก้ตัว และความเห็นแก่ตัวของเขาทั้งสิ้น ก็คงจะเหมือนๆกับผู้ชายทั่วไปที่ไม่ซื่อสัตย์ทั้งหลาย ยังเล่าไม่หมดแต่เวลาหมด ขออนุญาตเตรียมตัวกับบ้านก่อนนะ วันหลังจะมาเล่าใหม่ รักทุกคนนะจ๊ะ

เอาใจช่วยคุณทุกข์ใจนะคะให้ผ่านพ้นเรื่องนี้ไปได้
เป็นกำลังใจค่ะ

ดิฉันอ่านข้อความของคุณทุกข์ใจแล้ว ก็ต้องถอนหายใจดังๆ ทุกๆ คนที่เจอปัญหาเรื่องสามีมีเมียน้อย ก็มักจะเจอกับความไม่รับผิดชอบของคุณสามี เพราะหากเค้ามีความรับผิดชอบเต็มเปี่ยมในหัวใจ เค้าจะไม่ประพฤติปฏิบัติในทางที่ผิด ดิฉันก็เหมือนกับคุณเรื่อง การแบกรับภาระค่าใช้จ่าย แต่ทุกวันนี้ทำใจได้แล้วค่ะ ไม่รู้จะทุกข์ไปทำไม ทุกข์ไปเงินก็ไม่ได้เพิ่มขึ้น ก็พยายามจัดระเบียบการใช้จ่ายให้ดีขึ้น ไม่อยากพึ่งพาใคร สามีดิฉันเค้ามีภาระเยอะกับทางนั้น ต้องให้เงินเดือนและค่าเช่าห้องกับผู้หญิงทางนั้น เพราะเค้าไม่ได้ทำงาน ต้องคอยติดตามสามีดิฉันไปทำงานทุกวัน (เฝ้าค่ะ คือเค้ากลัวว่าสามีดิฉันจะไปมีคนใหม่อีก เค้ายอมรับกับดิฉันว่า เค้ากลัวค่ะ)

ดิฉันต้องแบกรับค่าใช้จ่าย มาคนเดียวประมาณ 6-7 ปีแล้วค่ะ (นับแต่ผู้หญิงคนนั้นเข้ามาในชีวิตสามีดิฉัน) และอาจต้องรับภาระคนเดียวตลอดไป ดิฉันทำใจได้แล้ว เดียววันหนึ่งพวกบรรดาสามีเค้าคงเหนื่อยเหมือนกันที่ต้องแบกรับภาระคนเดียว โดยที่ทางนั้นไม่ได้รับผิดชอบอะไรเลย (กรรมไงค่ะ)

ส่วนลูกๆ ที่เค้ารับรู้ มันอาจจะเป็นธรรมชาติของเด็กที่เค้าสังเกตุพฤติกรรมของผู้ใหญ่ได้ เพียงแต่ว่าเราไม่ต้องไปพูดเพิ่มเติมให้เค้าโกรธหรือเกลียดพ่อ หรือโกหกอะไรประมาณว่า คุณพ่อเค้าดี เค้ารับผิดชอบครอบครัวนะ ไม่ต้องพูดอะไรเลยค่ะ เด็กเค้าโตมา เค้ารู้ เพียงแต่เราเอากฎแห่งกรรมมาสอนให้เค้าก็พอ ว่าการที่เราเป็นแบบนี้ เป็นเพราะกรรมของเราเอง ให้หมั่นทำบุญ ทำจิตใจให้ดี ไม่จองเวร จองกรรม อาฆาตพยาบาทใคร จะได้เป็นอานิสงค์ต่อคุณเองนะค่ะ

เห็นด้วยกับคุณทักทาย คุณอ๊อฟ และคุณเพชรค่ะ ฉันเองก็จะขอรับคำแนะนำ ณ ที่นี้ไปใช้ด้วย
สู้ สู้ สู้ ค่ะ เป็นกำลังใจให้

คุณทุกข์ใจค่ะ ดิฉันเห็นด้วยกับคุณทักทายและคุณเพชรนะ..ขอเสริมนิดหนึ่งให้คิดค่ะ ดีแล้วที่เขาไม่อยู่บ้างนานๆกลับมาดีซิค่ะจะได้ไม่มีเรื่องให้ต้องรับรู้กันดิฉันว่าไม่เจอหน้ากันอาจจะดีขึ้นนะค่ะเราจะทำใจได้..แต่ที่ดิฉันเหมือนกับคุณเพชรคือทางฝ่ายนู้นไม่ได้ทำงานนอนเลี้ยงลูกและต้อนรับสามีอย่างเดียวถึงแม้ว่าดิฉันจะได้บ้านแต่นั้นเป็นการเริ่มต้นเท่านั้นเขาเริ่มจะงอแงว่าเขาไม่มีเงินส่งบ้านเพราะเขาต้องดูแลอีกครอบครัวหนึ่งทั้งค่านมค่าเช่าห้องและค่ากินอีกฝ่ายนั้นรับอย่างเดียวโดยที่ไม่คิดจะทำงาน ภาระทางบ้านจึงตกเป็นของดิฉันบ้าง.....จะออกหัวหรือก้อยยังไม่รู้เลยค่ะ...ตามที่คุณมานิตาบอกนั้นว่าบางทีก็เหมือนกับตัดใจได้แต่ก็ตัดไม่ได้มันมีเรื่องเข้ามาทุกวันไม่เว้นวันหยุดราชการเลยค่ะคุณมานิตาบางทีเรื่องเล็กน้อยก็สามารถทำป็นเรื่องใหญ่ได้ทำให้เราตัดไม่ได้ซักที......ดิฉันคิดว่าเป็นเพราะเรายังต้องเจอกันทุกวันเลยทำให้มีปัญหากันสู้ไม่ต้องเจอกันแบบคุณทุกข์ใจเลยจะดีกว่า(ตอนทำงานเขาจะไปหากันทุกกลางวันและหลังเลิกงานและต่อจนถึงตี3เกือบทุกคืน)ดิฉันเจอแบบนี้ทุกวันจริงๆๆจะคิดว่าชั่งมันจะไปไหนก็ไปก็ไม่ไหวแล้วเจอทุกวันแบบนี้สวดมนต์ก็ช่วยไม่ได้แล้วค่ะ.....

