ขออนุโมทนาด้วยที่สามารถเข้าใจได้ในบางส่วนของสติปัฏฐาน
อย่างไรก็ตาม เราอย่าไปดูที่เวทนาอย่างเดียว เพราะสภาวะรูปนาม
ไม่ได้เกิดแค่เวทนา โดยรวมมี ๒ อย่าง คือ กาย ใจ หรือเรียกกันว่า
รูปนาม เราต้องแยกการรู้แต่ละอย่างออกจากกัน เช่น เมื่อตาเห็นรูป
เมื่อใจรู้สึกชอบ เมื่อจิตคิดรักในรูปที่เห็น เมื่อพอใจอยากได้ใคร่ดี
แค่ตาเห็นรูปอย่างเดียวอาจเกิดได้ถึง ๔ อย่างคือ
กาย ได้แก่การที่ตาเห็นรูป
เวทนา ได้แก่ ความรู้สึกในรูปที่ถูกใจหรือผลผัสสะนั้น(การมองเห็น)
จิต ได้แก่การคิดรักปรุงแต่งไปกับรูป
ธรรม ได้แก่กามราคะในรูป แม้จะไม่เป็นอกุศล เช่นรูปของพระพุทธเจ้าเป็นต้น ก็จัดว่าเป็นกามฉันทะ
แต่กามฉันทะชนิดที่ไม่นำพาสู่อบาย
การหมายเอาที่เวทนาอย่างเดียว อาจได้ประโยชน์สูง แต่ทั้งนี้บางอย่างอาจหลั่งไหลเข้ามาได้ง่ายกว่า
การดักที่กาย เช่น การเห็นรูป เมื่อเห็น สักว่าเห็น ถ้าทำได้ ก็ดับตรงนี้เลย เกิดตรงตากระทบรูปที่เห็น
ก็ดับตรงนี้ เวทนายังไม่ทันเกิดด้วยซ้ำ
คห. ผม ถ้าเราสามารถห้ามการเกิดขึ้นของจิตที่วิ่งไปสู่อารมณ์ได้ไว กิเลสก็จะตามมาน้อย บางครั้ง
เวทนาจัดเป็นปลายเหตุของรูปนามที่มี เพราะรูปนามที่มีนั้น เมื่อกระทบกัน ก็เป็นผัสสะ เมื่อผัสสะ
มี เวทนาก็เกิด ในกรณีที่เราจะห้ามกิเลสได้ไว เรามีอุเบกขาตั้งแต่ตอนที่กระทบกัน ตัดสายของเหตุ
ปัจจัยเสียตรงนั้น เวทนาก็ไม่มีมาให้เราต้องไปนั่งดู
เวทนา ความหมาย เช่น ลมเย็นมากระทบตัว การที่ลมเย็นกระทบจัดเป็นกาย การชอบ
หรือพอใจในความรู้สึกเย็นสบาย จัดเป็นเวทนา อย่าเข้าใจว่าการกระทบกันหรือความเย็นเป็นเวทนานะครับ
แม้เวทนาจะแปลว่าความรู้สึก แต่ต้อง ๓ ลักษณะคือ สุข ทุกข์ กลาง ไม่ไช่รู้สึกลมมากระทบแล้วกล่าว
ว่ากรากระทบนั้นเป็นเวทนา
อนึ่ง อุเบกขาหรือการวางเฉยนั้น ไม่ไช่จากการฟังหรือจากการเข้าใจเพียงชั่วแล่น แต่เป็นอุเบกขาที่
เกิดมาจากการอบรมทางปัญญา หรือการเจริญสติจนไปเห็นความจริงของทั้งปวงที่มีปรากฏ อุเบกขา
ชนิดนี้ จะเกิดต่อเมื่อเห็นความจริงบางอย่างปรากฏแจ้งแล้ว อุเบกขาที่เกิดในคนเราทั่วไป ยังเจือด้วย
ความชอบไม่สามารถได้มาก็เฉย ไม่ชอบก็เฉย หรือ ครูอาจารย์แนะให้วางเฉย จึงมาเฉยเสีย อย่างนี้
เป็นอุเบกขาที่ยังกำเริบได้
ถือได้ว่ามาถูกที่ถูกทางแล้ว อนุโมทนาด้วยครับ ถ้าจะให้ดีเยี่ยม อย่าปล่อยโอกาสที่จะดูสภาวะที่เกิด
ทางกาย ทางจิต และธรรมมารมณ์ด้วย กิเลสจะได้ไม่หลุดเข้ามาง่ายๆ เพราะพระองค์ตรัสไว้ถึง ๔ แบบ
และเมื่อเวลาใดควรใช้อะไร ก็หยิบมาใช้ตามที่เหมาะที่ควรครับ
เข้าใจว่า วิธีที่ท่านทำอยู่นี้เป็นของท่าน อ.โกเอ็นก้า ท่านเน้นที่การดูเวทนาก่อน แล้วจึงเริ่มดักกิเลสทางอื่นๆตาม
สาธุๆ แจ่ม