[ไม่ได้เก่งอย่างที่ใคร ๆ คิดหรอกค่ะ
แค่ยอมรับความจริงให้ได้
แล้วเราจะรู้เองว่า สมควรหรือเปล่าที่เราจะทุ่มเท และเสียเวลาต่อไปกับการเสียใจ
เพราะการมีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตสามีมันไม่ใช่บังเอิญ หรือพร้อมเสริฟเหมือนอาหารจานด่วน
แต่เป็นความตั้งใจของทั้ง 2 ฝ่าย หรือ ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง อย่างน้อยก็ฝ่ายสามีเรา
เพราะฉนั้น ดิฉันคิดว่าถ้าเขาตั้งใจทำได้ นาทีนี้ต่อให้เราเสียใจให้ขาดใจตายไปต่อหน้า
อย่าหวังเลยว่าจะได้รับความสงสาร หรือ รู้สึกผิดจากสามี
เพราะโดยธรรมชาติ เขากำลังสนุกเมามันในกามารมณ์ใหม่ ผิดกลิ่น
ฟูมฟายไป ก็ดูน่าเวทนาเปล่า ๆ
ตัดใจซ่ะ เอาแบบแฟร์ ๆ ถ้าเธอรักฉัน ฉันก็รักเธอ
ถ้าเธอไม่ต้องการฉัน ฉันก็ไม่ร้องขอให้เธอต้องการ แม้ฉันยังต้องการอยู่ก็ตาม
วันที่ฉันอภัยเธอแล้ว เธอกลับมาอยู่กับฉัน นั่นเพราะลูก
แต่หัวใจดวงนี้ไม่มีอีกแล้ว กับ รักที่ไม่ฉลาด
ความหวั่นไหวทางอารมณ์ ระเริงกับคำหวาน หรือแม้กระทั่งเรื่องเพศสัมพันธ์
ทุกอย่างหัวใจรับรู้ว่ามันเปลี่ยนไปจากเดิมหมดแล้ว ขอบคุณสถานการณ์ที่ทำให้รู้ใจคนหลาย ๆ คนในวันนี้ สามี แม่สามี น้องสามี เมื่อมีปัญหา เลือดย่อมเข้มกว่าน้ำ นั่นคือลูก นั่นคือพี่ แต่ผู้หญิงคนนี้คือคนอื่น ทั้งหมดนี้เป็นความจริงที่ต้องยอมรับ และใช้ชีวิตที่เหลือต่อไปอย่างผู้ฉลาดขึ้น[/quote]

อายุ 37 ความคิดดีมากเลย ชอบมากพอได้อ่านข้อความของคุณแล้วทำให้ตัดใจได้เพิ่มขึ้นอีกหน่อยแล้ว โดนใจมาก ก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

สำหรับดิฉัน
ดิฉันเลือกยอมทุกข์ไปก่อน
เพราะว่าเรายังมีความรัก ความรู้สึกดีๆให้เค้าอยู่
จนเวลาผ่านไป
คิดได้ว่าแม้เราจะมีความรู้สึกที่ดีให้เค้าเท่าไหร่
เค้าก็ไม่เคยมองเห็น
ไม่เคยเห็นคุณค่าของความรักที่เรามีให้
ดิฉันใช้ช่วงเวลาระหว่างการยอมทุกข์ไปก่อน
เยียวยาหัวใจตัวเอง
อยู่กับตัวเอง
ให้ความสำคัญกับตัวเอง
และรักตัวเองให้มาก
จนตอนนี้
สามารถบอกได้อย่างจริงจังเลยว่า
ดิฉันตัดใจจากเค้าได้แล้ว
อยู่คนเดียวได้ และพบว่ามีความสุขดี
แต่ความรู้สึกที่ดี ความห่วงใย ยังมีให้เค้าอยู่
ไม่โกรธเกลียด ไม่อาฆาตพยาบาท ไม่จองเวร
คิดหวังจะให้เค้าพบความสุขในทางชีวิตที่เค้าเลือก
และขออโหสิกรรมต่อเค้าในชาตินี้
ให้หมดเวรหมดกรรมต่อกัน
" ชีวิตเรา..เป็นของเรา
อย่าเอาความสุขของเรา...
ไปฝากไว้ที่คนอื่น "
เป็นกำลังใจให้เพื่อนๆทุกคนค่ะ

ทุกข์อืีนยิ่งกว่ากาม หามีไม่

อนุโมทนาในความคิดนะครับ คิดได้ดีแล้วครับ
ถ้าปล่อยให้ทุกข์ครอบงำบ่อย ๆ ระวังมันจะดื้อนะครับ
เหมือนกับคนเรายิ่งเพิกเฉยยิ่งได้ใจ
สาทุคับ

ให้เวรกรรมที่กระทำต่อกันมาจบลงในชาตินี้ด้วยการอโหสิกรรมแก่กันนั้นดีที่สุดครับ ถ้าไม่ให้อภัยกันเลยคอยแต่จะแก้แค้น จองเวรจองต่อกันก็ไม่จบสิ้นเสียที บางครั้งก็ต้องยอมเป็นคนโง่เสียบ้าง ถ้าฉลาดแล้วมีแต่ความทุกข์ก็ต้องยอมโง่ คุณทำดีแล้วครับขอเป็นกำลังใจให้นะครับ

เพื่อน ๆ ค่ะ
เหนื่อยใจเหลือเกิน อดทนรอบด้าน
สามีพาดิฉันและลูก ๆไปสวัสดีคุณย่า
ทันทีที่เห็นหน้าเมื่อเราสวัสดี
คุณย่ารับไหว้แล้วบอกว่านึกว่าจะไม่มาแล้ว
เฮ้อ.......เหนื่อยใจจริง ๆ
เข้าใจแล้วที่คุณเพชรบอกว่าเจอศึก 2 ด้าน
อีกประโยคหนึ่งที่ได้รับทราบมาจาก ผู้หวังดีที่หวังดีหรือเปล่าก็ไม่ทราบได้
คุณย่าท่านบอกว่า ดิฉันโทรไปหาท่านแล้วบอกท่านว่าลูกชายท่านไม่ยอมหลับนอนด้วย
โอ้ละหนอชีวิต...นี้เป็นความคิดของคุณแม่ย่าวัย 60 ที่วันๆ ดูแต่ละครจริง ๆ
ท่านคิดได้อย่างไรหนอ ทั้ง ๆ ที่ดิฉันไปเคยโทรไปหาท่านนานมากแล้ว
นับตั้งแต่ดิฉันปรึกษาปัญหาเรื่องลูกชายท่านพาผู้หญิงมานอนที่บ้าน
แต่ท่านกลับพูดว่า สงสารลูกชายเหลือเกินตอนที่เธอพาลูก ๆ จากเขาไป
ความรักของแม่นี้ยิ่งใหญ่จริง ๆ ลูกชายท่านพาผู้หญิงมานอนที่บ้าน
เมื่อดิฉันตอบแทนสิ่งที่สามีปฏิบัติกับดิฉัน ท่านกลับบอกว่าสงสารลูกเหลือเกิน

ตอบตรงหัวข้อดีกว่า



ขอเลือก ทำใจ

ล่ะกันนะ

ทำใจนี่ ดีนะ ไม่ต้องทุกข์ใจ เพราะยอมปล่อยวางใจ ทำใจ ได้ตั้งแต่แรกอะ ดีเป็นไหนๆ ก่อนแต่งงาน ก่อนมีลูกก็ต้องเตรียมใจไว้แล้วล่ะว่า ถ้าวันหนึ่งเขาเปลี่ยนไปล่ะ? เขาไม่เหมือนเดิมแล้วล่ะ สิ่งที่เรากำลังจะทำต่อไปเนี่ย เราสามารถเดินต่อไปได้ด้วยตัวของตัวเองคนเดียว ใช่ไหม
เรื่องแบบนี้ก็ต้องทำใจมาตั้งแต่ต้น หรือจะเริ่มทำใจตั้งแต่ตอนนี้ก็ยังไม่สาย

คนเราน่ะ เกิดมาคนเดียว ตายคนเดียว

ทำไมต้องอยากให้คนอื่น มารัก มาตาย มาอยู่ด้วยกัน พร้อมเราด้วย?

ในเมื่อเวลาเกิดก็เกิดมาคนเดียว

ไปยึดมั่นอะไร กับคนแค่มาอยู่เพียงช่วงชีวิตชีวิตหนึ่งของเรา

มันไม่จำเป็นที่ เขา จะต้อง อยู่ กับเราตลอดไป

มันไม่จำเป็นเลย

ต่างคนต่างมีชีวิตของตัวเอง

นั้นคือทางที่เขาเลือก เขาเลือกทางนั้น แล้วคุณล่ะ

ทำไมไม่ทำใจ ตั้งแต่ต้น
หรือตั้งแต่ตอนนี้

คุณจะได้ไม่ต้องทุกข์
คนเราน่ะที่ทุกข์เรื่องความรัก ก็เพราะหวังจะพึ่งพึงอีกฝ่ายไม่ใช่เหรอ?

ยืนด้วยตัวของตัวเองได้แล้วนะ

^^~

(ครั้งแรกที่พิมพ์ได้ยาวขนาดนี้แหะ คานะบันไซซซซซ ><~)

อยากปรึกษาท่าน dd และคุณพี่สุดที่รัก พี่ทักทาย และท่านอื่น ๆ ที่มีเวลามาแนะนำกันค่ะ
สามีจะบวชประมาณกลาง ๆ เดือน ก.พ.ค่ะ
ภรรยาคนล่าสุดของสามี ต้องการไปร่วมงานด้วย
ขอเป็นคนจัดกองบวชเอง
ดิฉันเริ่มสับสนในบทบาทตัวเองแล้วค่ะ
คุณน้องเดินหน้าเต็มที่ เสมือนหนึ่งภรรยาออกหน้าออกตา
เพื่อน ๆ ก็บอกว่าอย่าไปยุ่งคนเขาจะทำบุญ
ดิฉันก็เห็นด้วยค่ะ พยายามทำใจให้ปกติสุขมาก ๆ
และอโหสิกรรมกันไป ตอนบวชนี้แหละค่ะ
ขอถามผู้รู้ว่า
สามีบอกว่าจัดกองบวชจะได้บุญมากๆ
ณ ตอนนี้ดิฉันไม่มีเงินไปจัดกองบวชให้เขา
แต่ภรรยาอีกคนเขามี และบอกว่าจองไว้แล้วถ้าสามีบวชเขาขอเป็นคนจัดกองบวชเอง
และดิฉันอาจจะร่วมบุญแค่บางส่วนตามกำลังในขณะนี้
เพราะเงินส่วนใหญ่ก็ใช้จ่ายกับลูก ไม่มีเงินพอจะไปจัดกองบวชให้สามี
อย่างนี้หมายความว่าดิฉันกับลูกไม่ได้บุญหรือค่ะ
เริ่มงงแล้ว ว่าเราอยู่กับสามีเขา หรือเขาอยู่กับสามีเรา
อ้าวเผลอไปยึดติดอีกแล้ว
ให้ไปอยู่ด้วยกันก็ไม่ไป สามีก็ยืนยันคำเดียวว่าจบแล้ว
เคยกล่อมสามีว่าเรื่องนี้มันมีทางออกน่ะ
ขอให้ยอมรับความจริงเท่านั้น
แต่สามียืนกราน มันจบแล้ว
รู้ตัวค่ะ ถ้าเขายืนยันแบบนี้ยิ่งพูดมันจะน่ารำคาญ
ดิฉันเลยบอกว่า ชีวิตมันสั้นนัก คนเราจะทำผิดซ้ำ ๆ ไปจนตาย ไม่สมควรเลย
วันนั้นสามีไม่กล้าออกจากบ้านเลยค่ะ
คนคนหนึ่งมีหลายบุคลิกจริง ๆ น่ะค่ะ
บางครั้งดูท้าทายไม่กลัวอะไร กล้าทำในสิ่งไม่ควรทำ บางครั้งดูหงอ ๆ เหมือนเด็ก เหมือนลูกไก่ในกำมือ

รู้ทันหัวใจ:



ขออภัยที่จะต้องพูดตรงๆว่า ชายผู้ไม่รู้จักศีลธรรมไร้ความรับผิดชอบเช่นนี้จะไปทำประโยชน์อะไรได้ในเพศบรรพชิต..?? ขนาดศีล๕ยังไม่รู้จัก แล้วศีล๒๒๗ของพระ จะเป็นอย่างไร แค่นึกก็สยองแทนแล้วละครับ.. คนที่นึกว่าเมื่ิอเอาผ้าเหลืองมาคลุมแล้วจะได้บุญนั้น จะต่างอะไรจากลาที่เอาหนังราชสีห์มาห่ม?? นอกจากไม่ได้บุญแล้ว คงไม่รู้ว่านี่เป็นไฮเวย์พาไปอบายง่ายกว่าคนธรรมดาอีก..
ไม่ทราบว่าเขาบวชด้วยจุดประสงค์ใด?



เพิ่งเคยได้ยินคำว่า "กองบวช" นี่ละครับ สับสนไปว่านี่เป็นผ้าป่าหรือกฐินหรืออย่างไร? .. หรือทำงานในกรมกองใด เลยapply มาใช้ในงานบวช ..ที่จะได้บุญมากน่ะไม่ได้ขึ้นกับจำนวนกองอะไรๆนั่นเลย เจ้าประคุณเอ๋ย ..ช่างคิดค้นด้นกันไปได้พิศดาร..

ที่จะได้บุญมากคือ เจ้าตัวคนบวชนั้นเธอพึงปวารณาตนเพื่อทำ"ธุระ"ของพระที่มีอยู่ ๒อย่างคือ ๑. คันถธุระ คือศึกษาพระธรรมวินัยให้รู้แจ้ง และ๒ วิปัสสนาธุระ คือปฏิบัติวิปัสสนาเพื่อความพ้นทุกข์..เมื่อเธอตั้งใจมุ่งมั่นแน่วแน่เช่นนี้การบวชนี้จึงจะสมควรและมีอานิสงค์มาก ทั้งพ่อแม่และบุตรภริยาญาติที่มีใจยินดีร่วมในการบวชครั้งนี้ ตลอดจนสาธุชนอื่นผู้ร่วมอนุโมทนา ย่อมได้รับอานิสงค์ยิ่งด้วยกันเพราะปรารภประโยชน์สูงสุดแก่เธอนั่นเทียว..



ขอให้คุณรู้ฯอย่าได้มีความวิตกโดยใช่เหตุ เพราะนี่เป็นการทำลาย"ปุพเจตนา"คือเจตนา"ก่อน"ทำบุญให้เสียไป บุญที่ทำจะมีผลไพบูลย์ยิ่งหากเราสามารถรักษาเจตนาให้ดีได้ใน๓กาลคือ ก่อนทำก็ยินดีปลื้มใจ ขณะกำลังทำก็ปิติดีใจ หลังทำแล้วคิดถึงก็โสมนัส

เรื่องบุญนั้น "เป็นเรื่องของใจ" ไม่ได้อยู่ที่จำนวนเงินครับ.....บางทีและส่วนมากที่คนทำบุญด้วยเงินจำนวนมากแต่มีจิตคิดเพียงว่า อยากได้หน้าหรือทำไปเพื่อประโยชน์ในการได้รับชื่อเสียง คำสรรเสริญเป็นที่ชื่นชมของใครๆ อย่างนี้อานิสงค์น้อยครับ..อย่างไรก็ดี หากหญิงใหม่นั้นเขาจะจัดการเรื่องบวชด้วยพลังทรัพย์ของเขา คุณรู้ฯ ก็ไม่พึงปล่อยโอกาส"เก็บบุญ"ในส่วนนี้ด้วยใจนึกน้อม"อนุโมทนา"ไปกับเขา นี่ชื่อว่าเป็นผู้ฉลาดในประโยชน์..เพราะรู้วิธีทำบุญในทุกสถานการณ์

ในส่วนของตนเอง.....
คุณรู้ฯ พึงทำไว้ในใจโดยแยบคายว่า"ข้าพเจ้าขอถึงซึ่งพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง มีความเชื่อเรื่องกรรมว่ามีผล...ข้าพเจ้าตั้งใจด้วยความยินดียิ่งในการบริจาคปัจจัยที่มีอยู่นี้ เพื่อมีส่วนสนับสนุนให้นาย....ได้บรรพชาในพระพุทธศาสนาเพื่อโอกาสในการได้ศึกษาพระธรรมและปฏิบัติเพื่อมรรคผลนิพพาน ขออานิสงค์นี้เป็นปัจจัยแก่อุปนิสสัยปัจจัยให้ข้าพเจ้ามีโอกาสเช่นนี้ในกาลอันควรเพื่อความพ้นทุกข์ทั้งมวลโดยไม่มีส่วนเหลือ และขออานุภาพบุญนี้ปกปักรักษาข้าพเจ้าและลูกๆให้พ้นจากทุกข์ภัยแห่งอกุศลกรรมในปัจจุบันโดยรวดเร็วและยั่งยืน"..

บอกลูกๆให้ทราบเรื่องการทำบุญนี้ให้พวกเขาร่วมยินดีอนุโมทนา สอนให้เขาตั้งอธิษฐานว่า"ขอบุญนี้ช่วยเป็นปัจจัยแก่พระนิพาน"..นี่ชื่อว่าชี้ประโยชน์อันเกษมแก่ลูกๆ ได้บุญอีกมากมายครับ..



ได้บุญดังแสดงมาข้างบนครับ
ส่วนความงงให้"cancel"(ยกเลิก)ไปเสีย เพราะงงเป็นบาป ไม่ควรมีในใจ เขาและเราก็ไม่มี จะเอาใครมาเป็น"ของใคร"ได้เล่าครับ..



ครับ..ทุกเรื่องทุกสิ่งมันต้องถึง"จุดจบ"ทั้งนั้น....เมื่อก่อนเราก็พบ"จุดจบสีชมพู"..เพราะความโสดจบไปด้วยการได้สามีมา .. บัดนี้อีกจุดจบหนึ่งก็มาถึง..มันออกกระดำกระด่าง เพราะสามีไปหา" จุดจบ"ใหม่กับหญิงใหม่เพราะเขาคิดว่าจุดจบนั้น"สีชมพู"..แต่อีกไม่เกิน๑๐๐ปี ทุกคนก็ไปสู่"จุดจบสีดำ" อันเป็นสัญญลักษณ์ของความตาย..หากเราคิดว่าจุดจบคือจุดเริ่มของสิ่งใหม่ เราอาจไม่เศร้าเสียใจมากมายและนานเกินไป แต่จะเห็นโอกาสที่จะทำจุดเริ่มให้ดีเพื่อเป็น"เหตุ"ของจุดจบที่น่าชอบใจ ในเมื่อเราต้องไปถึงจุดจบในทุกกรณีอย่างเลี่ยงไม่ได้อยู่แล้ว ใช่ใหมครับ ..

ปล่อยคือปล่อย อโหสิ คืออโหสิ หน้าเราที่เหมาะสมในตอนนี้แค่อนุโมทนาสาธุการ สบายสุด สุดสบาย ไม่ต้องอะไรกับอะไรให้ยุ่ง ไม่ต้องห่วงกลัวว่าจะไม่ได้บุญ เอาความคิดของชูซกมาว่า อยากได้อะไรแบบเยอะๆแบบนี้ไม่ต้อง ไม่ต้องเลย เขาไปบวชเขาไปดีแล้วก็ได้เรียนรู้ครรลองที่เหมาะสม เป็นต้นฯ ที่เป็นอยู่ไม่เกี่ยวละทำมากทำน้อยกองบุญกองบวชอะไร ไม่เกี่ยว เราสละ จิต สละใจ ปลงจิต ปลงใจไป แล้วๆไป ไม่อะไรกับอะไร ลดละตัวตนจากสิ่งที่ยึดติดนี้ ที่เป็นแก่นแท้ตามองค์พุทธะ พระโพธิ์สัตว์ ที่ทุกอย่างไม่ยึดติดกันอยู่เองแล้ว ที่ไม่เกี่ยว กับ ได้ ไม่ได้เลย

ขอเชิญศึกษาธรรมบรรลุฉลับพลัน จบโลก จบธรรม จบกรรม การปฏิบัติ โดยหลวงพ่อโพธิ์ศรีสุริยะ เขมรโต วัดร่มโพธิธรรม จ.เลย ที่บอร์ดสนทนาทั่วไปขอรับ หรือ http://www.rombodhidharma.com/

ขอให้ท่านมีส่วนในความ ไม่ติด ไม่ขัด ไม่ข้อง ไม่คา แจ่มแจ้งในสัจธรรม ลุล่วงพ้นทุกข์ ตามองค์พุทธะ พระอรหันต์ พระโพธิสัตว์ หลวงพ่อโพธิ์ศรีสุริยะ เขมรโต นั่นเทอญ

คุณรุ้ทันหัวใจ คุณเยี่ยมมาก เจอศึกหลายด้านเลย คุณอย่าไปเรียกผู้หญิงอีกคนของสามีเป็นภรรยาเลยคะมันไม่คู่ควรเลยสำหรับคนที่ผิดศีล๕ได้ขนาดนี้ ทำลายหัวใจลูกผู้หญิงด้วยกัน ภรรยาที่ถูกต้องคือเราคนเดียว เราเป็นคนดี รักษาศีล๕ให้มั่น แล้วศีลจะคุ้มครองคุณนะคะ

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม