ขอบคุณ คุณพงพันมากๆค่ะ
ที่อธิบายมานั้นเป็นคำตอบที่ตรงกับความรู้สึกของปอนด์มากที่สุด
ตอนนี้ก็ถือว่าความรักของตัวเองเสื่อมคลายลงมาได้มากแล้วก็จริง
แต่มันก็ยังมีบางเวลาที่ยังวนเวียนกลับมาให้เป็นทุกข์
สิ่งที่ทำได้ดีที่สุดก็คือ มองดูมันเกิดขึ้น ตั้งอยู่แล้วดับไป
ปล่อยวางและไม่คิดอะไรที่เป็นการต่อยอดความคิดของตัวเอง
ได้ผลบ้าง ไม่ได้ผลบ้าง บางครั้งก็เหนื่อยเหลือเกินนะคะ
คอยบอกตัวเองเสมอว่า เดี๋ยวมันก็ผ่านไป หายไป ช่างมัน ช่างมัน
ไม่ทราบว่าสิ่งที่ปอนด์ทำอยู่นี้เป็นวิธีเดียวกันกับที่คุณพงพันแนะนำหรือป่าว
ยังไงก็คงต้องขอรบกวนให้คุณพงพันช่วยแนะนำบ้างนะคะ
หนทางสู่ความสุขที่แท้จริงเป็นอย่างไร ปอนด์ก็อยากเดินไปทางนั้นให้ถึงเหมือนกัน
แต่บางครั้งก็รู้สึกมันช่างห่างไกลจากโลกที่ตัวเองอยู่เหลือเกิน แต่ก็จะพยายามค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าเลยนะคะ...คุณพงพัน

ในกรณีนี้พี่ทักทายจะเปรียบเทียบความรัก
เหมือนชุดสวยๆ ที่ถูกใจเรา แต่พอเราใส่แล้ว เกิดอาการคัน...ไม่สบายตัว
จะทิ้งก็เสียดาย..จึงเก็บชุดนี้ไว้ในตู้....วันนี้คืนดีก็เอาออกมาชื่นชม..
พอหายคิดถึงก็เก็บเข้าไว้ในตู้เหมื่อนเดิม....ชุดสวยก็ยังอยู่....เนื้อตัวก็ไม่ระคาย

เหมือนความรักนั่นแหละค่ะ...ไม่จำเป็นต้องลืม....
เก็บไว้ชื่นชมยามว่าง ก็มีประโยชน์เหมือนกันนะค่ะน้องปอนด์