ผู้ที่ได้ทำทานการกุศลมาดีแล้วก็ได้มาเกิดกับพ่อแม่ที่ดีมีเงินมีทอง เหมือนเด็กที่เขาได้มาเกิดทุกวันนี้เอง ได้มาเกิดกับพ่อกับแม่ตามฐานะของเขาที่เขาได้สร้างบุญเอาไว้

พวกเราก็เหมือนกัน พวกเรารู้แล้วก็ได้ทำเอาไว้ เพื่อเป็นทุนของตนเองเก็บไว้ในใจของตนเอง เรียกว่าเป็นสัญญาเป็นความทรงจำหมายรู้อย่างลึกซึ้ง นึกถึงบุญกุศลที่ตนเองได้ทำแล้วก็จะปลื้มใจสุขใจ ก็จะได้แผ่เมตตาให้ผู้ใดก็ได้หรือจะแผ่เมตตาไปให้ทั่วโลกก็ได้ แล้วแต่ ไม่หมดไปไหนหรอกบุญนี้

บุญนี้อยู่ที่ใจ เมื่อแผ่เมตตาไปเรื่อยๆใจของเราก็ยิ่งมีความสุข ก็ให้คนอื่นมีความสุขด้วย ไม่มีการหมด

เหมือนกับจุดเทียนนี่แหละ จุดเทียนในวันมาฆบูชาก็ดีวันวิสาขบูชาก็ดี เมื่อเราจุดขึ้นมาแล้วหลายๆคนมาจุดต่อกันไปหลายๆเล่ม มากขึ้นเท่าไรแสงสว่างก็มากขึ้นเท่านั้น ฉันใดก็ดีบุญกุศลที่เราได้ทำก็เหมือนกัน เราก็แบ่งบุญแบ่งกุศลให้ มันก็จะยิ่งกว้างขวางยิ่งมีกำลังมาก เมื่อทำบุญทำทานการกุศลก็ดีให้นึกถึงอย่างนั้น ว่าตนเองได้ทำไว้แล้ว เวลารับพรจากพระเจ้าพระสงฆ์ก็ให้ตั้งจิตแผ่เมตตา

โอวาทธรรม หลวงปู่เปลี่ยน ปัญญาปทีโป






การบวชจิต-บวชใน

หลวงปู่ดู่เคยปรารถไว้ว่า...จะเป็นชายหรือหญิงก็ดี ถ้าตั้งใจประพฤติปฏิบัติ มีศีล รักในการปฏิบัติจิตมุ่งหวังเอาการพ้นทุกข์เป็นที่สุด ย่อมมีโอกาสเป็นพระกันได้ทุกๆคน มีโอกาสที่จะบรรลุ มรรค ผล นิพพาน ได้เท่าเทียมกันทุกคนไม่เลือกเพศ เลือกวัย หรือฐานะ แต่อย่างใดไม่มีอะไรจะมาเป็นอุปสรรคในความสำเร็จได้ นอกจากใจของผู้ปฏิบัติเอง ท่านได้แนะนำเคล็ดในการบวชจิตว่า
ในขณะที่เรานั่งสมาธิเจริญภาวนานั้นคำกล่าวว่า 

พุทธัง สรณัง คัจฉามิ.....ให้นึกถึงว่าเรามีพระพุทธเจ้าเป็นพระอุปัชฌาย์ของเรา
ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ.....ให้นึกว่าเรามีพระธรรมเป็นพระกรรมวาจาจารย์
สังฆัง สรณัง คัจฉามิ.....ให้นึกว่าเรามีพระอริยสงฆ์เป็นพระอนุสาวนาจารย์

แล้วอย่าสนใจขันธ์ ๕ หรือร่างกายเรานี้ให้สำรวมจิตให้ดี มีความยินดีในการบวช ชายก็เป็นภิกษุ หญิงก็เป็นพระภิกษุณี อย่างนี้จะมีอานิสงฆ์สูงมาก จัดเป็นเนกขัมมบารมีขั้น อุกฤษฏ์ทีเดียว

(หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ)







“พระพุทธเจ้า สามารถเอาความคิดที่ลึกซึ้ง
ของเราออกมาพูดเป็นภาษาคน เพราะฉะนั้น
การได้พบพระพุทธศาสนาเท่ากับได้พบตัวเอง
ทำให้เข้าใจการสอนของครูบาอาจารย์ที่ว่า
พุทธศาสนาไม่ใช่เรื่องของตำรา ไม่ใช่เรื่อง
ของวัดวา ไม่ใช่เรื่องของนักบวช เป็นเรื่อง
ของเราทุกคน เรื่องของหัวใจมนุษย์

