จากหนังสือ "หลักธรรม หลักทำ ตามรอยพระยุคลบาท" ของ ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล
ตอนหนึ่งที่พระองค์ท่านรับสั่งให้ผมไปจดมูลนิธิชัยพัฒนา ผมไปที่ กทม.
(ศาลาว่าการกรุงเทพมหานคร) เอง เราไม่อยากใช้อภิสิทธิ์อะไรทั้งสิ้น
เพราะยิ่งอยู่ใกล้เจ้านายยิ่งต้องทำต้วให้ธรรมดาตามรอยเบื้องพระยุคลบาท
ก็ไปแจ้งเหมือนบุคคลธรรมดาทั่วไป ก็มีเจ้าหน้าที่ของ กทม.
เขามาสอบสวน ถามบอกทำไมนายกฯ ไม่มาเอง ผมก็บอกนายกฯ
งานเยอะมาไม่ได้เลยมอบฉันทะมา บ้านอยู่อำเภออะไร บอกอยู่อำเภอดุสิต
บ้านเลขที่เท่าไหร่ ไม่รู้ เขาก็ เอ อะไรบ้านไม่มีหลักแหล่ง
แล้วมาตั้งมูลนิธิได้อย่างไร สอบสวนไล่ผมต่อ ไล่ไปเรื่อย
ทำอาชีพอะไรบอกไม่รู้จริง ๆ ว่าอาชีพอะไร
แต่เห็นทำหลายอย่างก็ตอบไปอย่างนั้น เจ้าหน้าที่เขาบอก
อะไรบ้านก็ไม่มีเป็นหลักแหล่ง อาชีพก็ไม่มี
แล้วตาก็เหลือบไปเรื่อยจนกระทั่งไปเห็นชื่อผู้ยื่นจริง ๆ
และผมเป็นแค่ตัวแทนเท่านั้นของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมอบอำนาจมา
อุ๊ย อย่าให้ท่านมานะ มายุ่งตายเลย ขออย่ามาเลย จัดการให้เสร็จ
ค่าจดทะเบียนสามสิบบาท ขอบริจาคเป็นคนแรกได้ไหม
แล้วตกลงวันนั้นฟรี สามสิบบาทแกควักออกมาด้วยความตกอกตกใจมากเลย
ก็กลับมากราบบังคมทูล นี่พอเขาถามว่าอาชีพอะไร ข้าพระพุทธเจ้าตอบไม่ได้
พระองค์ท่านตอบว่า คราวหลังถ้าเขาถามว่าฉันทำอาชีพอะไร
ให้ตอบว่า "ทำราชการ" ผมเล่าตรงนี้เพื่อมาสู่พวกเรา
ขณะที่พระองค์ท่านทำราชการ พวกเรานี่ทำอะไร
"รับราชการ" ใช่หรือเปล่า รับจากพระองค์มาเพื่อทำต่อ
พระองค์ท่านรักประชาชน ทำงานเพื่อประชาชน
คนที่รับราชการถือว่ารับงานของราชะมาทำต่อ
สิ่งแรกที่ต้องทำ คือต้องรักประชาชน ทำงานเพื่อประชาชน
