เมื่อหลายพันปีก่อนนั้น..ชนชาวไท (Tai) เผ่าต่าง ๆ เช่น ไทลื๊อ ไทดำ ไทแดง ไทขาว
ไทใหญ่ ไทน้อย (อิสาน) ภูไท บางชนเผ่า เรียกตนเองว่า ลาว (Laos) และยังมีอีกกว่า 20 ชื่อ
มีวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์คือ Irrigated Rice..มีอักษรไท (Tai)..มีประเพณีสาดน้ำสงกรานต์
และประเพณีลอยกระทง..มาหลายพันปี..ทั้งหมดมีหลักฐาน..ค้นหาได้ในอินเตอร์เน็ต
กลุ่มชนเผ่าไท (Tai) ชอบอาศัยอยู่ตามลุ่มแม่น้ำ..ตั้งแต่ตอนใต้..ของแม่น้ำแยงซีเกียงลงมา
มีหลักฐานที่เมืองเซี่ยงไฮ้..และที่บริเวณไกล้เมืองฉางซา..ซึ่งมีหลักฐานว่า..เป็นเมืองหลวง
ในอดีตของชนเผ่าไท (Tai)..มีอยู่ในชุดสารคดี Discovery..ของ..National Geographic
ในช่วงปี พ.ศ. 1200 หรือพันกว่าปีมาแล้ว..ชนเผ่าไท (Tai) เริ่มอพยพลงมาจาก
ลุ่มแม่น้ำแยงซีเกียง..ชนชาวไทใหญ่..อพยพเข้าไปที่รัฐฉาน..อีกกลุ่มอพยพมาอยู่ลุ่มแม่น้ำโขง
ซึ่งก็คือล้านช้าง..และล้านนา..ซึ่งคนละฝั่งแม่น้ำโขง..และนี่ก็คือ..อารยะธรรมหลวงพระบางนั่นเอง
การนับถือศาสนาพุทธมาก่อน..ทำให้ชนชาวไทใหญ่..และชาวล้านช้างล้านนา
รู้จักคุ้นเคย..กับการนับปี..พุทธศักราช..เมื่อเริ่มสร้างบ้านสร้างเมืองใหม่ขึ้นมา
จึงเริ่มนับปีศักราชเป็นของตนเอง..ทั้งชาวไทใหญ่..และอาณาจักรหลวงพระบาง
อาณาจักรหลวงพระบาง..จุดกำเหนิดของ..อารยะธรรมที่งดงาม
หลังจากปี พ.ศ. 1182 หรือ จุลศักราชที่ 1 ของอาณาจักรหลวงพระบาง
อารยะธรรมของศาสนาพุทธ..ก็ทำให้อาณาจักรหลวงพระบางเจริญเติบโต..ควบคู่กันไป
การอยู่คนละฝั่งโขง..ของชาวล้านช้าง..ล้านนา..และชาวอิสาน (ลาวลุ่ม..หรือลาวใต้)
ไม่ได้เป็นอุปสรรค..ต่อพัฒนาการทางอารยะธรรม..ที่มีการสื่อสารแลกเปลี่ยนกันตลอดมา
หลักฐานทางโบราณคดี..ที่บ่งบอกถึง..ความเจริญทางอารยะธรรม
ของชนเผ่าไท (Tai) นั้น..มี่ทั้งทางด้าน..ภาษาไท (Tai) ที่มีหลักฐานว่า
มีพัฒนาการมาหลายพันปี..รวมทั้งประเพณีสาดน้ำสงกรานต์..และลอยกระทง
ก็มีมาหลายพันปี..พร้อม ๆ กับตัวอักษรทิเบต..และประเพณีของชาวทิเบต..ที่คล้ายกัน
และหลักฐานสำคัญ..ที่บ่งบอกถึง..ความเจริญทางอารยะธรรม
ของอาณาจักรหลวงพระบางนั้น..มักจะเป็นพระพุทธรูปโบราณ
และที่เป็นสุดยอด..ของพระพุทธรูปโบราณก็คือ..พระแก้วมรกต
พระแก้วมรกต..ความงดงามของอารยะธรรม..หลวงพระบาง
