ส ติ เ ป็ น ข อ ง สำ คั ญ
พระธรรมวิสุทธิมงคล (หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปัณโณ)
วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
• สติเป็นของสำคัญ
เวลามันตั้งไม่ได้อยู่ในวงในก็ให้มันอยู่ในวงกาย
ไม่ได้หนีจากนี้ เป็นสัมปชัญญะอยู่ในนี้
ระลึกเป็นที่เป็นฐานเป็นจุดเป็นต่อมนี่เรียกว่าสติ
ความระลึกรู้อยู่ทั้งตัว ความรู้ตัว ซ่านไปหมดในตัวนี้ เรียกว่าสัมปชัญญะ
รู้พร้อม รู้รอบ นี้แหละที่จะไปรวมตัวให้เป็นกำลังขึ้นมา
กลายมาเป็นมหาสติขึ้นมาได้ เพราะอันนี้รวมตัว
ถ้าเป็น มหาสติ แล้วตั้งไม่ตั้งมันก็รู้
มหาสติมหาปัญญาคือปัญญาที่ทำงานภายในตัวเอง
โดยไม่ต้องถูกบังคับขู่เข็ญใดๆ
นั้นเป็นปัญญาที่ควรแก่การรื้อภพรื้อชาติ
ได้อย่างมั่นเหมาะไม่มีอะไรสงสัย
• ท่านใช้ชื่อว่ามหาสติมหาปัญญา
ก็ไปตั้งแต่ปัญญาล้มลุกคลุกคลานนี้แล
จนกลายเป็นมหาสติมหาปัญญาขึ้นมาได้
เพราะการฝึกการอบรมอยู่โดยสม่ำเสมอหนุนกันไปเรื่อย
พิจารณาเรื่อยจนมีกำลังแล้วกลายเป็นอัตโนมัติขึ้นมา
(คัดลอกบางตอนมาจาก : ธรรมวิสุทธิ์ ใน “มหาสมัยในปัจจุบัน”
โดย พระธรรมวิสุทธิมงคล (หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปัณโณ) วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี)
