ระหว่างที่นั่งรู้สึกว่าตัวเองมีตัวโยกลอย ตกใจจึงออกจากสมาธิ หลังจากนั้นครั้งต่อมาจึงกำหนดตามดู เมื่อรู้จึงกำหนดที่ลมหายใจต่อ ซึ่งผ่านมาได้ ครั้งต่อมาก็ผ่านมาได้จนรู้สึกว่าตัวเองไม่มีอยู่ สงบจริงๆค่ะ ยอมรับว่ารับรู้เสียงที่มากระทบ ตามรู้ได้ แต่กายเราเหมือนไม่มี

และครั้งที่ 4 ที่ทำก็ผ่านอาการทั้งหมดแต่ผ่านได้เร็วขึ้น การที่ตัวโยกลอยมีเพียงเล็กน้อย หลังจากนั้นรู้สึกสงบ แต่ครั้งนี้รู้สึกเจ็บที่หน้าอก ขณะที่นั่งคิดว่าตนเองไม่สบาย แต่เมื่อตามดูสักพักก็หายไป จากนั้นรู้สึกว่าเรามีคลื่นบางอย่างไหลผ่านตามลำตัว จากซ้ายไปขวา ทุกอย่างชา(ริมฝีปาก) คล้ายตัวลอย อาการมีหลายอย่างปะปนกัน บางครั้งขณะกำหนดลมหายใจรู้สึกว่าจับลมหายใจลำบาก หายใจไม่ออก

ซึ่งตอนที่นั่งจะออกจากสมาธิไม่ได้กำหนดว่าอยากออกแต่ลืมตาคิดว่าออกได้ง่ายทันที แต่พยายามลืมตาได้ยาก แขนขาไม่ขยับทั้งๆที่เราต้องการจะยก ต้องค่อยๆภาวนาแล้วออก พวกนี้ แปลว่า เรายังอยู่ในภวังค์หรือเปล่า แล้ววิธีการจะออกจากสมาธิที่ถูกต้องเป็นอย่างไรคะ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นใช้เวลาปฏิบัติ3 วัน (ครั้งละ 30-1 ชม.เช้า-เย็น) ที่ฝึกต่อเพราะต้องการฝึกตนให้ผ่านอาการที่เกิดขึ้นแต่ละครั้ง

แล้วมาศึกษาถึงรู้ว่าสิ่งที่เกิดเป็นฌาน แล้วเป็นไปได้หรือคะ ที่เราจะสามารถฝึกสมาธิ แล้วเกิดได้ฌานจริง ลำพังไม่มีความรู้ แปลกใจ

หนูเริ่มรู้สึกตัวเกร็ง คือ มันไม่ได้เกร็งที่เเขนขาอย่างเดียว มันเกร็งไปทั้งตัวเลย หนูก้อรู้สึกนะค่ะว่า
หนูเกร็ง ตอนเกร็งภาพก็ยังมืดอยู่ แล้วเหมือนหนูรู้สึกโดนดึง โดนฉุด เกร็งเเบบดิ่งๆ ตัวหนักมาก
ตอนนั้นหนูก็พยายามบอกตัวเองให้ผ่อนคลายไว้ เเต่มันเหมือนยิ่งเกร็งนักกว่าเดิม

หนูพยายามจะลืมตา เเต่ตาปิดลืมไม่ขึ้น ตัวสั่นนิดๆ