ไม่ได้ฆ่าสัตว์ แต่กินเนื้อสัตว์ เป็นความผิดบาปไหม?
ผู้ที่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตต่างรู้อยู่แก่ใจแล้วว่าเป็นบาปมหันต์แต่ก็หาได้เกรงกลัวต่อเวรกรรมที่ต้องชดใช้ไม่ เพราะความมืดบอดความโลภ ความหลงเข้าครอบงำ คนทั้งหลายจึงไม่ยอมรับว่า “การกินเนื้อเป็นความผิด” กฎธรรมดาเมื่อมีการกินก็ต้องมีการฆ่า เพราะสัตว์ทุกตัวมีชีวิตเป็นๆ เมื่อจะกินจึงต้องถูกนำไปฆ่าก่อน กินโดยไม่ฆ่านั้นไม่มีเลย
ในโลกนี้ “กินคู่กับฆ่า” เป็นของคู่กัน ไม่มีคนกินก็ไม่มีคนฆ่า “คนกิน” และ "คนฆ่า” ก็มีความผิดเท่ากันเหมือนมือซ้ายกับมือขวา อยู่ในคนๆเดียวกัน มือขวาไปฆ่าใคร เมื่อถูกจับก็ต้องถูกใส่กุญแจมือทั้ง 2 ข้าง จะไต้แย้งว่ามือซ้ายไม่ผิดเพราะไม่ได้ฆ่า ไม่ยอมให้จับไปด้วย ย่อมเป็นไปไม่ได้ ถ้าคนๆ หนึ่งไม่ได้ลงมือฆ่าเอง แต่ใช้ให้ผู้อื่นฆ่าแทนเมื่อศาลพิพากษาโทษก็ต้องตัดสินให้ทั้ง 2 มีความผิดร่วมกันโทษฐาน “สมรู้ร่วมคิด” ฆ่าผู้อื่น เพราะทั้งคนฆ่าและคนกินได้ประโยชน์ร่วมกัน คนฆ่าก็หวังได้เงิน คนกินก็ได้อิ่มอร่อยกับเนื้อสัตว์ที่ตาย เหตุกับผลย่อมเป็นของคู่กันแยกกันไม่ออก เหตุดีย่อมได้รับผลดี เหตุชั่วย่อมได้รับผลชั่ว การกินเลือกกินเนื้อ ของผู้อื่นที่เขาไม่ยินยอม เขาต้องทนทุกข์ทรมานแสนสาหัส เป็นเหตุดีหรือชั่วควรวินิจฉัยดู บาปคืออะไร? บาปคือสิ่งทีทำให้เกิดทุกข์แก่ตัวเองและผุ้อื่น การกินเนื้อสัตว์ ทำให้เกิดทุกข์แก่สัตว์ทั้งหลาย และผู้กินก็มีบาปเวรกรรมติดตัว
คำโบราณที่พูดกันติดปากว่า “บาปอยู่กับคนทำ กรรมอยู่กับคนกิน” น่าจะเป็นคำที่คอยตอกย้ำให้เราจดจำไว้เสมอว่า “ใครก็ตามให้ผู้อื่นสร้างบาป ด้วยการฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเพื่อตนแล้ว ผู้นั้นก็ต้องได้รับกรรมจากการฆ่านั้นด้วย”
หากมัวแต่ใช้คำพูดอย่างมีเล่ห์หลี่ยมเลี่ยงกันไปเลี่ยงกันมาเมื่อไหร่สัตว์จะได้รับผลแห่งความเมตตากรุณาสักที?
การกินเนื้อ เป็นการส่งเสริมให้เขาฆ่า ร้านอาหารที่ขายเนื้อสัตว์ ยิ่งคนกินมากคนขายก็สั่งฆ่าสัตว์มากขึ้น ในวันสำคัญทางศาสนาเพียงวันเดียว ร้านอาหารเนื้อขายไม่ดี สัตว์ตายน้อยลงเป็นพันเป็นหมื่นตัว ชีวิตจึงมีโอกาสอยู่รอดไปได้อีกวันหนึ่ง หากทุกคนงดเว้นเนื้อสัตว์ได้ทุกๆวัน ไม่เฉพาะวันพระ หรือวันสำคัญทางศาสนา สัตว์ทั้งหลายก็จะมีอายุยืนยาวตลอดไปไม่ต้องตาย “หนึ่งมื้อกินเจ หมื่นชีวิตรอดตาย”
ถ้าทุกๆ คนพร้อมใจกันงดเว้นเนื้อสัตว์หันมากินอาหารปลอดเนื้อสัตว์ แม้เพียง 1 มื้อ สัตว์นับหมื่นๆ ชีวิตก็จะรอดตาย อย่าได้มองข้ามมหากุศลในการกินมังสะวิรัติ เพียงมื้อเดียว
ความตายนั้นไม่ดีไม่มีใครชอบ คนจึงเกลียดและกลัวความตาย การกินเลือดเนื้อก็ย่อมไม่ดีเพราะต้องมีการตายก่อนจึงได้กิน กินเนื้อก็เท่ากับกินความตาย เข้าไปด้วย
คนที่ว่ากินเนื้อดีก็ต้องถือว่าความตายนั้นดี เมื่อความตายมาถึงก็ต้องไม่ปฏิเสธ ควรยอมรับความตายของตนอย่างหน้าชื่นตาบาน แต่กลับไม่เป็นอย่างนั้น คนที่ชอบกินเนื้อสัตว์ เมื่อยามที่ตัวจะตาย จิตวิญญาณกำลังจะออกจากร่างไปล้วนดิ้นทุรนทุรายหวาดกลัวตื่นตระหนกไม่มีใครเลยได้จากไปโดยอาการอันสงบ
ต่อหน้า 2
| ไฟล์แนป: |
|
ca.jpg [ 75 KiB | เปิดดู 1914 ครั้ง ] |