วิธีฝึกให้มีสติสัมปชัญญะอยู่เสมอ


๑.) ต้องรู้จักตัดทอนสิ่งที่ไม่จำเป็นออกจากใจ
เหมือนชาวสวนตัดกิ่งไม้ที่ไม่จำเป็นเพื่อมิให้เสียน้ำเลี้ยง
คงดุแต่ส่วนที่จะทำให้จิตใจสบาย งดงาม
มองโลกเป็นสีชมพู เวลารถติค ฝนตกก็ดูสวยดี

๒.) หัดนึกก่อนพูด แม้จะพูด-ทำช้าแต่ก็ถูกต้อง เหมาะสม ตรง
เป็นคนสงบเสงี่ยมเจียมตัวอยู่เสมอ ไม่ผิดพลาดโดยง่าย

๓.) คิดรอบคอบแล้วจึงตัดสินใจ มีใจตรง หมุนใจให้ตรงเสียก่อน
ต้องไม่ตัดสินใจอะไรโดยง่าย หรือเอียงไปข้างเดียว
ควรมีเงื่อนไข (เป็นเหตุเป็นผล) อยู่เสมอ (if-then law)

๔.) ผูกใจไว้กับสิ่งที่ดีงาม ชีวิตงาม ซาบซึ้งและเยือกเย็น
ความดีงามในตัวเอง ความงามของชีวิต ชีวิตงาม
เยือกเย็นอยู่ด้วยรสแห่งธรรม มั่นคงเหมือนภูเขาที่ไม่หวั่นไหวด้วยแรงลม
ความผิดก็เท่ากับความถูก ทำให้เราระวังและมีการศึกษาเรียนรู้เพิ่มขึ้น
กิเลสชั้นละเอียดค่อยๆสิ้นไปเพราะอาศัยความแก่กล้าแห่งสติปัญญา




คัดลอกจาก นิตยสารศุภมิตร
ปีที่ ๕๑ ฉบับที่ ๕๕๕ มกราคม-กุมภาพันธ์ ๒๕๔๙, หน้าปกหลัง