rachen
เมื่อ: 10 ธ.ค. 2014, 11:55
สมัยเมื่ออายุ 18 ผมเคยฝึกสมาธิแบบอานาปานสติ ฝึกวันละ 30 นาที เป็นระยะเวลา 1 เดือนเท่านั้น ในช่วงเวลาที่ฝึกได้ประมาณ 20 วัน ขณะที่เราฝันจะมีสติรู้ว่ากำลังฝันอยู่ สามารถบังคับให้ตนเองตื่นจากการนอนฝันได้ทันที หรือขณะหลับ มีใครเดินเข้ามาใกล้ๆตัวเราจะรู้สึกตัวได้ทันที่ทั้งๆที่ยังไม่ได้ลืมตาขึ้นมาดู หลังจากนั้นได้ห่างเหินการฝึกไป จนปัจจุบันผมอายุ 40 แล้ว อาชีพข้าราชการครู หันกลับมาฝึกวิปัสสนา ดูอารมณ์ของตนเอง จากคนที่มีโทสะมาก ถ้าโกรธใคร อารมณ์นั้นจะคงอยู่แบบข้ามวันข้ามคืนกันเลยที่เดียว พอหลังจากการฝึกวิปัสนา เวลามีอารมณ์โกรธ จะโกรธเพียงชั่วครู่เท่านั้นก็ดับไป มีการฝึกรู้ลมหายใจเข้าออกระห่างวัน มีเวลาว่างเพียงนิดหน่อยก็กำหนดลมหายใจเข้าออกให้มีสติอยู่กับลมหายใจ แม้บางขณะที่กำลังทำงานอยู่ด้วย ฝึกมา 2 เดือนแล้ว แต่การฝึกสมาธินั้น รู้สึกว่ายากกว่าเดิมมากๆ บ้างครั้งทำสามาธิได้เร็ว บางครั้งไม่ได้เลยแม้จะใช้เวลาในการนั้งสมาธิ 1-2 ชั่วโมง ก็ไม่สามารถเข้าสมาธิได้เลย พยายามห้อข้อบกพร่องอื่นๆ เพื่อแก้ไขครับ
รบกวนอาจารย์ทุกท่าน จะมีอุบาย หรือข้อแนะนำ อย่างไรได้บ้างเพื่อที่จะทำจิตให้เป็นสมาธิได้
rachen
เมื่อ: 23 ก.พ. 2015, 07:18
ผมฝึกสมาธิมาประมาณ4 เดือนแล้ว แต่เหมือนไม่ค่อยก้าวหน้า ขณะทำสมาธิโดยการกำหนดลมหายใจเข้าออก จับสัมผัสลมกระทบกับโพรงจมูก จะรู้สึกถึงใบหน้าและกาย เวลามีอาการเกร็งที่ใบหน้า ก็เอาจิตมาจับไว้ ครู่เดียวก็หายไป ช่วงแรกๆไม่มีปัญหาอะไร
แต่มาช่วงหลังๆนี้ ผมฝึกสมาธิโดยเอาจิตมาวางไว้ที่ปลายจมูก ทำให้ใบหน้ารู้สึกว่าเกร็ง ใบหน้าตึง ก็เอาจิตมาจับไว้ในส่วนที่เกิดอาการเกร็งหรือตึง ก็ทำให้อาการเหล่านี้หายไป แต่พอเอาจิตไปวางไว้ปลายจมูกอีก ก็มีอาการเกร็งเกิดขึ้นมาอีก สลับกันไปมา ไม่สามารถคลายอาการเหล่านี้ได้ อาหารเหล่านี้เกิดจากการเพ่งมากเกินไปหรือเปล่าครับ
แต่ถ้าเอาจิตไปจับไว้กับร่างกายทั้งหมด อาการเกร็งที่ใบหน้าจะเกิดขึ้นเล็กน้อย และสามารถคลายอาการเกร็งเหล่านี้ได้ รบกวนอาจารย์ทุกท่านด้วยครับ ว่าผมควรจะปฏิบัติอย่างไร
rachen
เมื่อ: 27 ก.พ. 2015, 20:09
รบกวนอาจารย์ทุกๆท่านอีกครั้งครับ
หลังจากที่ผมกลับไปทำสมาธิโดยคำแนะนำของอาจารย์ ทุกๆท่าน ปรากกฎว่า แค่หลับตาไม่เกิน 1 นาที่ก็มีอาการเกร็งที่ใบหน้าอีก และยังมีอาการปวดหัว ทั้งๆที่ยังไม่ได้กำหนดอะไรทั้งสิ้น พอลืมตาขึ้นมาอาการเกร็งที่ใบหน้าก็ยังรู้สึกได้ อาการอย่างนี้ผมควรหยุดทำสมาธิไปสักพักหรือเปล่าครับ (มีอาการปวดหัวขณะที่คิดว่าจะทำสมาธิ กำลังจะนอน หรือขับรถ มีอาการปวดหัวแทบจะตลอดเวลา ทรมานมาก ไม่สามารถทำสมาธิได้เลย บางครั้งคลื่นไส้ อาเจียน )
อาจารย์suttiyan
เมื่อ: 28 ก.พ. 2015, 07:25
ใช่ครับ ควรหยุดทำสมาธิ สัก 2 ถึง 3 วัน แต่ถึงอย่างไรหากกลับมาทำใหม่ก็จะเป็นเหมือนเดิม การแก้ไขต้องเปลี่ยนวิธีการดังนี้
1. ให้ลืมตา เวลานั่งสมาธิ
2. ไม่ต้องดูลม
3. เวลาจะรู้เหมือนไม่ใส่ใจ ทำเล่นๆ ไม่ได้คิดว่าจะนั่งสมาธิหา พัดลมมาเปิดให้โดนตัว
4. การเริ่มต้นเมื่อเริ่มนั่ง มองสิ่งต่างๆ แบบที่เราใช้ชีวิตประจำวันคือมองสิ่งต่างๆ ผ่านไปสบายๆ จะเริ่มรู้สึกเกร็ง ชาและปวดหัวให้แตะรู้ที่อาการดังกล่าวเบาๆ เวลาเพียงชั่วขณะ ประมาณ2 ถึง 3 วินาที ในขณะรู้ให้สายตามองไปที่ภาพข้างหน้าแบบธรรมชาติไม่ต้องดูที่ศรีษะ ที่ทำเช่นนี้เพื่อไม่ให้เพ่งไปที่จุดเดียวเพราะจะทำให้เกร็งอีก เมื่อรู้ความเกร็งปวดในระยะสั้นๆ แล้ว ให้เปลี่ยนมารู้ลมที่พัดมาโดนตัว 2 ถึง 3 วินาทีแล้วเปลี่ยนไปรู้อาการปวดใหม่ ข้อควรระวังต้องทำเหมือนไม่ได้ทำคือทำเล่นๆสองอารมณ์ เพราะปัญหาเกิดจากทำจริงเกินไป และเพ่งอารมเดียว
rachen
จากคำแนะนำของอาจารย์ suttiyan ผมได้นำมาปฏิบัติ ใช้เวลาปฏิบัติวันละครั้งๆละ 20 นาที ตลอด 2 เดือนที่ผ่านมา ทำให้อาการปวดหัวบรรเทาลง สามารถทำสมาธิโดยการหลับตาได้ แต่ต้องไม่ไปปฏิบัติในแบบเดิมเพราะจะทำให้อาการปวดเกิดขึ้นมาอีก ตอนนี้ผมฝึกสมาธิแบบกำหนดความรู้สึกตัว จากอาจารย์หลายๆท่านที่แนะนำมาครับ ท่านใดที่เกิดปัญหาเหมือนกับผม ลองนำวิธีนี้ไปปฏิบัตินะครับ
|
