เ ค า ร พ ธ ร ร ม ย่อมประพฤติธรรมตามสมควรแก่ธรรม
อาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์
มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา
ผู้ไม่ประพฤติธรรม ตามสมควรแก่ธรรม ย่อมเข้าใจผิด
เมื่อเห็นผิด ย่อมปฏิบัติผิด (สีลัพพตปรามาสะ)
ชื่อว่าไม่สมควร คือมีธรรมะมีปรากฏอยู่ ก็ไม่รู้จักว่าเป็นธรรมะ
การเข้าใจว่าสิ่งหนึ่งเป็นอื่นไป
เช่น เข้าใจว่าให้เอกัคคตา (สมาธิ)
เกิดกับจิตที่มีอาการไม่รับรู้สภาวธรรมใดใด นั้น
เป็นการปฏิบัติ แล้วตัวตนก็จะยกจิตอีก
เมื่อเป็นเช่นนี้ก็ทั้งประพฤติไม่สมควร และผิดธรรม (อื่นจากธรรม)
จากผิดที่ยังไม่มั่นคง
ก็ผิดที่มั่นคงยิ่งขึ้นในที่สุด
(ที่มา : คอลัมน์ "ธรรมทัศนะ" โดย อ สุจินต์ บริหารวนเขตต์
ใน ธรรมออนไลน์ มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา, หน้า ๒๙)
