…ถ้าไม่รีบตักตวง
ในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ มีโอกาสอยู่
พอจะปฏิบัติก็จะสายเกินไป

.เพราะมัวแต่ติดพัน
อยู่กับเรื่องนั้นเรื่องนี้
ผัดวันประกันพรุ่งอยู่เรื่อยๆ
พอจะปฏิบัติก็เข้าวัยชราแล้ว

.พอชราแล้วจะปฏิบัติก็ลำบาก
ร่างกายไม่เอื้ออำนวย
เหมือนกับร่างกายของคนหนุ่มคนสาว
คนที่ยังมีกำลังวังชา.

…………………………………………
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี
จุลธรรมนำใจ ๑ กัณฑ์ที่ ๒๒๖
วันที่ ๑๒ มิถุนายน ๒๕๔๘





สุขปีใหม่ถ้าวางใจถูก

"คนจำนวนไม่น้อยวางใจไม่ถูก คิดแต่จะไปเที่ยว แต่การไปเที่ยวต้องอาศัยการวางใจให้ถูกด้วย แม้จะไปถึงที่หมายได้ถูกต้อง ไปถูกที่ถูกเวลา ตามแผน แต่วางใจไม่ถูกก็ทุกข์ ทุกข์เพราะความผิดหวัง ผิดหวังที่ไม่เห็นสนุกหรือมีความสุขอย่างที่คาดเลย อันนี้ไม่ใช่เพราะว่าเป็นความผิดของสถานที่ แต่เป็นเพราะวางใจไม่ถูก ตั้งความหวังไว้สูงหรือว่าไปยึดติดกับความคาดหวัง ทั้งๆ ที่สิ่งที่ได้รับ มันก็เป็นความสุขที่ไม่น้อย แต่ถ้ามันน้อยกว่าความคาดหวัง มันคือทุกข์

ปรารถนาสิ่งใดไม่ได้สิ่งนั้นนั่นก็เป็นทุกข์ ฉะนั้นคนที่ไปเที่ยวมีความทุกข์ก็เพราะเหตุนี้ ไม่ใช่ทุกข์เพราะลืมตัวขาดสติ แต่เพราะวางใจไม่ถูก ซึ่งจะว่าไปมันก็เป็นผลจากการที่ไม่มีสติรู้ทัน ไปยึดมั่นถือมั่นกับความคาดหวัง

หรือบางทีตั้งใจว่าจะได้ไปชื่นชมพระอาทิตย์ขึ้นยามเช้า หรือว่าชมพระอาทิตย์ตก แต่ปรากฏว่ามีเหตุให้ไปไม่ทัน ไม่ได้เห็นพระอาทิตย์ตกหรือพระอาทิตย์ขึ้น หรือว่าไปทันแต่ว่ามันมีเมฆมาบัง เสียใจมากเลย ที่จริงทัศนียภาพที่เห็นมันก็ไม่ได้ขี้เหร่ ถึงแม้จะมีเมฆบัง ธรรมชาติเบื้องหน้าก็สวย ไม่ว่าอาทิตย์ขึ้นหรืออาทิตย์ตก แต่พอตั้งความหวังไว้สูง ต้องสวยงาม พอมันไม่ได้ดั่งใจ มันก็กลายเป็นความหม่นหมองไปเลย

บางคนตั้งใจจะได้เห็น จะได้ดูทะเลหมอกยามเช้า แต่ว่าหมอกมันไม่มากถึงขั้นที่เรียกว่าเป็นทะเล เพราะว่าภูมิอากาศมันก็เอาแน่เอานอนไม่ได้ ตั้งใจเต็มที่ คาดหวังเกินร้อยเลยที่จะได้เห็น แต่พอไม่ได้เห็น เสียใจ ผิดหวัง

ที่จริงถ้าไม่ตั้งความหวังไว้สูงก็จะมีความสุขได้ไม่ยาก เพราะว่าสิ่งที่เห็นเบื้องหน้าก็สวยอยู่แล้ว แต่อาจจะเป็นเพราะว่าไปเห็นภาพที่เขาโฆษณากันว่า ตรงนี้ภาพมันสวย เขาเอาภาพถ่ายมาให้ดู อยากเห็นภาพอย่างนั้นบ้างด้วยตาตัวเอง หรืออาจจะไม่รู้ว่าภาพที่เขาเอามาโชว์ มันเป็นภาพที่ผ่านการปรุงแต่งหรือว่าผ่านการทำโฟโตชอป หรือว่าอาจจะเป็นภาพที่ต้องอาศัยโชค อุตส่าห์มารอหลายวัน เพื่อมาเจอโมเมนต์นี้ แล้วถ่าย แล้วก็มาโฆษณากัน เราเห็นก็อยากจะได้สัมผัสกับบรรยากาศแบบนั้นบ้าง ตั้งความหวังไว้สูง แต่พอภาพที่เห็นไม่เป็นถึงขนาดนั้น เสียใจ ทั้งที่ถ้าไม่มีความหวังหรือตั้งความหวังไว้สูง ก็จะมีความสุข จะเห็นว่ามันสวย เป็นอย่างนี้เยอะ"


พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล
วัดป่าสุคะโต ธรรมชาติที่พักใจ




"..ตัวของเรานี้แล อันได้กำเนิดเกิดมาเป็นมนุษย์
ซึ่งเป็นชาติสูงสุด เป็นผู้เลิศตั้งอยู่ในฐานะอัน
เลิศด้วยดี คือมีกายสมบัติ วจีสมบัติ แลมโน
สมบัติบริบูรณ์ จะสร้างสมเอาสมบัติภายนอก
คือ ทรัพย์สินเงินทองอย่างไรก็ได้ จะสร้างสม
เอาสมบัติภายในคือมรรคผลนิพพานธรรมวิเศษ
ก็ได้ พระพุทธองค์ทรงบัญญัติพระธรรมวินัย
ก็ทรงบัญญัติแก่มนุษย์เรานี้เอง มิได้ทรงบัญญัติ
แก่ ช้าง ม้า โค กระบือที่ไหนเลย

มนุษย์นี้เองจะเป็นผู้ปฏิบัติถึงซึ่งความบริสุทธิ์ได้
ฉะนั้นจึงไม่ควรน้อยเนื้อต่ำใจว่า ตนมีบุญวาสนา
น้อย เพราะมนุษย์ทำได้ เมื่อไม่มี ทำให้มีได้ เมื่อมีแล้วทำให้ยิ่งได้สมด้วยเทศนานัยอันมาในเวสสันดรชาดกว่า ทานํ เทติ สีลํ รกฺขติ ภาวนํ ภาเวตฺวา เอกจฺโจ สคฺคํ คจฺฉติ เอกจฺโจ โมกฺขํ คจฺฉติ นิสฺสํสยํ
เมื่อได้ทำกองการกุศล คือ ให้ทานรักษาศีลเจริญภาวนา ตามคำสอนของพระบรมศาสดาจารย์เจ้า
แล้ว บางพวกทำน้อยก็ต้องไปสู่สวรรค์
บางพวกทำมากและขยันจริงพร้อมทั้งวาสนาบารมี
แต่หนหลังประกอบกัน ก็สามารถเข้าสู่พระนิพพานโดยไม่ต้องสงสัยเลย พวกสัตว์ดิรัจฉานท่านมิได้กล่าวว่าเลิศ เพราะจะมาทำเหมือนพวกมนุษย์ไม่ได้
จึงสมกับคำว่ามนุษย์นี้ตั้งอยู่ในฐานะอันเลิศด้วยดี
สามารถนำตนเข้าสู่มรรคผล เข้าสู่พระนิพพานอันบริสุทธิ์ได้แล.."

โอวาทธรรม พระครูวินัยธร(หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต)วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ.สกลนคร
(๒๔๑๓-๒๔๙๒)






#โอวาทธรรม
#หลวงปู่ฝั้น_อาจาโร

โอวาทธรรมหลวงปู่ฝั้น อาจาโร

ดูกรท่านทั้งหลาย อย่ามีเสพสองฝั่ง

เทวเม ภิกขเว อันตา ปัพพะชิเตนนะ เสวิตัพพา
ดูกรท่านทั้งหลาย อย่ามีเสพสองฝั่ง ฝั่งอะไรล่ะ
ก็คือ ความรัก ความชังนี่แหละ

หลวงปู่ฝั้น อาจาโร
วัดป่าอุดมสมพร อ.พรรณานิคม
จ.สกลนคร