ก็รับรู้...รู้สึกมาตลอดว่า เขาต้องกลับมาสักวันแน่ ๆ ๆ ๆ และที่กลับมาเพราะว่าหมดปัญญาแล้วไง เพราะที่ผ่านมา เราช่วยดูแล บริหารจัดการ แบบเบ็จเสร็จ เขาลอยลำ สบาย ๆ ๆๆ
....มีแต่พูดว่าที่รัก ขอนั่น....ขอนี่.....เท่านั้นเอง........


ก็รอดูกันไปว่าจะฝึกอภัยทานได้นานแค่ไหนอย่างไร.....??

ไม่ได้สำนึกเลยว่า จริง ๆ ไม่ได้มีอะไรมาด้วย ปากพูดว่า จะบวชตลอดชีวิต...แต่ดูการกระทำ และ จิตใจคงไม่ใช่ ยังคงมีความเห็นแก่ตัว คิดแต่จจะได้ฝ่ายเดียวเหมือนเดิม

แต่ก็ดีที่เกิดเหตุการณ์ทำให้เรารู้ว่าจริง ๆ ที่สร้างภาพว่าเป็นคนดี มีศีลธรรม ไหว้พระ สวดมนต์ ทำบุญ ทำทาน มาด้วยกันตลอดเวลา เป็นอย่างไรกันแน่??? ....ที่แน่ ๆ ๆ ก็คือว่า พ่อแม่เขา ช่างร้ายเหลือเกิน ตอนหนุ่มไม่รู้จักหาเงินทองเก็บไว้ใช้....มีแต่ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย.....ต้องอาศัยเขาทุกอย่างเลย พี่สาวก็ช่างไม่มีความรับผิดชอบ ไม่มีความละอายใจเลย....คิดแต่จะให้มาเกาะกิน เรียกร้องจะเอา ในสิ่งที่ไม่ใช่ของตน.....เบียดเบียน ไม่มีความละอายใจต่อบาปจริง ๆ .....

หรือว่าเรามองโลกในแง่ร้าย........แต่ที่ผ่านมา เขากินอยู่กับเรามาตลอด แต่ไม่สำนึกเลย เหมือน
ชาวนากับงูเห่า............
แรงส์มั๊ยค่ะ.......... จากใจจริงนะเนี่ย....ช่วยหน่อยว่าจะต้องทำอย่างไรต่อดี.......

ประเมินอย่างไรดีว่า อยู่ในข่ายข้อใด.....จะจัดการอย่างไรดี.......

ก็รับรู้...รู้สึกมาตลอดว่า เขาต้องกลับมาสักวันแน่ ๆ ๆ ๆ และที่กลับมาเพราะว่าหมดปัญญาแล้วไง เพราะที่ผ่านมา เราช่วยดูแล บริหารจัดการ แบบเบ็จเสร็จ เขาลอยลำ สบาย ๆ ๆๆ
....มีแต่พูดว่าที่รัก ขอนั่น....ขอนี่.....เท่านั้นเอง........


ก็รอดูกันไปว่าจะฝึกอภัยทานได้นานแค่ไหนอย่างไร.....??

ไม่ได้สำนึกเลยว่า จริง ๆ ไม่ได้มีอะไรมาด้วย ปากพูดว่า จะบวชตลอดชีวิต...แต่ดูการกระทำ และ จิตใจคงไม่ใช่ ยังคงมีความเห็นแก่ตัว คิดแต่จจะได้ฝ่ายเดียวเหมือนเดิม

แต่ก็ดีที่เกิดเหตุการณ์ทำให้เรารู้ว่าจริง ๆ ที่สร้างภาพว่าเป็นคนดี มีศีลธรรม ไหว้พระ สวดมนต์ ทำบุญ ทำทาน มาด้วยกันตลอดเวลา เป็นอย่างไรกันแน่??? ....ที่แน่ ๆ ๆ ก็คือว่า พ่อแม่เขา ช่างร้ายเหลือเกิน ตอนหนุ่มไม่รู้จักหาเงินทองเก็บไว้ใช้....มีแต่ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย.....ต้องอาศัยเขาทุกอย่างเลย พี่สาวก็ช่างไม่มีความรับผิดชอบ ไม่มีความละอายใจเลย....คิดแต่จะให้มาเกาะกิน เรียกร้องจะเอา ในสิ่งที่ไม่ใช่ของตน.....เบียดเบียน ไม่มีความละอายใจต่อบาปจริง ๆ .....

หรือว่าเรามองโลกในแง่ร้าย........แต่ที่ผ่านมา เขากินอยู่กับเรามาตลอด แต่ไม่สำนึกเลย เหมือน
ชาวนากับงูเห่า............
แรงส์มั๊ยค่ะ.......... จากใจจริงนะเนี่ย....ช่วยหน่อยว่าจะต้องทำอย่างไรต่อดี.......

ประเมินอย่างไรดีว่า อยู่ในข่ายข้อใด.....จะจัดการอย่างไรดี.......

:b38:
ทุกวันก็ทำตัวตามปกติวิถีชีวิตของเรา......
...ปฏิบัติธรรม เหมือนเดิม....แต่ ในใจมีขุ่นมัวบ้าง ....ทำให้นั่งสมาธิ เดินจงกรม ไม่นิ่ง .........
กำลังต้องปรับกลยุทธิ์ ในใจตนว่าจะวางเขา พ่อ-แม่ เขา ไว้ ณ สถานะใด......อย่างไร.....ขอบเขตไหน........ที่จะไม่ล้ำเส้นกัน.........

ลำพังตัวเขาคนเดียวเราไม่พะวง เพราะรู้แรงกันอยู่ว่าจริง ๆ เขาไม่มีอะไร ทำปากแข็งท่าทางแข็ง ในใจอ่อนโยน รู้สึกผิด รู้สึกละอายใจ แต่ติดศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย ไม่เคยขอโทษ.....ก็เท่านั้นเอง

.......แต่นี่ พ่อ-แม่เขา ที่เป็นพระอรหันต์ของเขา เข้ามาก้าวล่วงในชีวิตครอบครัวของลูกและ เรียกร้องเรื่องเงินอย่างเดียว....ไม่แคร์ ไม่สน ว่า ลูกจะมี ไม่มี ไปหามาจากไหนอย่างไร ขอแค่ ฉันต้องได้ตามที่ต้องการ เท่านั้นพอ........

ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาจึงขึ้นเสียงกับแม่ว่าจะหนีไปบวชตลอดชีวิต.....ไม่ให้ใครตามเจอ......
แม่บอกว่า เออ...อยากไปไหน...ก็ไป.....มึงจะให้พ่อ-แม่อดตายเหรอ เพราะฉะนั้นต้องเอาเงินมาใส่บัญชีไว้ให้แม่ 5 แสน ...แล้วไปไหนก็ไป......

แปลกมั๊ยค่ะ......พี่สาว-น้องสาวเขาอยู่ร่วมกันแท้ๆๆๆ

cool

เราเปิดเผย พูดคุยอย่างตรงไป ตรงมากับความรู้สึกของเรามาก...ทั้งในลานธรรม และกับเขา....

หากคิดประเด็นเงิน ต้องหย่ากันแน่ๆๆๆๆ เพราะรู้สึกถูกเบียดเบียน......

แต่หากคิดถึงความดีงามในจิตใจ...ของซึ่งกันและกัน ก็ พอจะอยู่กันไปได้ อยู่ที่ว่า เขาก็ต้อง ร่วมรับผิดชอบมากขึ้น ปรับไปพร้อม ๆ กัน ไม่ใช่ฝ่ายเดียว ไม่งั้น เราก็จะหนักและเหนื่อย

ตอนนี้เรารู้แล้ว เดิม แบกภาระไว้เองทุกอย่าง ตอนนี้วางลง และ จะควบคุมใจเราว่า ไม่แบกของหนักขึ้นมาอีก......

เขาจะทนได้มั๊ย????? ที่เราไม่พลีสเขาอีกต่อไป......ทำตามหน้าที่ ไม่ใช่โอบอุ้ม........

ไม่ทราบว่า ทุกท่านเห็นควรว่าต้องทำอย่างไรค่ะ......

cool
ขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจค่ะ......

ด้านร่างกายเป็นไข้หวัดค่ะ นิดหน่อย.....เขาก็โทรฯทุกวัน เมื่อวานก็ 5 ครั้ง เวลารวมประมาณ 4 ชั่วโมงได้ น้ำเสียงร่าเริง ผ่อนคลาย บอกคิดถึงเมียมาก อยากมาหา แต่ต้องทำงานก่อน จะมาหา สิ้นเดือน.....

ด้านจิตใจ สบายมากๆๆๆ เพราะรู้แล้วว่ายึดมั่น ถือมั่น มันหนัก ทุกข์ ปลดปล่อย วางเขาไว้ ก็เบา โล่ง สบาย ไม่ตึงเครียดอะไรจะเกิดก็ปล่อยไป ไม่สนใจไม่คาดหวัง ก็ดีมากๆๆค่ะ

เขาก็โทรฯงอนง้อ น้ำเสียงดีปกติค่ะ ก็ไม่รู้ว่า หากมาอยู่ด้วยกันแล้วจะเป็นอย่างไร.....ตอนนี้เขาก็บอกว่า ให้อดทนก่อน เขาจะเที่ยวไปๆมาๆ ต้องหาเงินก่อน ขอเวลา 1 ปี ที่จะมีเงินเก็บ มากพอที่จะไม่เครียด ไม่ตึงมือ ก็รอดูกันไป

ก็ยืนยันว่า ลำพังตัวตนของเขาจริง ๆ เป็นคนดี แต่ แม่เขา พ่อเขา ที่เบียดเบียน พูดยุยง ที่เขา ไม่พอใจ ว่า เมียมึงไม่ดี ไม่รักพ่อแม่ผัว ...ฯลฯ ก็ลองดูซักตั้ง ตอนนี้ พ่อแม่เขาไม่รู้ว่า ผัวเมีย เขานอนคุยกัน แล้ววางแผนชีวิตกันอย่างไร เขาจะรับผิดชอบพ่อแม่เขาเอง จะรับมือเอง ไม่ให้เราต้องวุ่นวายเหมือนเดิม เรารู้ความเคลื่อนไหวของสามีตลอด แต่พ่อแม่เขา ไม่รู้ว่าเขามาหาเมีย555555555

ก็ลองดูค่ะ....เรามีปัญญาแล้วจะกลัวอะไร......ฝึกอภัยทาน ...เขายืนยันว่าไม่เคยนอกใจ .....