ขอต่อความจากกระทู้เดิมข้างล่างนี้นิดนึงครับ
ขอเล่าความให้ฟังคือ
ผมเป็นโรคเครียดเริ่มเป็นตั้งแต่วัยเด็กคือ จากโรงเรียนเดิมตอนอนุบาลที่แสนสบายมาเข้าชั้นประถมโรงเรียนใหม่ที่เข้มงวด ก็เริ่มเครียดขึ้นเพราะมีทักษะต่างๆไม่ทันเพื่อน
พอผมย้ายมาเข้าโรงเรียนมัธยม เริ่มหนักเลยครับทีนี้ ปวดหัวมากพอหายแล้วรู้สีกไม่ชัดเจนเหมือนเดิม อย่างนี้เรียก สติขาดหรือเปล่า ผมจำได้ตอนนั้นชอบวิ่งแข่งกับเพื่อน พอวิ่งเร็วมากๆ แล้วควบคุมตัวเองไม่ได้เหมือนกำลังลอยไป บอกไม่ถูกว่าเกิดอะไรกับผม เวลาผ่านไปๆ ยิ่งเป็นปัญหามากขึ้นๆ เครียดง่าย โกรธง่าย พาล พอมาถึงจุดนี้แล้ววิธีเจริญสติยังจะใช้ได้ผลอีกไหมครับ ทุกวันนี้ก็อาศัยหลีกเลี่ยงการพบปะผู้คน หลบสถานการณ์ที่ทำให้เครียดไปเรื่อยๆ เวลาพักก็นั่งพักนอนพักไม่ดูทีวี ไม่ดูหนัง ไม่ชอปปิ้ง ก็เพราะกลัวจะไปสร้างอุปาทานใหม่ๆ ใ้ห้เป็นทุกข์อีก ผมก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกันตอนนี้
เคยถามกระทู้นึง พี่ๆเขาแนะนำให้ผมเจริญสติ ผมก็ลองดู ปัญหาที่พบคือ ผมไม่รู้จักว่า อารมณ์ขณะนั้นมันอารมณ์อะไรกันแน่ มันรำคาญ มันฟุ้งซ่าน หรือมันกังวล มันปนๆกันน่ะครับ และจะปล่อยวางไปอย่างไร ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ
