พระพุทธเจ้าเป็นศาสดาทุกอิริยาบถ
คัดลอกจาก...หนังสือหลวงปู่ขาว อนาลโย
โครงการหนังสือบูรพาจารย์ เล่ม ๔
วัดถ้ำกลองเพล อ.เมือง จ.หนองบัวลำภู หน้า ๒๖๙-๒๗๐
หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
ได้เทศน์สอนหลวงปู่ขาว อนาลโย ในนิมิตต่อไปว่า
"พระพุทธเจ้าที่ว่าทรงเป็นศาสดาสอนโลกนั้น
มิได้เป็นศาสดาเพียงเวลาแสดงธรรมให้พุทธบริษัทฟังเท่านั้น
แต่ทรงเป็นศาสดาของโลกอยู่ทุกอิริยาบถ"
ทรงสีหไสยาสน์ คือ นอนตะแคงขวาก็ดี ประทับนั่งก็ดี
ประทับยืนก็ดี เสด็จไปในที่ต่างๆ แม้ที่สุดเสด็จภายในวัดก็ดี
ล้วนเป็นศาสดาประจำพระอาการอยู่ทุกๆ อิริยาบถ
พระองค์ไม่ทรงทำให้ผิดพลาดจากความเป็นศาสดาเลย
ผู้มีสติปัญญาชอบวินิจฉัยไตร่ตรองอยู่แล้ว
ย่อมยึดเป็นคติตัวอย่างเครื่องพร่ำสอนตนได้ทุกๆ พระอาการที่ทรงเคลื่อนไหว
อย่าเข้าใจว่า พระองค์จะทรงปล่อยปละละเลยมารยาท
เหมือนโลกทั้งหลายที่ชอบทำกิริยาต่างๆ จากคนๆ เดียวในสถานที่ต่างๆ
อยู่ที่หนึ่งประพฤติตัวอย่างหนึ่ง ไปอยู่ที่หนึ่งประพฤติตัวอีกอย่างหนึ่ง
ไปอยู่ในที่อีกอย่างหนึ่งแสดงกิริยาอาการอย่างหนึ่ง เป็นลักษณะเปรตผี
ทั้งเป็นคนดี ทั้งเป็นคนชั่วทุกทิศไม่มีประมาณให้พอยึดเป็นหลักได้ทั้งตัวเองและผู้อื่น
ส่วนพระพุทธเจ้า มิได้เป็นอย่างโลกดังกล่าวมา
แต่ทรงเป็นศาสดาอยู่ทุกพระอิริยาบถ ตลอดวันนิพพาน
แต่ละพระอาการที่แสดงออก
ทรงมีศาสดาประจำมิได้บกพร่องเลย
ใครจะยึดเป็นสรณะ คือ หลักที่พึ่งพิงเพื่อดำเนินตามเมื่อไรก็ได้เมื่อนั้น
โดยไม่เลือกว่าเป็นพระอิริยาบถหรือพระอาการใด
จึงสมพระนามว่า เป็นศาสดาของโลกทั้งสาม
