เป็นไม้สมุนไพรเสียส่วนมาก
ยกเว้นต้นหว้า (แต่ไม่แน่ใจว่า หว้าใบเล็ก มีส่วนเกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนาหรือเปล่า)
สำหรับต้นหว้านั้น มีส่วนเกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนา
ที่จำได้เมื่อครั้งพระโพธิสัตว์เสด็จแรกนาขวัญ กับพระราชบิดา ทรงทำนั่งเจริญอานาปานสติที่ใต้ต้นหว้า

ในพุทธประวัติก็กล่าวถึงความเป็นมาของข้าวว่า กษัตริย์ศากยวงศ์ (คือฝ่ายพุทธบิดาและพุทธมารดา) ของพระพุทธองค์ก็เคยทะเลาะกันเรื่องแย่งน้ำทำนา จนพระพุทธเจ้าต้องมาห้ามปรามมิฉะนั้นก็คงทำสงครามกันและเมื่อพระพุทธเจ้าครั้งยังทรงพระยศเป็นเจ้าชายสิทธัตถะ ยังทรงพระเยาว์มีชันษาได้ 7 ชันษา พระบิดาก็โปรดเกล้าฯ ให้ทำพิธีจรดพระนังคัลแรกนาขวัญ พระพี่เลี้ยงนางนมก็ทิ้งพระกุมารไปดูพระราชพิธีปล่อยให้พระกุมารอยู่พระองค์เดียว พระกุมารสิทธัตถะจึงทรงสมาธิจนได้ปฐมฌาณ ณ มณฑลต้นหว้าโดยที่เงามิได้บ่ายคล้อยตามตะวัน หากเป็นร่มฉัตรบังพระกุมาร เมื่อพี่เลี้ยงนางนมกลับมาเห็นความมหัศจรรย์จึงนำความไปกราบบังคมทูลพระเจ้าสุทโธทนะพระราชบิดาพระเจ้าสุทโธทนะเห็นความมหัศจรรย์เช่นนั้นจึงถวายบังคมพระกุมารและตรัสว่า “นี่ เป็นการนมัสการครั้งที่ 2” (ครั้งแรก นมัสการตามอสิตดาบสซึ่งเป็นพระอาจารย์ของศากยวงศ์ ซึ่งได้เห็นลักษณะมหาบุรุษของพระกุมาร)ในประวัติศาสตร์ของจีนก็กล่าวไว้ว่าในสมัยโบราณ ฮ่องเต้ทำนา ฮองเฮาปลูกหม่อนเลี้ยงไหม จะเห็นว่า “ข้าว” มีความสำคัญต่อมวลมนุษยชาติมาแต่โบราณกาล