ธรรมแปลว่าสิ่งที่มีจริง
โลกแปลว่าสิ่งที่เกิดดับ
ขันธ์แปลว่าเกิดดับทรงไว้ซึ่งความว่างเปล่า
กายใจนี้เป็นธรรมอะไรต้องศึกษา
โลกกำลังเป็นขันธ์เป็นธรรมไม่ใช่เรา
แต่เราไม่รู้จักธรรมและไม่เคยฟัง
ความจริงของธรรมที่กำลังมี
แต่เพียรไปทำทุกอย่าง
ที่อยากทำอยากได้เพิ่ม
ให้ไปอ่านเองแล้วไป
นั่งทำนั่งเดาเอาเอง
หรือไปเชื่อและทำ
ตามคนอื่นสั่งให้ทำ
ถ้าไม่เคยฟังให้เข้าใจ
เท่ากับทำด้วยความไม่รู้จัก
ไม่เข้าใจว่าธัมมะคืออะไร
ก็เข้าใจผิดคิดว่ามีเราทำได้
ไม่เคยรู้ว่าสัจจะคืออะไร
อะไรกำลังปรากฏว่ามีแล้ว
เกิดแล้วทั้งนั้นแต่ไม่รู้และ
ประมาทการฟังคำสอน
คิดว่าคำสอนมีชื่อและ
มีประเภทตามอักษร
แต่ไม่รู้ว่าตัวจริงธัมมะ
ดับหมดในพริบตาทันที
แม้ตัวเราก็ไม่มีแล้วด้วย
ได้แต่คิดตามตาเห็นผิด
ไม่เคยฟังให้รู้ตรงตัวธัมมะ
จะรอไปฟังตอนไหนอีก
เพราะกัปป์นี้ได้เป็นคนแล้ว
เมื่อไม่ฟังก็มีวิปลาส3ครบ
แปลว่าผลิตวิบากใหม่แล้ว
จุดเริ่มต้นการรู้จักธรรม
คือมี(ปัญญา=เข้าใจถูก)
ตรงตัวจริงธรรมไม่มีเรา
ตัวเราต้องการอยากรู้แต่
ไม่ฟังให้เข้าใจถูกจึงไม่รู้
ว่าโลภะต้องการพาตัวตน
ไปแสวงหาตัวตนเพิ่มขึ้น
โดยไม่รู้ว่าฟังเพื่อลดละ
เลิกคิดผิดว่ามีตัวตนทำ
เพราะเป็นธรรมไม่ใช่เรา
https://youtu.be/hRQGAUv7oBM?si=FAHhPBhdMkknEVdG