เรื่องของพุทธศาสนา คือ เรื่องของตัวเอง
และเรื่องการละ เรื่องการบำเพ็ญ ก็ไม่มีอะไร
นอกเหนือจากสิ่งที่มีอยู่ในใจของเรานี่แหละ”
...
คำสอน พระอาจารย์ชยสาโร
สถานพำนักสงฆ์บ้านไร่ทอสี จ.นครราชสีมา




.

#ความรักของพ่อ

"ขอบรรดาลูกหลาน จงประสบแต่
ความสุขสวัสดิพิพัฒนมงคลสมบูรณ์พูนผล ธรรมใดที่องค์สมเด็จพระทศพลบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบรรลุแล้ว
ขอบรรดาสาวกของ
องค์สมเด็จพระประทีปแก้ว
จงบรรลุธรรมนั้นในชาติปัจจุบันนี้ เทอญ"

หลวงพ่อพระราชพรหมยาน
จากหนังสือ "เสียงเพลงเป็นธรรม" หลวงพ่อพระมหาวีระ ถาวโร หน้า ๔๐






#พฤติกรรมของพญานาค เป็นอย่างไร?
#หลวงปู่ชอบ..ปุจฉา; #กากะละนาคราช..วิสัชนา

#หลวงปู่ชอบ_ฐานสโม ท่านถาม กากะละนาคราช เจ้าจอมพญานาคผาห่มพร้าวพร้อมกับคู่บารมีในทุกแง่ที่องค์ท่านอยากรู้ กากะละนาคราชก็ตอบทุกเรื่องที่องค์ท่านถาม
.
.
หลวงปู่ชอบ : ทำไมเมืองบ้านเมืองพญานาคจึงได้ชื่อว่า “เมืองบาดาล”
.
พญานาคเจ้าจอมผาห่มพร้าวบอกท่านว่า…
“เมืองบาดาล” คือชื่อที่มนุษย์เรียกกันขึ้นมาเอง พวกข้าพเจ้ามีทิพย์วิมานซ่อนเหลื่อมใกล้กับภูมิมนุษย์ พญานาคบางหมู่เหล่าก็อยู่ในสวรรค์ บางหมู่เหล่าก็อยู่ภูเขา บางหมู่เหล่าก็อยู่ในน้ำ บางหมู่เหล่าก็อยู่ใต้พิภพ พวกข้าพเจ้าจะเรียกชื่อเมืองตามชื่อของพญานาคผู้เป็นใหญ่
.
.
หลวงปู่ชอบ: โลกมนุษย์อาศัยแสงสว่างจากไฟ จากพระอาทิตย์ แสงเดือนแสงดาว บ้านเมืองพวกท่านอาศัยแสงสว่างจากอะไรเป็นเครื่องดำรงอยู่?
.
พญานาคผาห่มพร้าวบอกองค์ท่านว่า…
แสงสว่างของพระอาทิตย์ แสงเดือนแสงดาวไม่สามารถส่องถึงนาคาพิภพได้ ที่นาคพิภพไม่มีกลางวันกลางคืนเหมือนกับโลกมนุษย์ ที่เมืองนาคพิภพของพวกข้าพเจ้าจะมี “แก้วแสงทิพย์” สว่างไสวอยู่สี่มุมเมือง แสงแก้วทิพย์นี้จะสว่างไสวอยู่ตลอดเวลาไม่มีวันดับ แสงสว่างของแก้วแสงทิพย์เย็นใสไม่ร้อนเหมือนแสงพระอาทิตย์ แก้วทิพย์แสงเมืองนี้เกิดจากบุญฤทธิ์ของพวกข้าพเจ้าพญานาคทุกตนจะมีแก้วทิพย์ประจำตัว แก้วทิพย์บุญฤทธิ์จะเป็นแก้วสารพัดนึกที่พญานาคทุกตนใช้ในการนิรมิต
.
หลวงปู่ชอบ:พวกมนุษย์กินเนื้อสัตว์ กินพืชผักเป็นอาหาร พวกพญานาคเขาพากันกินอะไรเป็นอาหาร?
.
เจ้าจอมผาห่มพร้าวตอบองค์ท่านว่า…