ขอบคุณทุกท่านที่เป็นกำลังใจ จริงๆแล้วเรื่องค่าใชจ่ายเราจ่ายคนเดียวมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่ที่ทำเป็นอยากได้เพราะหมั่นไส้สามีเรา เขาพูดกับญาติ กับลูกทีไร ก็จะอ้างว่าทำหล่อนไปแล้วต้องรับผิดชอบ เราสงสัยจริงๆว่ารับผิดชอบอะไร(พูดลับหลังเขา)เพราะอะไรรู้เปล่า หล่อนรวยกว่าเราสองคนเยอะ บ้านหล่อนราคาเป็นร้อยล้าน หล่อนสามารถส่งลูกหล่อนเรียนเมืองนอก เรียนโรงเรียนนานาชาติ เพราะหล่อนรวย เราเลยคิดว่าหล่อนซื้อผู้ชายไว้อวดเพื่อนฝูง อวดสามีเก่าของหล่อนว่าฉันก็หาใหม่ที่หล่อ โก้ เป็นใหญ่เป็นโตได้ หล่อนโชคดีที่มาเจอไก่อ่อนอย่างสามีเรา เลยเข้าทางหล่อน สามีเราเขาเคยเล่าให้เราฟังว่า หล่อนบอกว่าไม่มีใครจริงใจกับหล่อนเลยพอมาเจอสามีเราซึ่งเป็นคนใจอ่อน ขี้สงสาร เลยถูกใจหล่อน พูดจริงๆนะ ตอนนี้หล่อนเอาสามีเราไว้เชิดหน้าชูตาจริงๆ ผู้ชายพอโดนผู้หญิงยกยอปอปั้นเข้าหน่อยก็เหลิง ลืมคุณธรรม ลืมคุณความดีที่เคยทำมาจนหมดสิ้น เข้าทำนองกรรมบังตา

ถ้าเราตัดความรู้สึกที่เหมือนถูกหยามออกไปจากใจได้เมื่อไร เมื่อนั้นเราก็เปลี่ยนชื่อเป็นสุขใจได้ทันที ซึ่งเราก็กำลังพยายามอยู่ อย่างที่รู้ๆกัน อยู่กันมาดีๆตั้งสามสิบปี จะให้ตัดขาดได้โดยเร็วมันก็ยังไงๆอยู่ ทำได้เท่านี้เราก็ถือว่าเราเข้มแข็งแล้วก็อดทนพอสมควร ถ้าเป็นบางคนลุยแหลกไปแล้ว หรือไม่ก็ตายกันไปข้างหนึ่ง ได้เวลาเตรียมตัวกลับบ้านแล้ว วันหลังจะเข้ามาคุยใหม่

คุณทุกข์ใจค่ะ ดิฉันอยากเสริมที่คุณทักทายพูดนิดหนึ่งนะค่ะว่า บางทีที่เราโดนสามีและผู้หญิงกระทำแบบนี้ ให้คิดว่าเรากำลังทำทานโปรดสัตว์ และเป็นการทำทานที่ยิ่งใหญ่ คิดว่าในเมื่อเค้าต้องการสามีของเรา และคิดว่าการที่ได้อยู่แบบนี้กับสามีของเราแล้วเค้ามีความสุข ก็ปล่อยเค้าไปเถอะ อย่าไปคิดไปแค้น เรากำลังทำกุศลครั้งยิ่งใหญ่ค่ะ

เจริญในธรรมค่ะ

ขอบคุณทุกท่านที่เป็นกำลังใจให้กัน เราก็ได้เพื่อนๆที่นี่แหละเป็นที่พักใจ ยอมรับเลยว่าเวลาพูดหรือนึกถึงสามีทีไร ใจมันจะหวิวๆ น้ำตามันไหลออกมาเอง เวลานี้เราก็ได้พยายามทำใจให้ว่างมากที่สุดเท่าที่จะมากได้ บอกตามตรงเลยเรายังหาทางออกไม่ได้ ก็ได้แต่ปล่อยให้เวลามันผ่านไปวันๆ ที่ทำอยู่ก็คือสวดมนต์ ทำบุญ ใส่บาตรวันจันทร์-ศุกร์ พูดไปพูดมามันก็เป็นปัญหาเดิมๆเดี๋ยวเพื่อนๆในลานธรรมจะรำคาญเสียก่อน