วัดเชียงทองราชวรวิหาร
เมืองหลวงพระบาง
ประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว

วัดสำคัญแห่งหนึ่งในเมืองหลวงพระบางที่ผู้ไปเยือนไม่ควรพลาด
ก็คือ วัดเชียงทองราชวรวิหาร แห่งนี้
จนทำให้วัดเชียงทองเป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่ง
ที่นิยมใช้เป็นการประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยวของที่นี่ค่ะ



วัดเชียงทอง ตั้งอยู่ทิศตะวันออกเฉียงเหนือของตัวเมืองหลวงพระบาง
ใกล้บริเวณที่แม่น้ำคานไหลมาบรรจบกับแม่น้ำโขง
ทางเข้าวัดอยู่บนถนนเลียบแม่น้ำ ชื่อ ถนนโพธิสาละราช
ซึ่งเป็นพระนามของพระบิดาของพระเจ้าไชยเชษฐาธิราช
ด้วยวัดนี้สร้างไว้บนสถานที่ที่ถวายพระเพลิงแก่พระศพ
ของพระบิดาของพระองค์คือ พระเจ้าโพธิสาละราช นั่นเอง
หากข้ามถนนเล็กๆ เส้นนี้จากหน้าวัด ก็มีท่าให้ลงไปชมบรรรยากาศแม่น้ำโขงค่ะ
ซึ่งท่าลงที่ว่า ในอดีต คือ ท่าเรือพระราชวังหลวงของเจ้ามหาชีวิตหรือกษัตริย์ของลาว
เพราะวังของเจ้ามหาชีวิต ตั้งอยู่ติดกับวัดเชียงทอง
ปัจจุบันเป็นพิพิธภัณฑ์แห่งชาติหลวงพระบาง

วัดสร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. ๒๑๐๒-๒๑๐๓
โดยสร้างขึ้นก่อนหน้าที่พระเจ้าไชยเชษฐาธิราชจะย้ายเมืองหลวง
จากหลวงพระบางไปยังนครเวียงจันทน์ไม่นานนัก
มีการบูรณะครั้งใหญ่ในปี พ.ศ. ๒๔๗๑ และยังได้รับการอุปถัมภ์จาก
เจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวงศ์ และเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวัฒนา
กษัตริย์สองพระองค์สุดท้ายของประเทศลาว


สิมหรือพระอุโบสถวัดเชียงทอง



สิม หรือพระอุโบสถวัดเชียงทอง มีขนาดไม่ใหญ่โตมากนัก
หลังคาพระอุโบสถมีหลังคาแอ่นโค้ง ลาดต่ำลงมาซ้อนกันอยู่ ๓ ชั้น

ส่วนกลางของหลังคามีเครื่องยอดสีทองชาวลาวเรียกว่า ช่อฟ้า
ประกอบด้วย ๑๗ ช่อ ตรงนี้เป็นข้อสังเกตุว่า เป็นวัดที่พระมหากษัตริย์สร้าง
ส่วนคนสามัญสร้างจะมีช่อฟ้า ๑-๗ ช่อเท่านั้น
เชื่อว่าบริเวณช่องสี่เหลี่ยมเล็กๆ ตรงกลางช่อฟ้าจะมีของมีค่าบรรจุอยู่
แต่ในปัจจุบันมีแต่ช่องเปล่าๆ

ส่วนที่ประดับที่ยอดหน้าบันชาวลาวเรียกว่า โหง่
มีรูปร่างเป็นเศียรนาคและมีความสัมพันธ์เกี่ยวกับศาสนาพุทธ
ประตูพระอุโบสถแกะสลักสวยงามเช่นเดียวกับหน้าต่าง
ภายในพระอุโบสถมีภาพสวยงามที่ผนัง
มีลักษณะลวดลายปิดทองฉลุบนพื้นรักสีดำ
ส่วนใหญ่เป็นภาพพุทธประวัติเรื่องพระสุธน-มโนราห์ และเรื่องพระเจ้าสิบชาติ


ภาพแสดง "ช่อฟ้า" บนยอดหลังคาสิม


รูปแบบสถาปัตยกรรมแบบวัดเชียงทอง
เป็นรูปแบบสถาปัตยกรรมล้านช้างในสมัยพระเจ้าไชยเชษฐา
มีปรากฏอยู่ตามท้องถิ่นต่างๆที่ในอดีตเคยเป็นอาณาจักรล้านช้าง
โดยวัดที่มีอิทธิพลเป็นอย่างมาก คือ วัดโลกโมฬี จังหวัดเชียงใหม่

วัดโลกโมฬี จังหวัดเชียงใหม่

วัดโลกโมฬี เป็นวัดประจำรัชกาลพระเจ้าเกษเกล้า ผู้ครองล้านนา
ซึ่งมีศักดิ์เป็นพระอัยกา (ตา) ของพระเจ้าไชยเชษฐาธิราช
ช่วงหนึ่งหลังพระเมืองเกษเกล้าสิ้นพระชนม์
พระเจ้าไชยเชษฐาจึงได้ไปครองล้านนาอยู่ ๒ ปี
ภายหลังเมื่อกลับมาครองล้านช้าง จึงนำรูปเเบบสิมของวัดโลกโมฬี
มาผสมผสานจนเป็นสถาปัตยกรรมแบบล้านนา-ล้านช้าง
ซึ่งบ่อยครั้งแยกแยะออกจากกันได้ยาก


สิมวัดโลกโมฬี จ.เชียงใหม่
ภาพจาก http://www.lannashoppingmall.com/

ภาพประดับกระจกรูปต้นทอง


ภาพต้นทอง อยู่บริเวณผนังด้านหลังพระอุโบสถ
ที่เกิดจากการใช้กระจกสีตัดติดต่อกันเป็นรูปต้นทองขนาดใหญ่
โดยมีพื้นฉากหลังเป็นสีส้มซึ่งเคยมีในเมืองหลวงพระบาง
ลักษณะคล้ายต้นโพธิ์ ด้านข้างต้นทองเป็นรูปสัตว์ในวรรณคดี
กล่าวกันว่า เมื่อร้อยปีที่ผ่านมา มีต้นทองขนาดสามสี่คนโอบขึ้นอยู่ในบริเวณวัด
เมื่อพระเจ้าศรีสว่างวัฒนาได้ปฏิสังขรณ์วัดเชียงทอง
จึงให้ช่างประดับดอกดวงติดแก้วสีเป็นรูปต้นทองไว้หลังสิม
เพื่อเป็นที่ระลึกและเป็นนิมิตหมายถึงชื่อ "เชียงทอง"

ลายต้นทองนับเป็นจุดเด่นและเป็นสิ่งที่สร้างชื่อเสียงให้วัดเชียงทองเป็นอย่างมาก
ส่วนช่วงเวลาที่เหมาะสมคือช่วงบ่าย เพราะแสงแดดจะสาดส่องสะท้อนดูงดงาม


พระองค์หลวง พระประธานภายในสิมวัดเชียงทอง


ด้านนอกของสิมวัดเชียงทอง




ภายในสิมวัดเชียงทอง

ที่วัดเชียงทอง ยังมีอีกสถานที่สำคัญอยู่ภายในวัด
คือ “โรงเมี้ยนโกศ” หรือ “โรงเก็บราชรถพระโกศ”
ของเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวัฒนา
ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของวัด สร้างขึ้นในปี พ.ศ. ๒๕๐๕
ลักษณะเป็นโถงกว้าง ผนังด้านหน้าตั้งแต่หน้าบันลงมาจนถึงพื้น
สามารถถอดออกได้เพื่อให้สามารถเคลื่อนราชรถออกมาได้


ลวดลายหน้าบันของโรงเมี้ยนโกศ


หนึ่งในราชรถพระโกศที่เก็บไว้ภายใน


เครื่องใช้ที่ถูกเก็บรักษาไว้ในโรงเมี้ยนโกศ

บรรยากาศโดยรวมของวัดเชียงทอง




ทางเข้าวัดบนถนนโพธิสาละราช


ท่าลงแม่น้ำโขงหน้าวัด


เรือจอดริมฝั่งแม่น้ำโขง



ข้อมูลเพิ่มเติมจาก
http://www.lannatouring.com/
http://www.louangprabang.net/