สวัสดีค่ะทุกท่าน

ตอนนี้แฟนดิฉันเป็นนักโทษอยู่ค่ะ ทุกวันดิฉันร้องไห้คิดถึงเขาตลอด เวลาโดนใครด่าบ่นหรือว่าอะไรเรื่องต่าง ๆ ดิฉันก็จะนึกถึงเขาขึ้นมาเสมอแล้วก็จะร้องไห้ต่ออีก ขนาดสวดมนต์แล้วยังร้องไห้น้ำตาไหลโดยที่ไม่รู้ตัวเวลาสวดมนต์ไปแล้วหน้าเขาแวบขึ้นมาทีไรก็นั่งร้องไห้กลางบทสวดมนต์เลยค่ะกว่าจะหยุด เวลาเห็นบ้านตรงข้ามอยู่กันเป็นคู่สามีภรรยาดิฉันก็รู้สึกเศร้ามาก อยากให้คู่ดิฉันได้อยู่ด้วยกันแบบเค้าบ้าง และพักนี้มีเรื่องราวมากมายเข้ามากวนใจไม่เว้น ทั้งพี่น้อง คนในครอบครัวหรือแม้กระทั่งมิตรสหาย ฯลฯ ดิฉันก็มักจะคิดถึงแฟนเสมอเพราะทุกทีเขาจะเป็นคนคอยปลอบให้ดิฉันผ่านเรื่องเลวร้ายไปได้ แต่ตอนนี้หันมองไปทางไหนก็ไม่มีใครสามารถคุยด้วยได้เหมือนเก่า ระยะเวลาที่ต้องคอยเขาอีกนานกว่าจะพ้นโทษ ใจดิฉันมีแต่เขาคนเดียวไม่เปลี่ยนแปลงแต่ดิฉันก็ยังทรมานคอยเร่งฟ้าเร่งดินให้เราได้กลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมอีก ดิฉันสวดมนต์นั่งสมาธิเป็นประจำอยู่แล้ว แต่ตั้งแต่เกิดเรื่องของเขาขึ้นดิฉันก็ไม่สามารถนั่งสมาธิได้นิ่งเหมือนแต่ก่อนแล้วค่ะ พอหลับตาก็มีแต่เรื่องให้คิดเสมอเยอะแยะ ไม่สามารถกำหนดจิตได้เหมือนเดิมแล้ว และต่อไปดิฉันควรจะทำตัวอย่างไรให้สามารถเข้มแข็งต่อสิ่งต่าง ๆ ต่อวันเวลาที่ผ่านไปเพื่อรอวันที่เขาจะกลับออกมาอยู่กับดิฉันได้บ้างคะ

มันคือความจริงของชีวิต ที่ไม่มีอะไรแน่นอน เวลาก่อนนั่งสมาธิให้ลองดูสิ่งต่างๆความคิดที่เกิดที่ผ่านมาในวันนี้ ดูความเปลี่ยนไป ความรักที่ยั่งยืน ความสุขที่เคยได้รับและความทุกข์ที่กำลังเกิดอยู่ มันไม่ได้มีความแน่นอนคงที่ตลอดเวลา คนที่เคยอยู่ก็จากไป เคยมีคนปลอบก็ไม่มี เพราะไม่มีอะไรยั่งยืน มีเพียงตัวเราที่ต้องตั้งมั่นประกอบกรรมดีให้มากที่สุด เพื่อไม่ให้ลงต่ำ ตอนนี้คุณทุกข์ เพียงไม่นานก็จะสุข แต่คุณจะรอจากคนอื่นหรือคุณต้องทำด้วยตัวเอง เพราะไม่มีอะไรที่แน่นอน คนรักคุณกลับจะคงเหมือนเดิมหรือเปล่า คุณต้องไม่หวังอะไร เพียงทำตัวและใจให้เข้มแข็งกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต เราเท่านั้นที่จะปล่อย หรือ จะจับทุกข์ไว้กับตัวเรา
ขอให้สิ่งดีๆ เกิดกับคนดีๆเสมอครับ

โถๆ คุณน้องค่ะ ดิฉันสงสารคุณจังเลยค่ะ น่าเห็นใจนะคะที่คุณต้องมีความทุกข์ขนาดนี้ หากจะให้ช่วย
ดิฉันคงช่วยไม่ได้นะคะ คุณน้องลูสต้องช่วยตัวเองค่ะ ต้องปรับที่ใจ ต้องมองคนที่ลำบากกว่าเรานะคะ
อย่าไปมองคนที่สุขกว่าเรา เพราะมันจะเกิดการเปรียบเทียบและบั่นทอนกำลังใจของคุณน้องนะคะ
สิ่งที่ต้องมองในตอนนี้คือการมองไปรอบๆลองดูซิว่ายังมีคนที่ลำบากว่าเรา ทุกข์กว่าเรา แล้วทำไมเขา
ยังมีกำลังใจอยู่ต่อไปได้ คุณน้องต้องทำใจให้เข้มแข็งนะคะ คนที่เผชิญมรสุมที่หนักกว่าคุณน้องยัง
มีอีกมากมายนัก แต่ทำไมเขาถึงยังมีจิตใจที่เข้มแข็ง ให้คุณน้องนำเขามาเป็นกำลังใจนะคะ อย่าย่อท้อ
และอย่ายึดติดค่ะ คุณน้องต้องบอกกับตัวเองว่า ถึงสามีจะไม่อยู่ แต่คุณน้องก็สามารถยืนด้วยตัวคนเดียวได้ อย่างเข้มแข็งและสง่างาม เพื่อที่สามีและคนรอบข้างจะได้ไม่เป็นห่วงนะคะ คิดแค่นี้พอค่ะ คิดแค่ว่า
ต้องทำใจให้ได้ ต้องเข้มแข็ง ทุกอย่างปรับได้ที่ใจเรานะคะ พยายามเข้านะคะคุณน้อง พี่หญิงไทย
เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆค่ะ

ความคิดถึงหวงหา เศร้าซึม และความหวังปรารถนา
เป็นสาเหตุของความทุกข์กาย ทุกข์ใจที่บีบคั้นเกิดขึ้น
จากใจเราเอง ปัญหาคือ การพึ่งพาอาศัยใครสักคน
มาโดยตลอด พอถึงคราวต้องพึ่งพาตนเองเลยเป็น
เรื่องยากเรื่องลำบากขึ้นมา

ถ้าลองพิจารณาดีๆ แล้วแต่ก่อนที่ยังไม่เคยมีเขาอยู่
เราเองก็ไม่ใช่คนเข้มแข็งสักเท่าไหร่ พอมีเขาเข้ามา
ในชีวิต ก็เหมือนได้เติมเต็มในส่วนที่ใจเราขาดหายไป

แทนที่จะทำให้อุ่นใจ แต่อนิจจาก็มาเล่นตลกกับชีวิต
กรรมและผลของกรรมไม่เข้าใครออกใคร ถ้าเราไม่รู้จัก
พึ่งพาตัวเอง ให้กำลังใจ ช่วยเหลือตัวเองเสียบ้าง
แล้วเมื่อไหร่จะ ยืนอยู่ในโลกธรรม ที่มีทั้งสุขสมหวัง
และผิดสมหวังสลับกันไปได้

ท่านผู้รู้กล่าวว่า ความเกิด แก่ เจ็บ ตาย พลัดพราก
จากสิ่งที่เป็นที่รักที่พอใจเป็นทุกข์ ความปรารถนา
ในสิ่งใดแล้วไม่ได้ในสิ่งนั้นก็เป็นทุกข์

ว่าโดยย่อคือ ความยึดถือสิ่งที่ปรากฏเกิดขึ้นทางกาย
ทางใจว่าเป็นเราของเรา นั่นคือสิ่งที่ทำให้เกิดทุกข์

การสวดมนต์ไหว้พระ ท่านผู้รู้กล่าวว่าเป็นการระงับ
กายกรรม วจีกรรมเท่านั้น ความฟุ้งซ่าน คิดถึงหวงหา
ความปรารถนาต้องการ การรอคอยอย่างมีความหวัง
และใจร้อนดิ้นรน อันนี้เป็นมโนกรรม เป็นใจทำ ใจที่
แสดงออกถึงอาการของใจ

สวดมนต์ไหว้พระระงับกายกับวาจา ส่วนใจต้องอาศัย
ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา จึงจะระงับใจ ผ่อน
มโนกรรมให้ มีผลมีวิบากที่เบาบางลง เจือจางลงแก่ใจ

ความรักความศรัทธาที่มีต่อคนรัก เป็นเรื่องถูกต้อง
เพียงแต่พิจารณาทบทวนว่า ทุกคนมีกรรม มีผลของกรรม
เป็นของๆ ตนด้วยกันทุกคน ไม่ฟูมฟาย ฟุ้งซ่าน เราไม่อาจ
ไปตัดสินเร่งลัด โทษให้มันพ้นๆ ไปได้ ยอมรับคำตัดสิน
ยอมรับการลงโทษ ยอมรับกรรมผลของกรรม

ความพยายาม วิริยะที่ถูกต้อง ถ้าเราพยายามผิด คือตั้งใจ
พยายามผิด ที่อยากที่ปรารถนา อยากให้ทุกสิ่งทุกอย่าง
เป็นไปตามแต่ใจ แบบนี้ก็เป็น ความเพียรความพยายาม
ที่ผิดมีผลทำให้ เราต้องรับผลของ มโนกรรม ผลของใจ
ของเราเองอย่างทรมาน สาหัสากรรจ์ สำหรับตนมาก!

สติสมาธิ สองสิ่งนี้ถ้าระลึกผิด ตั่งมั่นผิด จิตก็ป่วยกาย
ก็ซุดโซมเอาได้ง่ายๆ เช่น ผู้รู้กล่าวว่าให้ระลึกรู้ ที่กาย
ที่เวทนา ที่จิตตามความจริง ปราศจาก ตัณหาและทิฏฐิ
หมายความว่า ระลึกไปในกายในใจ แต่ไม่คิดไม่นึก
รู้ซื่อๆ กับสิ่งที่ใจไปรู้ อันนี้คือสติที่ถูกต้อง ตรงข้ามกับ
การหลงนึก หลงคิดถึง โดยไม่รู้ตัว มีตัวเราเข้าไปเพลิน
คิดเพลินนึก สะอึกสะอื่นกับเรื่องราว ในเราของเราฯลฯ

สติที่จะระลึกได้ถูกต้อง อาศัยเพียงสักว่าระลึกตรงๆ ตาม
ปัจจุบันตามความเป็นจริง ของกาย ของใจ โดยปราศจาก
เราของๆ เรา(ตัณหามานะทิฏฐิ) แต่เรามีสติโดยตรงข้าม
หรือถึงกับไม่มีเอาเสียเลย อย่างที่ทำอยู่ กางบทสวดมนต์
แต่ก็ไม่มีสติ อยู่กับ หน้าที่เฉพาะหน้า หลับอยู่ในกรงขัง
อิสระภาพของใจ ของตัวเราเองโดยไม่จำเป็น

สมาธิที่ผิด คือตั้งใจ คล้ายความพยายามที่ผิดเหมือนกัน
คือพยายาม บังคับใจ ตั้งใจนึกคิด แต่เขาคนเดียวเรื่องเดียว
ไม่เป็นอันทำมาหากิน นี่ก็เป็นการมีความระลึกที่ผิดและมี
ความตั้งใจมั่นที่ผิด คือหวั่นไหวอยู่ไปๆ มาๆ ขาดสติ
ขาดสมาธิ เมื่อขาดสติ ขาดสมาธิที่ถูกต้อง ความรู้หรือว่า
ปัญญาที่ถูกต้องก็ไม่เกิด การคิดได้อาจไม่ใ่ช่คิดดี มีประโยชน์
ต่อตัวเราเองเสมอไป ปัญญาในที่นี่จึงสามารถ อ่านตัวเองออก
บอกตัวเองได้ ใช้ตัวเองเป็น เห็นตัวเองจริง!

สามารถมี ศรัทธาที่ถูกต้อง มีวิริยะ สติ สมาธิ ปัญญาที่ถูกต้อง
สงบใจได้ ไม่ฟุ้งซ่านฟูมฟาย เห็นอาการของใจ สงบรู้ในความ
ตั้งมั่นของจิต พบความสุขส่วนตน ที่เงินทองหาซื้อไม่ได้

เป็นอิสระจากอารมณ์รอยรัดจิตใจ เมื่อทำใจ ปรับใจ แต่งใจ
ให้ได้อย่างนี้ ตัวเราที่กำลัง ตกอยู่ใน ห้องขังของอารมณ์
ก็จะพบแสงสว่าง ความร่มเย็น สถานที่ที่ทำให้ ใจสงบ
เพิ่มพูนศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญาที่ถูกต้องยิ่งๆ ขึ้น
อิ่มใจ สุขใจ เผชิญปัญหาอุปสรรค โดยลำพังแต่ไม่เศร้า
เหงาบ้างแต่ก็ไม่มาก ไม่ท้อแท้ หดหู่ซึมเศร้า มีกำลังจิต
กำลังใจ ไม่ตกเป็นจำเลย ของอารมณ์บ้าๆ บอๆ อีกต่อไป

เมื่อได้ฟังธรรมะ ปฏิบัติธรรม ถึงธรรม ใจเราก็พ้นจาก
มโนกรรม ที่จะเป็นวิบากทางใจที่ให้ผล ดิ้นรนปราถนา
อย่างก่อนเก่า ก็พลันมลายสิ้นไปเสื่อมไป

ยังสามารถ พึงพาอาศัยตนเอง ประคองใจตนเองในการ
เผชิญปัญหาอุปสรรคอื่นๆ ในชีวิต มีสติปัญญาคิดอ่าน
แก้ไข แต่งใจปรับใจปรุงใจ นำตนเองไปสู่ความสำเร็จ
ความพ้นทุกข์นาๆ ประการ ด้วยธรรมเจริญพร^^

พี่ขอเป็นกำลังใจ ขอให้ผ่านพ้นอารมณ์ความทุกข์โศกเศร้า เสียใจ มันทุกข์ทรมานมากพอสมควร
อยากร้อง ก็ร้องไป อยากคิดก็คิดไป ให้สาใจกับความทุกข์โศกใจ

*แต่สุดท้ายแล้วชีวิตต้องดำเนินต่อไป *

ความสุขนี้ มันอยู๋กับเราไม่นาน
ความทุกข์นี้ มันก็อยู่กับเราไม่นาน

ความสว่าง อาศัยความมืด จึงปรากฏ
ฉันใด ความสุขจะปรากฏชัดกับเราได้
เมื่อเรารู้ว่าความทุกข์เป็นฉันใค

ขอให้อดทน ไม่มีความทุกข์ใดอยู่กับเราไปตลอดชีวิต เป็นกำลังใจให้อย่าท้อนะ

ขอขอบพระคุณทุก ๆ ท่านมากที่ช่วยชี้นำแสงสว่างสู่ชีวิต ดิฉันจะนำไปปรับใช้แล้วพึงมีสติอยู่กับตัวเองให้ได้ ถึงแม้ว่าในทุกวันนี้จะยังทำได้ไม่ดีพอแต่ก็จะพยายามทำให้ได้ในที่สุดค่ะ ขอบพระคุณมากจริง ๆ ได้อ่านข้อความของทุกท่านแล้วมีกำลังใจในการใช้ชีวิตขึ้นมาก

ดีใจด้วย ที่รู้ว่าดีขึ้นบ้างแล้ว
เมื่อปล่อยใจไปกับความทุกข์ถึงที่สุดแล้ว

ขอให้ดึงใจกลับคืนมา
ตั้งสติให้ได้
พิจารณาถึงสิ่งที่เกิดขึ้น
ความทุกข์ที่เกิดขึ้น

พี่เอาใจช่วยนะ ขอให้ผ่านพ้นไปโดยไว