...ถ้าเราเห็น"ความอยาก"เป็นยาพิษ
เรากล้ากินมันไหม?.....
นั่นแหละเราไม่เห็นความอยากเป็นยาพิษ
เรากลับเห็นว่าเป็น.."ขนมหวาน"
.
...พออยากปั๊บ..ทำตามมันเลย
มันสั่งให้ทำอะไร..ทำตามมันเลย
แล้วเป็นยังไง?..ชีวิตของพวกเรา
วุ่นวายหรือสงบ
.
...ที่วุ่นวายกันทุกวันนี้
ก็วุ่นวายเรื่อง..ความอยาก..นี่แหละ
ไม่ได้วุ่นวายกับเรื่องอะไร
อยากได้โน่นอยากได้นี่
ให้เป็นอย่างนั้น ให้เป็นอย่างนี้
.
..."อยากตลอดเวลา" วันๆหนึ่งนี้
ไม่รู้ "อยาก" กี่เรื่องกี่ราว" อยากอยู่เรื่อยๆ
พอไม่ได้ดังใจอยาก..ก็เครียด
หงุดหงิด รำคาญใจขึ้นมา
.
...ปัญหาของพวกเราอยู่ที่
"ความอยาก"ของพวกเรา
เราต้องใช้.."สติ สมาธิ ปัญญา"
ถ้ามีสามตัวนี้แล้ว.."ความอยากจะสู้ไม่ได้"
........................................................
.
คัดลอกการสนทนาธรรม
ธรรมะบนเขา 5/9/2559
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี







อยู่ที่เรามองหรือรู้สึกอย่างไร

“อะไรเกิดขึ้นกับเราไม่สำคัญเท่ากับว่า
เรามองหรือรู้สึกกับมันอย่างไร ?
ถ้าเรามองว่าอนิจจังเป็นธรรมดา..
ของชีวิต ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเรา
ก็ทำให้เราเป็น...ทุกข์ไม่ได้”

พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล






“โลกนี้มันเป็นโลกที่ไม่เที่ยงนะ
มีกฏของไตรลักษณ์ คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
เข้าบังคับบัญชาอยู่ตลอดเวลา แล้วมนุษย์เรา
แต่ละคนๆ ไม่ใช่ว่าอายุจะยืนยาวอะไรนักหนา

แล้วก็บอกไม่ได้ด้วยว่า
คนแก่จะต้องตายก่อนวัยเด็กเสมอไป
เพราะอาจเกิดอุบัติเหตุทำให้เสียชีวิตลง
เกิดโรคภัยไข้เจ็บเข้ามาเบียดเบียน
ทำให้ตายก่อนวัยอันควร

ท่านจึงสอนว่าอย่าประมาทในคุณงามความดี
อย่าคิดว่าทำน้อยนิดมันจะไม่ให้ผล
เมื่อทำอยู่บ่อยๆ มันก็จะติดเป็นนิสัย
แล้วสิ่งเหล่านี้แหละ ที่จะชักนำเราให้พ้นทุกข์
ไปภายในวันหนึ่งแน่นอน”

หลวงพ่อสุดใจ ทันตมโน







“เมื่อทำดีแล้ว ใครจะว่าอะไรก็ช่างเขา
ต้องคิดว่านั่นเป็นสมบัติของเขา
ไม่ใช่ของเรา

ส่วนความดีที่เราทำ ก็ย่อมอยู่ที่ตัวเรา
คนทำผิดนั้นดีกว่าคนไม่ทำ
ทำผิดยังแก้ให้ถูกได้ แต่คนไม่ทำนี่สิ
ไม่รู้จะไปแก้อย่างไร

เพราะไม่รู้ว่าตนเป็นคนผิด หรือคนถูก
การไม่ทำนั่นก็ผิดอยู่ในตัวแล้ว”

ท่านพ่อลี ธัมมธโร






“จะสุข… ก็เพราะใจปรุงให้สุข
จะทุกข์… ก็เพราะใจปรุงให้ทุกข์
ดังนั้น สิ่งที่ควรระมัดระวังที่สุด
คือ การปรุงของใจคนนั้นแหละ
มิใช่การกระทำของคนอื่น

คนอื่นจะทำอย่างไร
เราระวังการปรุงของใจเราเองให้ถูกต้อง
แล้วความทุกข์ของเราจะไม่เกิด
เพราะการกระทำของเขาเลย”

สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชฯ