ก็เป็นหนึ่งตัวอย่างที่บ่งบอกว่า เป็นคู่ชีวิต คู่แท้ไม่จริง จะได้เตือนคนที่จะหาคู่แท้ว่าเป็นอย่างไร ความตายนี้หาใช่ที่สิ้นสุด ที่ว่าตายก็ปรากฏการณ์ของธาตุผันแปร ที่ทรงดำรงได้ไม่นาน แต่ด้วยความรัก อาดุลย์ห่วงใย เคยอนุเคราะห์ สงเคราะห์กันมาก หรือยึดเอาว่าเป็นสามีเรา เมื่อความเป็นอนิจจังปรากฏชัดที่สุด ก็ เหมือนว่าจะคว้าอะไร จะเกาะ จะรั้ง จะให้คงหมั้นเอาไว้ก็ไม่อยู่ จึงเป็นที่มาของคำว่าทำใจไม่ถูก ที่บอกว่าทำใจไม่ถูกก็คือตัณหาอุปทานของเรามันหาที่เกาะ หาที่ยึดนั่นเอง เราอาศัยเตือนใจว่า มันยึดไม่ได้ ไม่มีสิ่งไหนที่ให้เรายึดได้ และมันไม่ยึดกันอยู่แล้ว สองสามประโยคนี้ ช่วยเตือนถึงความไม่เที่ยง อนิจจัง

ขอเชิญศึกษาธรรมปฏิบัติของหลวงพ่อโพธิ์ศรีสุริยะ เขมรโต วัดร่มโพธิธรรม จ.เลย ที่บอร์ดสนทนาทั่วไปเป็นแบบธรรม ฉลับพลัน ง่ายต่อการเข้าใจ ปลงใจ ขอรับ

ช่วงนี้ดิฉันไม่ค่อยจะว่าง เพราะทำงานในไร่ เป็นช่วงที่ยุ่งมาก เผอิญ วันนี้ เป็นวันพักผ่อน ได้อ่านข้อความคุณ ยินดีค่ะ เราเป็นเพื่อนกัน อีกด้านหนึ่งถึงเราจะไม่มีเขาอีกแล้ว แต่ความทรงจำดีๆ ที่เราคบกัน รู้จักกัน ห่วงใยกัน มันจะเป็นกำลังใจให้เราเสมอ คุณก็ด้วยนะ รักษาใจ รักษาสุขภาพ สู้ไปในวันข้างหน้า ไปด้วยกัน owi ย่อมาจาก ชื่อสามี+ชื่อดิฉัน

ก่อนอื่นต้องขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ ดิฉันก็เพิ่งสูญเสียสามีมาได้7เดือนแล้วค่ะ ทุกวันนี้ก็ร้องไห้อยู่บ้างแต่ก็เข้มแข็งขึ้นกว่าเดิมมาก ลูกของเราเพิ่งได้สามขวบกว่าเองค่ะ ทุกวันนี้ก็ถามหาพ่อตลอด ว่าคุณพ่อไปไหน เมื่อไหร่คุณพ่อจะกลับมา ดิฉันปวดใจมากทุกครั้งที่ต้องเจอคำถามเดิมๆนี้จากหัวใจดวงน้อยๆที่รอคอยพ่อกลับมา แต่ต้องกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ให้ลูกเห็นเราอ่อนแอ คุณต้องใช้ธรรมะเป็นที่พึ่งนะคะ สามารถช่วยดับทุกข์ได้จริงๆ ถึงไม่มากก็น้อย และเวลาจะช่วยรักษาใจเราให้ดีขึ้นเองค่ะ ตอนสามีดิฉันเสียใหม่ๆดิฉันหาซื้อแต่หนังสือประเภท ตายแล้วไปไหน ชีวิตหลังความตาย ภพต่างมิติ ฯลฯ มาอ่านยิ่งอ่านก็ยิ่งอยากรู้มากว่าเค้าตายแล้วจะไปอยู่ที่ไหน แต่พอมานั่งมองว่ามันเป็นสัจธรรมของทุกชีวิตที่เกิดมาบนโลกนี้ ก็ไม่คิดแล้วแต่หันกลับมาทำบุญ นั่งสมาธิ กรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลให้เค้าแทน เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่เราทำให้เค้าได้ในตอนนี้ และที่สำคัญมันช่วยให้ใจเราสงบขึ้นด้วยค่ะ คุณต้องเก็บรูปของเค้าให้หมดเลยนะคะช่วงนี้ หรือของใช้เสื้อผ้าต่างๆ เพราะถ้ายิ่งเห็นก็จะยิ่งร้องไห้มากเลยค่ะ ทุกวันนี้เวลาฝันถึงเค้าจะไม่อยากตื่นเลย แต่อย่างน้อยก็ดีใจที่ได้เจอเค้าแม้เป็นแค่เพียงในความฝันก็ตาม เข้มแข็งนะคะในเวปนี้มีแต่กัลยณมิตรมากมายค่ะที่ดิฉันมีกำลังใจก็เพราะทุกๆท่านนี่แหล่ะค่ะที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้ เมลล์มาคุยกันได้นะคะ zazapotter@hotmail.com ยินดีคุยด้วยเสมอค่ะ

สักวัน คุณจะต้องกลับมาเจอกับเขาแน่นอนครับผม สักวันหนึ่ง อาจพราก จากเป็นเรื่องปรกติ แต่จำสิ่งดีๆไว้ในชีวิตแล้วยิ้มกับมันซะ

ขอบคุณมากค่ะคุณทักทาย ขอบคุณมากค่ะที่ยังจำได้ ที่จริงไม่ได้หายไปไหนหรอกนะคะก็แวะเข้ามาบ่อยๆมาอ่านๆๆๆๆๆแล้วก็ออกไปค่ะ (แวะไปเยี่ยมชมบ้านใหม่คุณทักทายด้วยนะคะ) ขอบพระคุณมากนะคะสำหรับคำอวยพร ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายโปรดช่วยอวยพรให้พรที่คุณทักทายมอบให้จงได้รับพรนั้นกลับไปเป็นร้อยเท่าพันเท่าเลยนะคะ คุณทักทายเป็นคนดีมากๆดิฉันเห็นคุณทักทายคอยให้กำลังใจคนที่กำลังมีความทุกข์อยู่เสมอๆความดีนี้จะส่งผลให้คุณทักทายพบแต่ความสุขความเจริญตลอดไปนะคะ (ยังมีพี่ๆเพื่อนๆอีกหลายคนนะคะที่เป็นเหมือนคุณทักทายแต่ไม่ได้เอ่ยนามในที่นี้ต้องขออภัยด้วยนะคะ) คุณเป็นคนดีมากๆจริงๆค่ะ ขอบพระคุณมากค่ะขอบคุณจากใจค่ะ

ดิฉันยังไม่เคยสูญเสียใครแบบไม่มีวันกลับแบบคุณนะคะ แต่ดิฉันก็รู้ว่ามันต้องเสียใจและเจ็บปวดมาก
ดิฉันจึงมีเพียงมุมมองทางธรรมะที่ได้จากการไปปฏิบัติธรรมมาแบ่งปัน เผื่อว่าจะช่วยให้คุณบรรเทา ความทุกข์ใจได้บ้างนะคะ

เมื่อกลางเดือนธ.ค. 53 ฉันได้มีโอกาสไปปฏิบัติธรรมที่วัดมเหยงค์ ถือศีล 8 อยู่ประมาณ 5 วัน กิจวัตรที่ดิฉันชอบจากการมาบวชเรียนครั้งนี้ คือการได้ฟังหลวงพ่อ พระอาจารย์สุรศักดิ์เทศน์ มีคำๆหนึ่งที่ดิฉันยังจำติดหูมาจนทุกวันนี้ว่า

"เราทุกคนจะต้องพรัดพรากจากของที่เรารัก เราหวงกันทุกๆคน"

แค่คำนี้แหละค่ะ จึงมานึกได้ว่า ตอนนี้ฉันยังมีคุณพ่อ มีคุณแม่ มีคุณยาย
มีอดีตสามีที่ยังรักและห่วงใย มีเพื่อน คือสรุปว่า ยังไม่มีใครตายจากฉันไปเลยนะคะ

ฉันคำนวนว่า ถ้าฉันตายทีหลังคนกลุ่มนี้ที่กล่าวมา ฉันจะต้องมีภาวะความเสียใจสุดๆเกิดขึ้นราวๆ 4 ครั้งอย่างต่ำ....และถ้าวันหนึ่งฉันอาจจะมีลูก ที่นี่ล่ะ ทุกข์ระทมก็จะเพิ่มขึ้น

ฉันเคยคิดว่าชีวิตนี้เกิดมาก็มีแต่ทุกข์จริงๆหนอ คิดแบบนี้อยากหนีไปบวช...แต่ทำไม่ได้ เพราะคำว่า ภาระและความรับผิดชอบยังมีอยู่ อย่างน้อยพ่อแม่เราจะอยู่ยังไง สรุป ฉันวิเคราะห์แล้ว ฉันไม่สามารถหลีกหนีชะตากรรมเหล่านี้ไปได้ ฉันไม่สามารถหนีความจริงไปหาความสงบเพียงลำพังได้

และฉันก็เป็นคนที่กลัวเรื่องพวกนี้มาก ฉันเป็นคนอ่อนไหว คิดมาก เมือพิจารณาตัวเองได้ ก็เลยได้คำตอบว่า ตอนนี้ ยังพอมีเวลาให้ทำความเข้าใจกับคำว่า "เราทุกคนจะต้องพรัดพรากจากของที่เรารัก เราหวงกันทุกๆคน" ทุกวันนี้ฉันก็เลยฝึก ปลง และ ปล่อยวาง และ ทำความเข้าใจธรรมชาติของชีวิต

ดิฉันเริ่มจากดูจากชีวิตประจำวัน ตอนนี้ดิฉันมีปัญหาความรัก ไม่รู้ว่าจะเอาทางไหนดี รู้สึกว่ามันทำให้เราสับสน และกังวล ไปๆมาๆ เริ่มกลัว กลัวเสียเขา กลัวเขาไม่รัก กลัวเขาไปมีคนอื่น

พอเป็นแบบนี้ ดิฉันก็เริ่มฝึกคิด จำคำพูดที่พระอาจาร์ยกล่าว "เราทุกคนจะต้องพรัดพรากจากของที่เรารัก เราหวงกันทุกๆคน" และเติมเองว่า "ไม่มีอะไรเป็นของเราเลย"

ฝึกแบบนี้ไปเรื่อยๆ ก็ดีขึ้นนะคะ ปล่อยวางดี เสียใจยังมี แต่ทุกครั้งที่เสียใจก็เข้าใจด้วย ดิฉันก็หวังใจว่าพอวันหนึ่งมีอะไรที่เกิดขึ้นหนักๆในชีวิตเราอีก ดิฉันจะเข้มแข็งมากขึ้น

เรื่องราวของดิฉัน ที่เล่า ก็อยากให้คุณลองนำมาปรับดูก็ได้นะคะ การที่คุณสูญเสียคนที่รัก แล้วเสียใจไม่ใช่เรื่องที่ผิด แต่ถ้าคุณมีความเข้าใจในธรรมชาติของชีวิต และกฏเกณฑ์ของธรรมชาติที่ให้เรามาว่า มีเกิด มีแก่ มีเจ็บ และมีตาย มันคงจะช่วยให้คุณยอมรับและทำใจกับมันได้เร็วขึ้นบ้าง และมีกำลังใจเข้มแข็งระหว่างที่ยังมีชีวิต ดิฉันเชื่อว่าคนที่คุณรักเขาคงไม่อยากเห็นคุณต้องเศร้าหรอกค่ะ

และส่วนตัวดิฉันกลับคิดว่า คนตาย คือคนที่หมดกรรมในชาตินี้ไปแล้ว เขาไปจุติในภพภูมิใหม่แล้ว ถ้าคุณอยากรู้ว่าเขาตายแล้วเป็นไงไปไหน มันก็พอทำได้โดยดูจากลักษณะตอนตาย ถ้าตายอย่างมีสติก็ไปที่ดี ตายอย่างมีทุกข์ ก็ไปที่ไม่ดี กรรมจะเป็นตัวกำหนดให้เขาไปในที่ที่เหมาะสมเอง

แต่เรื่องเหล่านี้ มันไม่สำคัญหรอกค่ะ เพราะคนที่อยู่ต่างหากที่ต้องใช้กรรมกันต่อไป แต่การที่เรายังหายใจอยู่ นั้นแปลว่า โอกาสในการสั่งสมบุญบารมี ยังมีอยู่นะคะ พยายามใช้เวลาที่เราเหลืออยู่สั่งสม บุญบารมีไว้ดีกว่า ความทุกข์ไม่เคยให้คุณแก่ใคร ในเมื่อเรารู้แล้วว่าความตายจะมาตอนไหนก็ไม่รู้ เร่งสร้างกุศลให้ตัวเองกันเถอะนะคะ

ขอบคุณทุกๆคน ที่ให้กำลังใจ อ่านไปร้องไห้ไปค่ะ

ได้พบเพื่อนๆที่ดี ขอบคุณมากเลยค่ะ
กำลังพยายามค่ะ จะเข้มแข็งสักวัน

เสียใจด้วยครับ
การพลักพรากจากสิ่งอันที่รัก เป็นเรื่องธรรมดาครับ

ตอนนี้ก็ต้องทำใจนะครับ
ที่นี้จะทำใจยังไงดี ก็ลองใช้วิธีคิดแบบนี้ละกันครับ

คือให้คิดว่าตอนนี้ วิญญาณสามี กำลังมองคุณ กำลังเป็นห่วงคุณอยู่
ทีนี้เมือเขามองกลับมาที่คุณ ก็พบว่า
เมื่อคุณไม่มีเขา คุณกลับอ่อนแอ ร้องห่มร้องไห้
ทำใจไม่ได้สักที
เขาก็คงทุกข์มากๆ ที่เห็นคุณอ่อนแอ ไม่เข้มแข็ง
เขาก็อยากบอกความรู้สึกกับคุณ แต่ก็บอกไม่ได้
สุดท้ายคุณและเขา ก็ต่างทุกข์กันทั้งสองฝ่าย

ที่นี้จะทำยังไงให้เขามีความสุข
ก็เริ่มจากเขาเห็นคุณมีความสุข
เห็นคุณมีสติ เข้มแข็ง มีกำลังใจ ต่อสู้ต่อไปได้
ถ้าเขาเห็นอย่างนั้นได้ เขาคงจะมีความสุขมากๆ

ฉะนั้น คุณต้องคิดว่า
คุณจะต้องมีกำลังใจที่เข้มแข็ง ต้องอยู่ด้วยตัวเองได้ และต่อสู้ต่อไปได้
เพื่อให้เขารู้ว่า แม้ว่าเขาจะไม่มีชีวิตอยู่แล้ว
คุณก็ใช้ชีวิตที่เหลือให้มีค่า เพื่อเขา



สุดท้ายอยากบอกว่า คำแนะนำอาจจะได้ผลหรือไม่ได้ผล
ก็ลองทำดู ถ้าได้ ไมได้ยังไง ช่วยบอกด้วยครับ
จะได้แนะนำกันต่อไป

พยายามเข้านะครับ
ทำใจให้ได้โดยเร็วนะครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ

สวัสดีค่ะคุณทักทาย
วันนี้ก็คงคิดถึง ห่วงหา เหมือนเดิมค่ะ
หวังว่าแต่วันจะดีขึ้นค่ะ ได้คุยกับพี่ๆในนี้ดีขึ้นเยอะค่ะ

ขอบคุณพี่ทักทายนะค่ะ