นิตยสารไทม์ ซึ่งเป็นนิตยสารที่มีผู้อ่านมากมายกระจายอยู่ทั่วโลก ฉบับประจำวันที่ ๑๓ เดือนพฤศจิกายน ๒๕๔๙ ได้คัดเลือกบุคคลชั้นนำของทุกวงการในทวีปเอเชียจำนวน ๖๐ คน เพื่อประกาศยกย่องเป็น “๖๐ ฮีโร่ของเอเชีย” ในบรรดาบุคคลชั้นยอดเหล่านั้น พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเราทรงได้รับการยกย่องเป็นหนึ่งในฮีโร่ของชาวเอเชียด้วย โดยไทม์กล่าวว่า พระองค์ทรงเป็น “พระธรรมปิยราชา : พระราชาผู้เป็นที่รักโดยธรรม” ซึ่งสามารถนำพาประเทศไทยฝ่าวิกฤตครั้งแล้วครั้งเล่า โดยทรงใช้ทศพิธราชธรรมเป็นเข็มทิศนำทาง (a beloved monarch has used his moral authority to guide Thailand through many crises)
ในทัศนะของผู้เขียน พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงเป็น “แรงบันดาลใจ” ในมากมายหลายเรื่อง ไม่ว่าจะมองด้วยมาตรฐานด้านใด พระองค์ล้วนทรงเป็นแรงบันดาลใจได้ทั้งสิ้น
ในที่นี้ขอยกตัวอย่าง การที่พระองค์ทรงเป็นเป็นแรงบันดาลใจในด้านการทำงานอย่าง “มืออาชีพ” มาให้ลองศึกษาเพื่อความเป็นสิริมงคลแก่คนทำงานดังต่อไปนี้
ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล บรรยายในการประชุมสมัชชาแผ่นดินธรรม แผ่นดินทอง เมื่อเดือนเมษายน พ.ศ.2539 สิบปีก่อนไว้ว่า...“...ล่าสุดเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา น้ำท่วม ทรงงานทั้งวันทั้งคืน ทรงงานชนิดตามเหตุการณ์ตั้งแต่ก่อน (พายุ) มาถึงเมืองไทยด้วยซ้ำไป ขณะที่พวกเรานั่งเอ้อระเหยอยู่ ขณะที่หน่วยราชการหลายหน่วยแม้กระทั่งรัฐบาลเอง น้ำท่วมเดี๋ยวก็จัดรายการเรี่ยไรเงิน ไม่มีใครพะวงว่าจะแก้ไขอย่างไร ทรงตามติดทุกนาที
อาจจะไม่ทราบ เครื่องมือสื่อสารยุคนี้ที่บอกว่าเป็นยุคข้อมูลข่าวสารนั้น พระองค์ท่านเป็นบุคคลหนึ่งบนแผ่นดินนี้ที่มีระบบข้อมูลข่าวสารสมบูรณ์แบบที่สุด ทรงตามพายุมาตั้งแต่ฮาวาย ตามเรื่อย คำนวณหมดว่าเดินทางระยะทางเท่าไหร่ต่อนาที ขนาดความแรงเท่าไหร่ น้ำจะไหลไปจุดไหน จะวิ่งมาตามลำน้ำต่างๆ จะเป็นเจ้าพระยาป่าสัก จนถึงกรุงเทพฯ ภายในกี่ชั่วโมง นี่ยากกระทั่งกรมที่รับผิดชอบเองก็ไม่ได้คำนวณอย่างนั้น รู้เพียงแต่ว่ามันจะมา น้ำจะท่วมใหญ่ แล้วดูดโอเลี้ยง อ่านหนังสือพิมพ์ต่อไป พระองค์ทนไม่ไหว ไม่มีใครขยับสักที เวลาประมาณ 3 ทุ่ม หรือ 4 ทุ่ม พระองค์ท่านเรียกในฐานะพระมหากษัตริย์ ไม่มีข้อระบุข้อไหนเลยว่าจะต้องทรงงานแล้วก็สั่งงาน เป็นหน้าที่ของรัฐบาลหรือหน่วยงานเขาทำ
วิธีการทางอ้อม คือเรียกประชุมแล้วหยิบยกปัญหานี้ขึ้นมา ชี้ให้เห็นว่ามาแล้วนะ อันตราย แล้วคำนวณแน่ชัดเลยว่าเวลาไหน ปริมาณแน่ชัดเท่าไหร่ ขณะที่ทุกคนบอกว่าโอเค ประชุมเสร็จพรุ่งนี้จะเริ่มงาน พระองค์ท่านรับสั่ง ไม่ใช่พรุ่งนี้ เดี๋ยวนี้...”
พระราชจริยวัตรด้านการเป็น ‘มืออาชีพ’ ในการทรงงานของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเช่นนี้ ควรที่เราคนไทยผู้เอ่ยอ้างอย่างเต็มภาคภูมิ ว่า “เรารักในหลวง” สมควรอย่างยิ่งที่จะน้อมนำมาเป็นแนวทางสำหรับปรับเปลี่ยนการทำงานของ ตัวเองให้มีลักษณะเป็น ‘มืออาชีพ’ มากขึ้น
จริงอยู่เราคงไม่จำเป็นต้องใฝ่รู้ทุ่มเทจนไม่ได้หลับไม่ได้นอนไปเสียแทบทุกเรื่อง อย่างน้อยขอแค่ให้มี ‘ความจริงใจ’ ในการทำงานทุกชิ้นอย่างเต็มขีดความสามารถก็พอแล้ว เพราะ ‘ความจริงใจ’ คือจุดตั้งต้นของ ‘ความเป็นมืออาชีพ’ ในทุกๆ เรื่อง ตรงกันข้าม หากขาด ‘ความจริงใจ’ เพียงอย่างเดียว ต่อให้ทำงานมากมายขนาดไหน ก็เป็นได้แค่งานเพื่อยังชีพ ไม่ใช่งานของมืออาชีพที่ควรแก่การเอ่ยอ้างถึง
งานเพื่อยังชีพ กับ งานของมืออาชีพ
แตกต่างกันอย่างไร ลองถามใจตัวคุณเองดู ?
จากหนังสือพิมพ์ธรรมลีลา ฉบับที่ 73 ธ.ค. 49 โดย ว.วชิรเมธี
โดย ผู้จัดการออนไลน์ 29 พฤศจิกายน 2549 18:19 น.