ละ วาง ถอนที่ใจ
หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ
วัดดอยแม่ปั๋ง อ.พร้าว จ.เชียงใหม่
หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ
วัดดอยแม่ปั๋ง อ.พร้าว จ.เชียงใหม่
ละ วาง ถอนที่ใจ
เอา “พุท” หายใจเข้า “โธ” หายใจออก
จะเอาพุทโธเป็นมรรคของใจ หรือเป็นอารมณ์ของใจก็ได้
เอาน้อยๆ แต่ทำให้มาก อาศัยความหมั่นความเพียร ให้จริงทางวาจา จริงใจ
ให้มีขันติบารมี อดทนทางกาย อดทนทางวาจา อดทนทางใจ
ความอดกลั้นเป็นบารมีธรรมอย่างเอก
อาศัยความเพียร ละกายทุจริต ละวจีทุจริต ละมโนทุจริต ละให้หมด
เอาศีล ระวังตา หู จมูก ลิ้น กาย อินทรีย์ทั้ง ๕ อย่างนี้สำคัญ
ตานี้เห็นรูป เกิดความพอใจก็ดี ไม่พอใจก็ดี
รูปที่มีวิญญาณก็ตาม ไม่มีวิญญาณก็ตาม
เอาศีลนั่นแหละ เอาออกจากจิตจากใจของเรา ทำใจของเราให้สว่าง
รักษาหู เสียงมาทางหู เกิดความพอใจก็ดี ไม่พอใจก็ดี
นำออกให้หมด เอาศีลนั่นแหละนำออกให้หมด
กามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา เปรียบเหมือนแม่น้ำ
ธารน้ำน้อยใหญ่ไม่มีประมาณไหลลงสู่ทะเล ไม่มีที่เต็มฉันใด
กามตัณหาที่ไม่พอดี ภวตัณหา วิภวตัณหา
เป็นแหล่งก่อทุกข์ก่อความเดือดร้อนไม่มีที่สิ้นสุด
ทำความพอใจให้มีขึ้นในใจ อย่าดื่มสุรายาเมา
การดื่มสุรายาเมาเป็นการทำลายสมบัติของเจ้าพ่อเจ้าแม่
ก้อน “นะ” ก้อน “โม” นี้เป็นที่ตั้งของศีล
เป็นที่ตั้งของธรรม เป็นที่ตั้งของมรรคของผล
การเรียนวิชาฝ่ายโลกก็อาศัยก้อนนี้แหละ
การจะรักษาศีล ให้ทานก็เอาสมบัติของเจ้าพ่อเจ้าแม่นี้แหละ
การบำเพ็ญบุกุศลก็เอาสมบัติของเจ้าพ่อเจ้าแม่นี้แหละเป็นที่ตั้ง
ความโกรธ ความหลง อกุศลธรรมเมาทั้งหลาย
เมื่อเกิดขึ้น เรานั่นแหละเดือดร้อน
เพราะฉะนั้นละให้หมด ทำใจของตนให้ผ่องใส
เอาใจละ เอาใจวาง เอาใจถอน
ละออก วางออก ถอนออก จากจิตจากใจของเรานี้
ใจของเราแต่งเอาได้ แต่งให้เป็นบุญก็แต่งได้ แต่งให้เป็นศีลก็แต่งได้
ให้ตั้งอยู่ในพระไตรสรณคมน์จนตลอดชีวิต ตั้งอยู่ในกุศลกรรมบถ ๑๐
รักษากาย วาจา ใจ ให้บริสุทธิ์ ตั้งอยู่ในสุจริตธรรม
ตั้งอยู่ในศีล ๕ ทำตนของตนให้เรียบร้อย
การสละออกจากใจ
จาโค ปฏินิสฺสคฺโค สละคืนถอนออกจากใจนี้เสีย
คนเรามันรักสุข เกลียดทุกข์นี่
หนักก็หนักอยู่ตรงนี้แหละ ไม่รับความจริง
เราเกิดมา นินทา สรรเสริญก็ดี
อย่าไปรับเอามาหมักไว้ใจ ปล่อยผ่านไปเสีย
ความรัก ความชัง ความโลภ ความหลง
เกิดขึ้นก็เพราะกิเลสมันเสวนากันอยู่
กามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหาทั้งหลายก็ไหลมาจากเหตุ
ให้ละเสียให้หมด วางเสียให้หมด
ให้ตั้งอยู่ในศีล ตั้งอยู่ในทาน ตั้งอยู่ในการบำเพ็ญกุศล
ละบาปทางกาย ทางวาจา ทางใจ บาปอันใดยังอยู่ ให้ละเสียให้หมด
กายทุจริต วาจาทุจริต ใจทุจริต นำออกให้หมด
แล้วรักษากายสุจริต วาจาสุจริต ใจสุจริตไว้
เมื่อนำทุจริตออกหมดแล้วจะเหลือแต่สุจริตธรรม
ตั้งอยู่ในศีล กายก็เป็นศีล วาจาก็เป็นศีล ใจก็เป็นศีล
เป็นธรรม เป็นมรรค เป็นผล ตั้งขึ้นในจิตในใจ
ละวางทุจริตธรรม สุจริตธรรมตั้งอยู่แล้ว จิตก็เบาสบาย
อดีตที่ล่วงไปแล้ว ยังหอบเอามาหมักไว้ในใจก็เดือดร้อน
ต้องเอาศีลนั่นแหละนำออกให้หมด
คัดมาจาก...หนังสือจิตตภาวนา มรดกล้ำค่าทางพุทธศาสนา รวมพระธรรมเทศนาภาคปฏิบัติของพระสุปฏิปันโน รวบรวมโดย มูลนิธิหลวงปู่มั่นและชมรมคุณภาพชีวิต, พิมพ์ครั้งที่ ๑, ๕ ธันวาคม ๒๕๔๓ เพื่อถวายเป็นพระราชกุศลและเผยแพร่เป็นธรรมทาน คัดมาจาก...สุจิณฺโณวาท (หนังสืออาจาริยธัมโมทยาน)http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=89&t=54245
รวมคำสอน “หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ” http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=42686
ประมวลภาพ “หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ” วัดดอยแม่ปั๋ง http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=38&t=40776
