การ ได้ฌาณ แบบมิจฉาสมาธิ จะแก้ไขปรับปรุงให้เป็น สัมมาสมาธิได้อย่างไร ครับ
และการมีสติ มีสัมปชัญยะ รู้สึก รู้ตัว อยู่ทุกขณะ ทำยากใหมครับ
ขอคำแนะนำด้วยครับเรื่องการมีสัมมาสติ สัมมาสมาธิ อนุโมทนาครับ

ขอคำแนะนำด้วยครับเรื่องการมีสัมมาสติ สัมมาสมาธิ อนุโมทนาครับ

ทั้งคำถามคำตอบก็ยังอยู่กับศัพท์บาลีสองคำ คือ สัมมาสติ สัมมาสมาธิ เข้าภาคปฏิบัติเลยครับว่า

ทำหรือปฏิบัติยังไง คำศัพท์สองคำนั้น จึงจะเกิดมีขึ้นในจิตสันดาน มุ่งเน้นไปที่วิธีปฏิบัติหรือวิธีทำกัน

เลยครับ เอาเหดุก่อน

เอาเหดุก่อน

ละเหตุได้ เป็นสุขในที่ทั้งปวง
ความหมดกิเลสทั้งปวงเป็นทางดับทุกข์ทั้งหลาย

เรื่องสภาวะที่เกิดขึ้น ณ ปัจจุบันผมเข้าใจว่าสมาธิผม เป็นแบบมิจฉาสมาธิเสียมากกว่าสัมมาสมาธิ

เรื่องใจเต็นเร็วนั้นไม่เกิดขึ้นเลย ไม่เกิดขึ้นเพราะเรารู้สาเหตุ เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นครับ

เรื่ององค์ฌาณนั้น ก็เป็นไปตามขั้น วิตก วิจาร ปิติ สุข แต่ยังไม่ถึงอัปปานาสมาธิ

พอจะพูดให้เห็นภาพคือ สว่าง สว่างไปหมด ไม่มีความเป็นโลกใบนี้เหลืออยู่เลย ไม่มีตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ

ไม่มีความเป็นโลกใบนี้เหลืออยู่เลย ไม่มีตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ

แต่รู้ได้ ว่าสุขมาก สุขอย่างหาสุขจากที่ใดในโลกไม่ได้เลย
แม้จะเปรียบกับสุขในโลกนี้ที่ได้เกิดมาพบมา แม้เพียงเศษเสี้ยวไม่อาจจะเปรียบได้เลย

ไม่มีอะไรมากสมาธิ ในการนั่งสมาธิ แต่สมาธิในทุกอริยาบท ทุกลมหายใจนี่สิสำคัญจะต้องเรียนรู้ ปฎิบัติให้ถูก จึงจะเกิดผล จึงขอคำแนะนำจากผู้เจริญในธรรมในเวปแห่งนี้ครับ

ที่ใดมี สัมมาสติ ( สติ+สัมชัญญะ ) ที่นั่นย่อมมี สัมมาสมาธิ ปัญญาย่อมเกิด
ที่ใดขาดสัมมาสติ ( มีแต่สติ ขาดสัมปชัญญะ ) ที่นั่นมีแต่มิจฉาสมาธิ
ปัญญาย่อมบังเกิดขึ้นได้ยาก เพราะสมาธิบดบังปัญญาที่จะให้เห็นตามความเป็นจริงได้
เนื่องจาก กิเลสถูกกดข่มเอาไว้ด้วยกำลังของสมาธิ

แต่ทุกอย่างสามารถปรับเปลี่ยนไป ด้วยการปรับอินทรีย์
จากมิจฉาสมาธิก็เปลี่ยนเป็นสัมมาสมาธิได้

การปรับอินทรีย์ปฏิบัติอย่างไรครับ สั้นๆครับ
แต่ความหมายสำคัญกับผมมากครับ