พระอาจารย์เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
ต.บ้านหม้อ อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย
ธรรมดาใจนี้ถ้าหากว่า ไม่ได้กำหนดมันอย่างนี้
มันจะไม่หยุดคิด มันจะคิดไปตามอารมณ์ที่มันเคยคิด
หรือว่ามันคว้าได้อันใดมันก็คิดถึงอันนั้นไป
ครั้นพอกำหนดจิตอย่างนี้ หยุดคิดแหละ
ดังนั้นคำว่า "กำหนดจิต" นี้ก็หมายความว่า
"ยับยั้งความคิด" นั่นเองแหละ
ทวนกระแสความคิดความนึก
กลับคืนเข้าไปสู่ปัจจุบัน
ปัจจุบันเมื่อมันระลึกเข้าไปในปัจจุบันได้
มันก็ไม่คิดแหละบัดนี้จิตน่ะ
ไม่คิดส่งไปข้างนอก
มันก็จะรู้อยู่แต่กายรู้อยู่แต่จิต
เรียกว่า "ตนเองรู้ตนเอง"ก็ว่าได้
จิตรู้จิตนั่นแหละ..สำคัญ
เมื่อจิตรู้จิตแล้วมันก็หยุดได้
หยุดความคิดความนึกได้
เพราะว่าตนต้องการความสงบ
ไม่ต้องการความฟุ้งซ่านเลื่อนลอย
มันเป็นทุกข์ถ้าปล่อยใจให้เลื่อนลอยไปน่ะ
จิตหยุดอยู่ นิ่งอยู่ได้ มันก็เป็นสุขสบายดี
คนเราก็ต้องการความสุขนี่
ที่มา : ส่วนหนึ่งจากพระธรรมเทศนา
https://www.youtube.com/watch?v=Bi-B3keKfso
ประวัติและปฏิปทา “หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ”http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=20708
รวมคำสอนและประมวลภาพ http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43689
