วิปัสสนาแล้วทำไม..ถึงอยากทำกสิณ..ละครับ

คงมีเหตุจำเป็นอะไรรึเปล่า??

ผมก็ทราบมาว่า ท่านหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่านชำนาญพระกรรมฐานมาก โดยเฉพาะกสิณกรรมฐานแล้วยุคนี้ถือว่า ท่านเอกอุที่สุดแล้ว แนะนำไปศึกษาประวัติของท่าน คำสอนของท่าน น่าจะให้ข้อคิดแนวทางเป็นอย่างดี

ไม่มีเหตุจำเป็นอะไรเป็นพิเศษค่ะ เพียงแต่คิดว่าหากฝึกสมถกรรมฐาน เช่น กสิณ ก็คงจะเป็นประโยชน์กับการเจริญสติของตนเองมากขึ้น

ที่จริงในวิปัสสนากรรมฐานก็มีสมถะรวมอยู่ในตัวแล้วครับ

การปฏิบัติจะมี ๒ ลักษณะ

๑.ถ้าพูดว่าปฏิบัติตามสมถะ ก็จะมีสมถะอย่างเดียว
๒.ถ้าพูดว่าปฏิบัติวิปัสสนา ก็จะมีทั้งสมถะและวิปัสสนาอยู่ในนั้น

นิดหนึ่ง...ขออนุญาติแสดงความคิดเห็นนะครับ..

ก่อนทำ...สมถะ..สมาธิ..หรือกสิณ...ขอให้พิจารณา...ให้เห็นจริงก่อนว่า...

ร่างกายนี้ต้องตายแน่ ๆ ...
ร่างกายอันสกปรกโสโครกที่หาความเป็นเราไม่ได้นี้..ต้องแตกสลายตายลงไปแน่ ๆ
เราจะไม่เอามัน..เราจะไม่เอาโลก
เราจะไม่เอาอะไร..ขอทำความสงบของใจเพื่อไม่เอาโลก
..

เรียกว่า...ชูธงก่อนทำ...กันหลง

แล้วอย่างนี้ถ้าเคยแต่ปฏิบัติวิปัสสนาแล้วไปฝึกปฏิบัติสมถะ จะส่งผลในทางดีขึ้นหรือไม่อย่างไรคะ

1. หากไม่เคยฝึกกสิณเลย ควรเริ่มต้นฝึกกสิณอะไรก่อนคะ และควรเตรียมตัวอย่างไร
2. ทราบว่าที่วัดยานนาวามีสอนฝึกกสิณ มีใครทราบบ้างไหมคะว่าสอนอย่างไร และมีที่ไหนสอนฝึกกสิณอีกคะ
3. มีหนังสือเล่มไหนที่ควรอ่านก่อนฝึกกสิณบ้างไหมคะ

แล้วอย่างนี้ถ้าเคยแต่ปฏิบัติวิปัสสนาแล้วไปฝึกปฏิบัติสมถะ จะส่งผลในทางดีขึ้นหรือไม่อย่างไรคะ

การปฏิบัติ ควรน่าจะมี ๒ กรรมฐาน คือ กรรมฐานหลัก และ กรรมฐานรอง ตัวอย่าง(ที่ผมใช้เสมอ)
จะใช้แนวทางสติปัฎฐาน ๔ ในแบบกำหนดรู้พองหนอยุบหนอ เป็นกรรมฐานหลัก และใช้
อานาปานะสติเป็นกรรมฐานรอง

อันวิปัสสนานั้นต้องมีสมถะเป็นพื้นฐาน แม้ว่าเราปฏิบัติวิปัสสนามา มันก็เป็นเพียงแต่ฟังเขาบอกมาว่าอันนี้เป็นวิปัสสนา แท้จริงอาจไม่ใช่ก็ได้ ผู้ได้วิปัสสนาจะต้องเกิดภาวนามยปัญญาที่แท้จริง มิใช่ปัญญาจากการบิ้วส่วนมากก็เกิดจากการอ่านหรือฟังมา หากท่าน จขกท. สนใจกสิณเป็นบาทฐานก่อนลองดูก็ไม่น่าเสียหายอะไร เพราะเป็นกรรมฐานที่มีรูปกสิณสีให้เกาะชัด มีรูปแบบชัด มีนิมิตชัดเจน ถ้าทำจนได้ อุคคหนิมิต หรือจะเอาให้ยิ่งจนได้ ปฏิภาคนิมิต แล้วค่อยยกจิตขึ้นวิปัสสนา บางทีถ้าถูกจริตอาจจะเร็วกว่าวิธีที่่ท่านบอกว่าเป็นวิปัสสนา ซึ่งแท้จริงเป็นสมถะก็เป็นได้นะครับ

ไม่ค่อยเข้าใจค่ะ คือปกติคุณกามโภคีกำหนดพองหนอ-ยุบหนอ แล้วกำหนดลมหายใจอย่างไรและตอนไหนคะ

คุณกบนอกกะลาหมายถึงหลงในแง่ไหนเหรอคะ หลงแนวปฏิบัติหรือหลงในฌาณต่างๆ

การปฏิบัติ ไม่ควรเกินพอเหมาะพอดี ใน ๑ บัลลังก์ น่าจะเดิน ๖๐ นาที นั่ง ๖๐ นาที หรือตามสภาวะ
ที่ควร การเดินการนั่งอาจจะไม่เท่ากันเสมอไป อยู่ที่การปรับอินทรีย์ในขณะนั้น ผู้แนะนำ ครู อาจารย์
จะแนะนำเราว่าควรไปอย่างไร

ขออนุโมทนาครับ เมื่อพบวิธีการของพองยุบแล้ว เชื่อว่าไม่นานคงหลุดพ้นครับ