เกิดมาพร้อมกับได้ตู้พระธรรม
พระนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาจารย์ (หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี)*
วัดหินหมากเป้ง จ. หนองคาย
มนุษย์คนเราเกิดมาเพราะกรรมดีกรรมชั่วนำให้มาเกิดดังกล่าวแล้ว
แล้วก็นิสัยชั่วเคยทำมา มากจนเคยชิน
ฉะนั้น ใจจึงชอบแลตกไปในทางเลวได้ง่าย
จึงต้องใช้ศีลเป็นเครื่องป้องกัน
พร้อมกันนั้นก็ได้ชื่อว่าได้พระธรรมมาพร้อมแล้ว
“หากจะเรียกกายใจของคนเรานี้ว่าเป็นตู้พระธรรมก็จะไม่ผิด”
พระพุทธเจ้าตรัสรู้สัจธรรมของจริงก็มาทรงรู้ของจริง
ซึ่งมีอยู่แล้วในพระบวรกายใจของพระองค์นี้ทั้งนั้น
เมื่อจะประกาศสัจธรรมของจริงนั้น
ก็ทรงชี้ให้แต่ละบุคคลเห็นธรรมซึ่งมีอยู่พร้อมแล้วในกายในใจของตน ๆ นี้ทั้งนั้น
ผู้ได้สดับแล้วทั้งหลายเมื่อมารู้เห็นเข้าใจ
ก็มารู้เห็นล้วนแล้วแต่เป็นของ มีอยู่ในกายในใจของตน ๆ นี้ทั้งนั้น
จึงต่างคนต่างละกิเลสความชั่วด้วยตนเอง
โดยมิได้บอกเล่าหรือนัดแนะใคร ๆ
ฉะนั้น ผู้ที่เกิดมาได้รูปนามหรือกายใจอันนี้แล้ว
จึงพูดได้เต็มปากอย่างภาคภูมิใจว่า
เราเกิดมาได้ลาภคือธรรมอันประเสริฐมาพร้อมแล้ว
แต่เป็นที่น่าเสียดายอยู่หน่อยตรงที่ลิงได้ทอง
ไม่ทราบว่าจะเอาไปประดับตรงไหน
ถึงแม้พระพุทธเจ้าจะทรงบอกวิธีใช้แล้วก็ตาม
ผู้ที่ยังใช้ไม่เป็นก็ยังมีอยู่นับไม่ถ้วนทีเดียว
หมายเหตุ* :
ธรรมบรรยายบทนี้บันทึกไว้เมื่อครั้งที่ หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
ยังดำรงสมณศักดิ์ที่ พระนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาจารย์
(คัดลอกบางตอนมาจาก : "สติปัฏฐานภาวนา"
ใน ประมวลแนวปฏิบัติธรรม ของ พระนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาจารย์
วัดหินหมากเป้ง อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย ,
คณะศิษย์จัดพิมพ์เพื่อเป็นธรรมทาน เมื่อกุมภาพันธ์ ๒๕๒๐, หน้า ๒๗๒)
