สุขปีใหม่ถ้าวางใจถูก

"คนจำนวนไม่น้อยวางใจไม่ถูก คิดแต่จะไปเที่ยว แต่การไปเที่ยวต้องอาศัยการวางใจให้ถูกด้วย แม้จะไปถึงที่หมายได้ถูกต้อง ไปถูกที่ถูกเวลา ตามแผน แต่วางใจไม่ถูกก็ทุกข์ ทุกข์เพราะความผิดหวัง ผิดหวังที่ไม่เห็นสนุกหรือมีความสุขอย่างที่คาดเลย อันนี้ไม่ใช่เพราะว่าเป็นความผิดของสถานที่ แต่เป็นเพราะวางใจไม่ถูก ตั้งความหวังไว้สูงหรือว่าไปยึดติดกับความคาดหวัง ทั้งๆ ที่สิ่งที่ได้รับ มันก็เป็นความสุขที่ไม่น้อย แต่ถ้ามันน้อยกว่าความคาดหวัง มันคือทุกข์

ปรารถนาสิ่งใดไม่ได้สิ่งนั้นนั่นก็เป็นทุกข์ ฉะนั้นคนที่ไปเที่ยวมีความทุกข์ก็เพราะเหตุนี้ ไม่ใช่ทุกข์เพราะลืมตัวขาดสติ แต่เพราะวางใจไม่ถูก ซึ่งจะว่าไปมันก็เป็นผลจากการที่ไม่มีสติรู้ทัน ไปยึดมั่นถือมั่นกับความคาดหวัง

หรือบางทีตั้งใจว่าจะได้ไปชื่นชมพระอาทิตย์ขึ้นยามเช้า หรือว่าชมพระอาทิตย์ตก แต่ปรากฏว่ามีเหตุให้ไปไม่ทัน ไม่ได้เห็นพระอาทิตย์ตกหรือพระอาทิตย์ขึ้น หรือว่าไปทันแต่ว่ามันมีเมฆมาบัง เสียใจมากเลย ที่จริงทัศนียภาพที่เห็นมันก็ไม่ได้ขี้เหร่ ถึงแม้จะมีเมฆบัง ธรรมชาติเบื้องหน้าก็สวย ไม่ว่าอาทิตย์ขึ้นหรืออาทิตย์ตก แต่พอตั้งความหวังไว้สูง ต้องสวยงาม พอมันไม่ได้ดั่งใจ มันก็กลายเป็นความหม่นหมองไปเลย

บางคนตั้งใจจะได้เห็น จะได้ดูทะเลหมอกยามเช้า แต่ว่าหมอกมันไม่มากถึงขั้นที่เรียกว่าเป็นทะเล เพราะว่าภูมิอากาศมันก็เอาแน่เอานอนไม่ได้ ตั้งใจเต็มที่ คาดหวังเกินร้อยเลยที่จะได้เห็น แต่พอไม่ได้เห็น เสียใจ ผิดหวัง

ที่จริงถ้าไม่ตั้งความหวังไว้สูงก็จะมีความสุขได้ไม่ยาก เพราะว่าสิ่งที่เห็นเบื้องหน้าก็สวยอยู่แล้ว แต่อาจจะเป็นเพราะว่าไปเห็นภาพที่เขาโฆษณากันว่า ตรงนี้ภาพมันสวย เขาเอาภาพถ่ายมาให้ดู อยากเห็นภาพอย่างนั้นบ้างด้วยตาตัวเอง หรืออาจจะไม่รู้ว่าภาพที่เขาเอามาโชว์ มันเป็นภาพที่ผ่านการปรุงแต่งหรือว่าผ่านการทำโฟโตชอป หรือว่าอาจจะเป็นภาพที่ต้องอาศัยโชค อุตส่าห์มารอหลายวัน เพื่อมาเจอโมเมนต์นี้ แล้วถ่าย แล้วก็มาโฆษณากัน เราเห็นก็อยากจะได้สัมผัสกับบรรยากาศแบบนั้นบ้าง ตั้งความหวังไว้สูง แต่พอภาพที่เห็นไม่เป็นถึงขนาดนั้น เสียใจ ทั้งที่ถ้าไม่มีความหวังหรือตั้งความหวังไว้สูง ก็จะมีความสุข จะเห็นว่ามันสวย เป็นอย่างนี้เยอะ"

พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล
วัดป่าสุคะโต ธรรมชาติที่พักใจ






” ไม่มีใครทำแทนกันได้ “

…จึงต้องยอมรับว่า คนเรามีบุญมีกรรมไม่เท่ากัน สะสมบุญบารมีมาไม่เท่ากัน ทำทานมาไม่เท่ากัน เวลาที่คนหนึ่งไปทำบุญ อีกคนหนึ่งก็ไม่อยากจะไป คนหนึ่งชอบไปกินเหล้าเมายา อีกคนก็ไม่อยากจะไป เพราะบำเพ็ญมาไม่เหมือนกัน สะสมบุญบารมีมาแตกต่างกัน

.เพียงแต่ได้มาเจอกัน แล้วเกิดมีความจำเป็นต้องอยู่ด้วยกัน ก็อยู่กันไป ก็ไม่ได้หมายความว่าต้องแยกทางกัน เวลาไหนที่เรามีโอกาสว่าง พอที่จะปลีกตัวไปทำอะไรของเราได้ เราก็ไป แต่ถ้าเขาจะไปด้วยก็ดี ถ้าเขาไม่ไป ก็ไม่เป็นไร เพราะในที่สุดเขาก็ต้องปฏิบัติของเขาเอง

.เรากินข้าวแทนเขาได้ไหมล่ะ เขาก็ต้องกินข้าวของเขา เราก็ต้องกินข้าวของเรา เวลาเรากินข้าวแล้วเขาไม่กิน เราจะไปบังคับเขาได้ไหม เขาไม่หิวเขาไม่อยากจะกิน เราก็บังคับเขาไม่ได้

.การปฏิบัติก็เหมือนกัน เป็นสิ่งที่แต่ละคนจะต้องปฏิบัติกันเอง ทำกันเอง ไม่มีใครทำแทนกันได้ แต่ทำเป็นตัวอย่างให้เขาเกิดกำลังใจได้ เช่นถ้าได้อยู่กับคนที่มีความเข้มข้น ก็จะช่วยดูดเราให้มีความเข้มข้นขึ้น

…………………………………………
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี
จุลธรรมนำใจ ๑ กัณฑ์ที่ ๒๒๖
วันที่ ๑๒ มิถุนายน ๒๕๔๘





#สวัสดีปีใหม่_๒๕๖๗

ปีเก่า ปีใหม่ ก็เหมือนเดิม
เราถือว่า ปีใหม่จะได้ดี
จะดีอย่างไร !

ปีเก่าอย่างไร ปีใหม่ก็เหมือนเดิม
หวังโชค หวังลาภ ก็จะลำบาก
ทำมาค้าขาย ทุกวัน ก็ลำบาก

เพราะอะไร ?
เพราะเราไม่ได้ใส่ใจ
เรื่อง การทำบุญ ให้ทาน

พระพุทธเจ้าตรัสไว้ อะไร อย่างไร
ไม่เคยทำตามพระพุทธเจ้าสอน
ไม่เคยเชื่อฟัง ว่าบาปมี บุญมี
ไม่เชื่อ ไม่ฟัง
เชื่อแต่คนโกหก หลอกลวง

เวรกรรมมี ก็ไม่เชื่อ
มันมีน้อยที่ เชื่อบาป เชื่อบุญ
เชื่อเวร เชื่อกรรม
มีน้อย !!!

คนไทยมีเท่าไหร่ กี่ล้านคน
จะเชื่อทางบุญ ทางบาป
ทางเวร ทางกรรม
จะเชื่อได้กี่เปอร์เซนต์
__________________________
หลวงปู่เจม จิรธัมโม
วัดป่าเขาพนมปลายบัด อ.ประโคนชัย จ.บุรีรัมย์







การที่เรามาวัดกันนี้
ใช่เพียงแค่จะมาวัดกันอย่างเดียว
เราควรต้องมาวัตร (ปฏิบัติ) ด้วย
วัตรกันที่คุณงามความดี
วัตรกันในหัวจิตหัวใจ
หลวงปู่ขอฝากไว้กับศรัทธาญาติโยม....

หลวงปู่ครูบาอินสม สุวีโร
วัดป่าธรรมสันติ ต.น้ำแพร่ อ.หางดง จ.เชียงใหม่