"การฝึกจิตให้มีกำลัง"
" .. การฝึกจิตให้มีกำลัง "ไม่ใช่ให้มันวิ่งให้มันเคลื่อนไหวอย่างกับการออกกำลังกาย แต่คือทำจิตให้มันหยุด ทำจิตให้พักผ่อน" เช่น เราทำสมาธิยกอันใดอันหนึ่งขึ้นมา เช่นว่า "อานาปานสติ ลมหายใจเข้าออกอันนี้เป็นรากฐาน" เป็นเป้าหมายในการเพ่งในการพิจารณา
"เราก็กำหนดลมหายใจ" การกำหนด "ก็คือการรู้ตามลมนั่นเอง กำหนดลมเข้า แล้วกำหนดลมออก" กำหนดให้รู้ระยะของลม "ให้มีความรู้อยู่ในลม ตามรู้ลมเข้าออกสบาย"
แล้วพยายามปล่อยสิ่งทั้งหลายออก "จิตของเราก็จะมีกำลังเพราะว่ามีอารมณ์เดียว" ถ้าหากว่าเราปล่อยให้จิตคิดอย่างนั้นอย่างนี้สารพัด มีหลายอารมณ์ "มันไม่รวมเป็นอารมณ์เดียว จิตเราก็จะหยุดไม่ได้" .. "
หลวงปูชา สุภัทโท