พญานาคเป็นพวกกายทิพย์ไม่มีเวทนาหิวโหยเหมือนมนุษย์ ความเหนื่อยความหิวไม่มีในพญานาค พวกข้าพเจ้า “อิ่มในบุญ” จึงไม่มีเวทนาหิวโหยเหมือนพวกกายหยาบอย่างมนุษย์และเดรัจฉาน
.
.
หลวงปู่ชอบ: พญานาคมีฤทธิ์เดชมากแค่ไหน?
.
เจ้าจอมผาห่มพร้าวบอกองค์ท่านว่า…
พญานาคมีฤทธิ์มากเกินจะประมาณได้ ถ้าพวกข้าพเจ้าอยากจะทำร้ายผู้ใด เพียงแค่เพ่งฤทธิ์ใส่มนุษย์หรือสัตว์ผู้นั้น มนุษย์และสัตว์ผู้นั้นก็จะแหลกเป็นจุลในทันที พวกพญานาคมีหิริโอตัปปะธรรมสูงกว่ามนุษย์ธรรมดา ถ้าไม่เคยมีกรรมอันหนักต่อกันแล้วพวกพญานาคจะไม่ทำร้ายมนุษย์และสัตว์ให้ถึง แก่ความฉิบหายของชีวิต พญานาคมีฤทธิ์จะจำแลงเป็นอะไรก็ได้ตามที่อยากจะเป็น แต่สุดท้ายต้องกลับคืนสู่อัตภาพภูมิเดิมของตน
.
.
หลวงปู่ชอบ : เวลาพวกท่านอยู่บ้านเมืองของตน พวกพญานาคเขามีรูปร่างแบบใด?
.
พญานาคเจ้าจอมผาห่มพร้าวบอกท่านว่า…
พวกข้าพเจ้ามีรูปร่างเป็นมนุษย์เหมือนกับพระคุณเจ้านี้แหละ ไม่แตกต่างอะไรกับพวกท่านเลย
.
.
หลวงปู่ชอบ: รูปร่างของพญานาคเกิดขึ้นได้อย่างไร?
.
กากะละนาคราชบอกองค์ท่านว่า…
รูปร่างของพญานาคจะเกิดขึ้นได้ด้วยเหตุ 6 ประการ -
.
1.เวลาแสดงตน
2.เวลาเกิดโทสะ
3.เวลาเดินทาง
4.เวลาเผลอสติ
5.เวลาแสดงฤทธิ์
6.เวลาจิตเกิดปฏิพัทธ์ในกาม
.
.
หลวงปู่ชอบ: พญานาคขึ้นมาโลกมนุษย์เพราะเหตุอะไร?
.
เขาบอกท่านว่า…
พญานาคขึ้นมาโลกมนุษย์ด้วยเหตุหลัก 4 ประการ -
.
1.มาเพื่อสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นเครื่องหมายของพระศาสนา เช่น พระพุทธรูป สถูปเจดีย์ที่บรรจุพระบรมสารริกธาตุของพระพุทธเจ้า ของพระอรหันต์สาวก
2.มาเพื่อกราบไหว้ฟังธรรมกับท่านผู้ทรงธรรม
3.มาเพื่อบำเพ็ญบุญบารมีให้กับตนเอง
4.มาเพื่อเที่ยวชมโลกมนุษย์ แต่มาเที่ยวโลกมนุษย์จะไม่ขึ้นมาบ่อย เพราะโลกมนุษย์วุ่นวายเต็มไปด้วยกิเลส บ้านเมืองพวกข้าพเจ้าสงบร่มเย็นกว่าโลกมนุษย์
.
.
หลวงปู่ชอบ: พวกมนุษย์มีการทะเลาะเบาะแว้งเข่นฆ่าทำร้ายกัน พวกพญานาคเป็นแบบนี้เหมือนกับพวกมนุษย์หรือไม่?
.
เขาตอบท่านว่า…
พวกพญานาคก็มีการวิวาทกันเหมือนกับมนุษย์ พอวิวาทกันพญานาคราชผู้เป็นเจ้าครองเมืองจะเป็นผู้พิพากษาเรื่องให้ การเข่นฆ่ากันในสังคมของพญานาคจะไม่มี เพราะพญานาคมี “เทวะธรรม” ครองใจ
.

.
พอถึงกาลสมควรกากะละนาคราชและคู่บารมีพากันลาองค์ท่านกลับไปยังบ้านเมืองของพวกเขา
.
หลวงปู่ชอบท่านเล่าว่าเวลาพญานาคทั้งสองกลับ เขาจะกลายร่างเป็นพญานาคจมลงไปในแม่น้ำโขงหน้าถ้ำผาห่มพร้าว เขาไม่ได้เอาหัวมุดลงไปในน้ำเหมือนพฤติกรรมแบบงูทั่วไป ท่านว่ากิริยาแบบนี้เป็นกิริยาในการไปการมาที่เป็นลักษณะเฉพาะของพวกพญานาค ทั้ง 4ตระกูล
.
ท่านบอก พญานาคจะมีพฤติกรรมแตกต่างจากงูทั่วไปคือ
.
เวลาพญานาคเดินทางเขาจะลอยตัวไปในอากาศลักษณะพุ่งไปข้างหน้าเหมือนลูกธนูพุ่งออกจากเกาทัณฑ์คันศร หรือลอยไปในลักษณะเหมือนคลื่นน้ำ ต่างจากพวกงู พวกงูเวลาไปจะเลื้อยวกวนออกซ้ายออกขวา
.
พญานาคจะไม่เอาหัวของตนเองแตะพื้นดินเหมือนกับงู พญานาคเวลาพักจะขดเป็นชั้นวงเอาหัวพาดวางไว้ที่ลำตัว เรื่องนี้องค์ท่านเคยถาม “เทพนาคา” พญานาคผู้พิทักษ์รักษา “พระพุทธบาทสี่รอย” เมืองเชียงใหม่ เพราะอะไรพญานาคจึงต้องแสดงกิริยาที่แตกต่างจากงู เทพนาคาบอกองค์ท่านว่า พญานาคเป็นเทพ มีศักดิ์เหนือกว่าพวกงูที่เป็นเดรัจฉาน พญานาคจึงแสดงศักดินาทิฐิตนเองแบบนี้
.
หลังพญานาคผาห่มพร้าวสองผัวเมียกลับไปแล้ว องค์หลวงปู่ท่านจึงออกจากสมาธิ พ่อแม่ครูอาจารย์บอกคืนนั้นเราไม่ได้พักขันธ์ห้า (นอน) เลย เราออกจากภาวนาเราก็มานั่งไหว้พระสวดมนต์แผ่เมตตา จนถึงอรุณวันใหม่.

หลวงปู่ชอบ ฐานสโม
วัดป่าสัมมานุสรณ์ อ.วังสะพุง จ.เลย
(บันทึกโดย: ครูบากล้วย พระวีระศักดิ์ ธีรภัทโท)






ความหมาย ประโยชน์ ความสุข
พระพรหมพัชรญานมุนี (ชยสาโรภิกขุ)
...
คำถามที่คนชอบถามกัน คือฝรั่งถามว่า
What is the meaning of life ? เป็นคำถาม
ที่ฟังเผินๆ เหมือนกับมีความหมาย แต่ถ้าเรา
ดูจริง ๆ นี่เป็นคำถามที่ไม่มีความหมาย
แล้วถามว่าชีวิตนี้มีความหมายอะไร อะไรคือ
ความหมายของชีวิต คำถามนั้นก็ไม่มี
ความหมาย อาตมาจึงเสนอว่าคำถามนี้ควรจะ
เปลี่ยนเป็นว่า อะไร คือสิ่งที่ให้ความหมาย
กับชีวิต เพราะไม่ใช่ว่ามันมีความหมายในสิ่งที่
เราสามารถค้นคว้าหรือค้นพบในสิ่งที่เรียกว่า
ชีวิต แต่ถ้าเราหันมาสนใจว่า ต้องอยู่อย่างไร
ดำเนินชีวิตอย่างไร จึงจะมีความหมาย
ทางพระพุทธศาสนาถือว่า สิ่งที่ทำให้ชีวิต
มีความหมาย ทำให้ชีวิตมีค่า สองสิ่งง่ายๆ
คำธรรมดาๆ ก็คือประโยชน์ กับ ความสุข

พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ว่าชีวิตที่สมบูรณ์
คือ ชีวิตที่มีการสร้างประโยชน์ตน
ประโยชน์คนอื่น
สร้างความสุขตน สร้างความสุขผู้อื่น ...





