ขอให้บุญรักษาคุณเ่ช่นกันครับ

เป็นยังไงบ้างคะวันนี้ รู้สึกดีขึ้นกว่าวันที่ผ่านมาหรือเปล่าคะ เดี๋ยวน้ำให้ของขวัญนะ ข้างในมีกำลังใจมากมาย เช้าๆน้ำให้ขนมทานด้วย จะได้อารมณ์ดีนะคะ วันนี้สู้ๆๆๆ

วันนี้ก็ดีครับ
ต้องเจริญสติอยู่ทุกวัน
เมื่อไรจิตไหลไป ให้รู้ แต่ไม่ปรุงแต่ง
มันก็มีไหลไปไหลมา ตามธรรมดาปุตุชน ของพวกเรา
เพียงแค่รู้ หยุดปรุงแต่ง มันก็ดับไป ต้องฝึกครับ ไม่งั้นหลง

ขอบคุณ คุณน้ำสำหรับของขวัญ ขนมต่าง ๆ ทำให้วันนี้มีกำลังใจสู้กันต่อไป

เมื่อวานผมมีเรื่องที่รู้สึกดีถึงการให้ แม้เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย แต่ทำให้ผมดีใจ ภูมิใจว่าเราได้ให้และผู้รับก็ยินดีเห็นค่าของมัน

คือ ผมไปซื้อของที่ร้าน booth ปกติคนใช้ ais จะได้รับส่วนลด 50 บาท แต่เผอิญว่า ผู้หญิงคนนั้นแบตเขาหมด ผมเลยรีบเข้าไปบอกเขาว่า ผมไม่ได้ใช้ ผมกดให้ได้ครับเพราะผมยังมีแบตเตอรี่อยู่ เพียงเท่านี้ รอยยิ้มที่เขามี และที่ผมมีก็ทำให้คนเราชุ่มชื่นหัวใจ มีกำลังใจอยู่สู้ต่อไป เพื่อทำความดีต่อ ๆ ไป ล้มบ้าง คลานบ้าง เป็นธรรมดา เพียงแต่ต้องลุกขึ้นให้เป็น และก้าวต่อไปอย่างแข็งแรง

มีพบ มีจากเป็นเรื่องธรรมดา เพียงแต่ว่าคุณสูญเสีย
พร้อมกัน ก็เลยรู้สึกเจ็บมาก แต่คุณเข้าใจถูกนะค่ะ
ว่าทุกอย่างที่เกิด เกิดจากการกระทำของคุณ เมื่อรู้
เช่นนี้ก็ควรยิ้มรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นซิค่ะ เพราะท่าน
สอนให้เรารู้แล้วว่าทำอย่างไร ต้องได้อย่างนั้น
เขาผ่านมา แล้วก็ผ่านไปค่ะ ดูแลตัวเอง ดูแลจิตใจ
ตัวเองดีกว่า สวดมนต์ นั่งสมาธิบ้างนะค่ะ

พยายาม pay it forward ทุกวันครับ
เพื่อช่วยคนให้มีความสุข

เราก็พลอยมีความสุขไปด้วย

มาชวนเพื่อน ๆ ไปปฏิบัติธรรมครับ

วัดสุนันทวราราม
ช่วงวันที่ 12-16 สิงหาคม

สวัสดีค่ะคุณNoflife...
ดูเหมือนจะดีวันดีคืนนะค่ะ เวลาเท่านั้นที่จะช่วยเราได้ค่ะ และการที่เราไดทำให้คนอื่นมีความสุขเพียงน้อยนิดเราก้อมีความสุขจริงๆนะค่ะ ในลานแห่งนี้ยังมีคนที่ต้องการกำลังใจอีกเยอะแยะ พยายามเอากำลังใจของเราที่เคยได้รับจากผู้อื่น มาให้ผู้คนที่อยู่ในที่นี้ เขาจะได้มีกำลังใจในการดำเนินชีวิตต่อไป เพียงเราเห็นเขามีความสุข เราก้อมีตามเขาไปด้วย จริงๆนะ ยิ่นตอนนี้ในขณะที่พิมพ์อยู่โยเองก้อยังมีรอยยิ้นเลย แปลกเนาะ อิอิอิ
สู้ๆนะค่ะ กำลังใจมีให้เต็มเปี่ยมเลยค่ะ

ใช่ครับคุณ Yoyo ขอบคุณมากที่เป็นห่วง

ผมเองดีขึ้น พอใจในการดีขึ้น ถึงแม้ไม่ 100%
พอดีผมรู้ตัวเองว่าไม่ไหว ก็ได้ทำการพูดคุยกับจิตแพทย์ด้วยเช่นกัน ซึ่งถ้ายังรักตัวเองก็ต้องพยายามดึงตัวเอง ... ผมไม่ได้มีความรู้สึกว่าการหาจิตแพทย์เป็นคนบ้า ผมว่าเป็นการระบายที่ดี บางครั้งผมไม่ไหวจริงๆ ผมก็โทรหา hot line เพื่อระบาย แล้วก็ดีขึ้น ..แต่การระบายจะต้องทำพร้อมกับการฝึกหัดเจริญสติ

ทุกวันนี้มันก็มีขึ้นลงตามวิถีปุตุชน เพียงแต่ไม่ทำให้เราคร่ำครวญ เมื่อไร่ที่หลง ก็ดึงจิตกับมาปัจจุบัน ..พยายามให้ เมื่อไรได้ให้ก็สบายใจ ...ผมยังอ่อนเรื่องการเจริญปัญญา ส่วนสมถะพอได้คือ เมื่อได้จดจ่อกับการอ่านนส.ธรรมมะ หัดเดินจงกรม นั่งสมาธิ

ดีใจมากครับที่ได้รู้จักเว็บนี้ ทำให้เห็นว่าจริงๆแล้วเราใช้ชีวิตประมาทโดยตลอด

ขอบคุณเจ้าของกระทู้กมากนะคะ ที่ช่วยเล่าเรื่องราวเป็นอุทาหรณ์ให้แก่คนทั่วไป เราจะเข้าใจสิ่งต่างๆได้มากขึ้น ส่วนนึงก็เพราะได้พบเจอะเจอหรือได้ฟัง ตัวอย่าง ของเรื่องๆนั้น

ขอเป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทุ้ผ่านพ้นเรื่องราวนี้ไปได้นะคะ

ทุกอย่างมีเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป
เรื่องราวที่กำลังเกิดขึ้นกับเจ้าของกระทู้นี้ก็เช่นกัน ไม่ว่าเราจะทุกข์หรือสุข ความรู้สึกเหล่านั้นก็ไม่คงอยู่ถาวรเช่นกัน

คุณผ่านไปได้แน่นอน หากไม่ยีดติดกับสิ่งนั้น^^

ครับผม
สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
เพียงแต่เราไม่สามารถยอมรับความจริง ในช่วงที่เราสติไม่มั่นคง

สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ผมพยายามฝึกหัดทุกวันให้เข้าสู่จิตใต้สำนึำกเพื่อบรรลุวัตถุประสงค์ของความสงบสุข

การให้อภัย , การรู้สึกดีเมื่อเขามีความสุข
การที่เราอยากให้เขารักเรา ถ้ามองมุมกลับมันคือกิเลสที่พยายามไปบังคับใจคนอื่น พอไม่ได้ก็ทุกข์
การอยู่กับปัจจุบัน ไม่จมอดีต ไม่คิดถึงอนาคตที่ยังมาไม่ถึง ( แต่ในกรณีทำงานคงต้องคิดครับ )
การไม่ยึดมั่นถือมั่น
ทุกสิ่งเปลี่ยนแปลงตลอด
ไม่มีอะไรเป็นของเรา แม้แต่ตัวเรา
มองที่ตัวเรา แก้ที่ตัวเรา อย่าแก้ที่คนอื่น นั่นคือกิเลสที่ไปบังคับให้เขาเป็นอย่างที่เราอยาก (กิเลส)
อ่านหนังสือที่สอนใจเยอะ ๆ เช่น หัวใจสีขาวของคุณดนัย ฟังธรรมมะหลวงพ่อไหนก็ได้ที่ถูกจริตเรา ของผมก็คือหลวงพ่อปราโมทย์ หลวงพ่อมิซูโอะ
อย่าติดอยู่กับความนิ่งมากไป เพราะนั่นคือสมถะ จะทำให้ไม่ได้เจริญสติ

เมื่อเช้าก็ได้ฝึกเรื่องการให้อภัย มีคนขับรถที่พยายามไม่ยอมให้ผมไป เบียดผมตลอด ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงกดแตร แต่เมื่อเ้ช้าโกรธได้แวบนึง แล้วสติมา จึงปล่อยวางและให้เขาไป พร้อมให้อภัย แค่นี้ก็เป็นการฝึกในชีวิตประจำวัน

จริง ๆ แล้วถ้าทุกคนได้มีการทำอะไรดี ๆ ในวัน ๆ นึง เข้ามาเล่าสู่กันฟัง เพื่อให้กัลยาณมิตรอ่านแล้วหัวใจพองโตกับสังคมที่น่าอยู่ก็จะดีนะครับ

อนุโมทนา สาธุด้วยนะคะ การฝึกให้ปล่อยวางยากเหมือนกัน แต่พยายามอยู่คะ จริงที่ว่านะคะ พอเรายึดมั่น ใจเราก็อยากให้อะไรรอบตัวเป็นเหมือนที่เราต้องการ พอไม่ได้อย่างที่คิดก็ผิดหวัง เสียใจจริงๆนั่นแหละ ดีใจเหมือนกันคะที่เข้ามาพบกัลยาณมิตรที่นี่ ดั่งที่พระท่านบอก ไม่มีอะไรบังเอิญ ทุกอย่าง ทุกคนมาเกี่ยวพันกัน ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