.
"สมาธิเหมือนน้ำเต็มแก้ว ปัญญาคือน้ำล้นแก้ว"
" .. "สมาธิ คือความสงบใจนี้เหมือนน้ำเต็มแก้ว" เต็มภูมิของมันแล้วเหมือนน้ำเต็มแก้ว ให้เลยนั้นไม่เลย จะขนาดไหนก็อยู่แค่นั้น เหมือนน้ำเต็มแก้ว เลยนั้นไม่ได้ นี่คือสมาธิเต็มภูมิ
แต่จะให้มีความรู้ความฉลาดแยบคายยิ่งกว่านั้นไม่มี มีเต็มภูมิของสมาธิซึ่งเท่ากับน้ำเต็มแก้วเท่านั้นเอง นี่สมาธิ มีขอบเขตนะ ทีนี้พอออกทางด้านปัญญาไม่ได้เป็นอย่างนั้นนะที่นี่
"พอด้านปัญญาเหมือนน้ำล้นแก้วที่นี่นะ" พอออกทางด้านปัญญามันจะออกของมันกระจายออก ๆ พิจารณาแยกธาตุแยกขันธ์ "อสุภะอสุภัง ทุกฺขํ อนิจฺจํ อนตฺตา" ทั้งเขาทั้งเราเทียบทั่วแดนโลกธาตุเข้ามาสู่จุดเดียวกันเหมือนกันหมด ๆ มันพิจารณาของมันอย่างนั้น นี่เรียกว่าปัญญา ทีนี้แตกนะปัญญา
"ปัญญานี่เป็นน้ำล้นแก้ว ไม่ใช่น้ำเต็มแก้ว" ปัญญานี้ออกแตกฉานตามแต่นิสัยของผู้พิจารณา จะไม่มีสิ้นสุด พิจารณายังไง กิ่งนี้แตกแขนงนั้น แขนงนั้นแตกแขนงนี้ แขนงนี้แตกแขนงนั้นเรื่อย นี่สติปัญญาออกทำงานนะ
พอจับจุดนี้ปั๊บ จุดนี้มีแขนงอะไรบ้างมันตามไปอีก เหล่านี้มีแขนงอะไรบ้างตามไปอีก ๆ เหมือนไฟได้เชื้อ เชื้อไฟหนาแน่นก็แสดงเปลวหนัก ถ้าเบาบางลงไปเปลวก็อ่อนลงมา ๆ ยิ่งเชื้อไฟละเอียดเท่าไรไฟก็ละเอียดลงไป ๆ
คำว่า "เชื้อไฟคือกิเลส" กิเลสหนาแน่นเท่าไรสติปัญญาต้องฟัดกันอย่างหนักอย่างแน่น ประหนึ่งว่าฟ้าดินถล่ม ถึงขั้นฟ้าดินถล่มมันก็เป็นของมันเอง ไม่รุนแรงอย่างนั้นกิเลสประเภทนี้จะลดตัวไม่ได้ หรือจะพังไปไม่ได้ ด้วยปัญญานี้เท่านั้น มันก็รู้ของมันเอง .. "
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
http://www.luangta.com/thamma/thamma_ta ... 70&CatID=2