อนุสติ
พระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภัทฺโท)

เหมือนเด็กในบ้านเรานั่น เด็กในบ้านมันซน
จะทำยังไง มันไม่หยุดมันไม่นิ่งจะทำยังไง
เอาลูกโป่งมาให้มันเล่นเสีย มันก็เพลิน
กับลูกโป่งของมันสบาย มันก็ไม่ร้อง
มันก็ไม่วุ่นวาย เพราะอะไร ... เอาเครื่องเล่น
มาให้มัน มันก็เพลินกับลูกโป่งนั่นแหละ
จิตนี้ก็เหมือนกัน เมื่อมันวุ่นวาย วอกแวกอยู่
หาอารมณ์ให้มันเล่นเอาอะไรบ้าง
พุทธานุสติบ้าง ธรรมานุสติบ้าง สังฆานุสติบ้าง
สีลานุสติบ้าง จาคานุสติบ้าง เอามรณานุสติบ้าง
ให้มันพิจารณาความตาย ...





"..พุทโธ ธัมโม สังโฆเป็นที่พึ่งของเรา เราท่านทั้งหลายอยากได้บุญได้กุศล มานี่รู้จักบุญหรือยัง ได้บุญหรือยัง เห็นบุญหรือยัง ไม่รู้เลยรึ มาไกลแสนไกล เหนื่อยยากลำบาก มาแล้วไม่รู้จักบุญจะเอาบุญตรงไหนเล่า บุญอยู่กับศาลานี้หรือ อยู่กับป่านี้หรือ ยังไม่ได้หรือนี่ ต้องโอปะนะยิโกซิ น้อมเข้าภายในตน ปัจจัตตัง รู้เฉพาะตน บุญเป็นอย่างนี้ ลักษณะของบุญคือใจเราดี ใจเรามีความสุข ใจเรามีความสบายเย็นอกเย็นใจ ไม่ทุกข์ไม่ร้อนไม่วุ่นไม่วาย นี่แหล่ะบุญ มีหรือยัง ใจเราดีหรือยัง ดูที่ใจของเรา ใจไม่ดีจะเฮ็ดได้บุญยังไง ใจดีหรือยังล่ะ ดูซี่ ดูใจของเราเองซี่.."

อาจาโรวาท
หลวงปู่ฝั้น อาจาโร
วัดป่าอุดมสมพร
อ.พรรณานิคม
จ.สกลนคร
(พ.ศ.๒๔๔๒-๒๕๒๐)







"ชีวิตหลังความตาย ไม่มีการต่อรองได้"

หากบุญมากก็ไปสวรรค์ ในชั้นที่เหมาะกับแรงกุศลของตนเท่านั้น จะขอความเป็นทิพย์แห่งสวรรค์ที่มาก หรือน้อยกว่านั้นไม่ได้

หากแรงบาปมาก ก็ต้องไปนรกขุมต่างๆ ตามแรงกรรมของตน ซึ่งเต็มไปด้วยทุกข์กับร้อนเท่านั้น จะขอต่อรองพักยกความทุกข์ร้อนทรมาน เพียงช้างกระพือหู งูแลบลิ้น ไม่ได้เลย ต้องก้มหน้ารับกรรมไป

ต่อรองได้แต่ในชีวิตจริงในโลกมนุษย์ขณะนี้ เดี๋ยวนี้เท่านั้น ที่ทุกคนมีสิทธิ์จะเลือกทำดี หรือชั่ว บุญ หรือบาป ฉะนั้น ขอทุกคนจะเร่งทาน เร่งศีล เร่งภาวนาของตนแต่บัดนี้เสีย จะได้ออกไปจากการซัดเหวี่ยงของสังสารวัฏนี้ได้

หลวงปู่ฝั้น อาจาโร







“ธรรมะนี้ คนที่เรียนรู้ธรรม
พูดธรรมได้ ก็มีมาก พูดตามตัวอักษร
ให้คล่องแคล่วได้ ก็มีมากมาย
ทั้งผู้ที่เรียนธรรม รู้ธรรม บรรยายธรรม
แต่ว่าใจจะเป็นธรรมนั้น ... หายาก”
...
คำสอน หลวงปู่ชา สุภัทโท
วัดหนองป่าพง อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี