ธรรมะมีความเที่ยงแท้และไม่ล้าสมัย ผู้ปฏิบัติต้องไม่กลัวว่าจะกระทำในสิ่งที่ล้าสมัย
“…ทุกสิ่งทุกอย่างแปรเปลี่ยนไปเป็นธรรมดา
สังคมก็เช่นเดียวกันย่อมเปลี่ยนแปลงไปตามวิวัฒนาการของโลก
พระพุทธศาสนานั้น
ถ้าหมายถึงคำสั่งสอนที่เที่ยงตรงตามพระพุทธโธวาทแท้ๆ แล้ว
ย่อมมีความแน่นอนมั่นคงอยู่ในตัว
เช่น ความดีก็เป็นความดี ความชั่วก็เป็นความชั่ว
และทำดีย่อมได้ดี ทำชั่วย่อมได้ชั่ว อย่างปราศจากข้อสงสัย
เหตุนี้ พระธรรมจึงชื่อว่าอกาลิโก
คือ ถูกต้องเที่ยงแท้และไม่ประกอบด้วยกาล
เหมาะที่จะน้อมนำมาประพฤติปฏิบัติเสมอไม่ว่ากาลไหนๆ
ข้อสำคัญชาวพุทธจะต้องขวนขวายศึกษาพุทธธรรมให้ทราบชัด
แล้วน้อมนำมาปฏิบัติอย่างจริงจัง
ด้วยการพยายามลดละความโลภ ความโกรธ ความหลง
อันเป็นต้นเหตุแห่งการกระทำชั่วกระทำผิด
และกล้าที่จะบากบั่นกระทำสิ่งที่เป็นความดี
โดยไม่ต้องกลัวว่าจะเป็นสิ่งที่พ้นสมัยหรือน่ากระดากอาย
ถ้าชาวพุทธทำได้ดังนี้ ก็จะเป็นเหตุเกื้อกูลอย่างสำคัญ
ที่จะช่วยจรรโลงรักษาพระพุทธศาสนาไว้ให้มั่นคงในทุกสถานะและในกาลทุกเมื่อ…”
(พระบรมราโชวาทพระราชทานแก่ที่ประชุมสมาคมพุทธศาสนาทั่วราชอาณาจักร ครั้งที่ ๓๙,
๑๕ ธันวาคม ๒๕๓๘)