” อกาลิโก “

…ไม่ต้องกลัว
ไม่ต้องหวั่นไหวไปกับเหตุการณ์ต่างๆ
คนอื่นไม่ปฏิบัติ ก็ไม่ต้องไปตามเขา
เราปฏิบัติของเราไป

.คนอื่นเบื่อไม่อยากจะมาวัด
ไม่อยากจะมาฟังเทศน์ฟังธรรม
ก็เรื่องของเขา
ถึงเวลาเราก็มาของเรา .

…………………………………………
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี
จุลธรรมนำใจ ๒๒ กัณฑ์ที่ ๔๑๔
วันที่ ๒๕ กรกฎาคม ๒๕๕๓





#ภาวนาให้เป็นสุข

ไม่ต้องไปนั่งเกร็ง ไอ้จะต้องนั่งสมาธิเคร่งนี้มันไม่มีความจำเป็น วันทั้งวันนะ ไม่เคยตอนหัวค่ำไม่ต้องนั่งสมาธิก็ได้ นอนก็ได้ ถ้าร่างกายมันนั่งไม่ไหว.... พิจารณาก็ได้ พิจารณาเป็นอารมณ์คิดถึงตามความเป็นจริงว่าการเกิดเป็นมนุษย์เต็มไปด้วยความทุกข์ มีความเหนื่อยยาก

ทรัพย์สินต่าง ๆ นี่เพิ่งเกิดมาก็ต้องสั่งสม บางคนเป็นเศรษฐีมหาเศรษฐีตายแล้วก็ไม่มีใครแบ่งทรัพย์สินไปได้ใช่ไหม เราก็เช่นเดียวกัน ตายแล้วก็แบกอะไรไปไม่ได้ แต่ว่าถ้ายังมีชีวิตอยู่ก็ต้องทำมาหากิน เพราะร่างกายมันต้องกิน

ในเมื่อเกิดเป็นมนุษย์มันเป็นทุกข์อย่างนี้ก็ขอเกิดชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย ไม่ต้องการเป็นมนุษย์ต่อไป และเราก็ไม่ต้องการเป็นเทวดาหรือพรหม เทวดากับพรหมมีความสุขก็จริงแต่หมดบุญวาสนาบารมีก็ต้องกลับลงมาใหม่ เราต้องการอย่างเดียวคือนิพพาน

คิดอย่างนี้พอจะสบายก็เริ่มภาวนา ภาวนาไม่นานก็หลับ ไม่ต้องเอาระยะเวลา ถ้านอนภาวนาหรือพิจารณาอยู่ถ้าหลับไปถือว่าทรงฌานในอารมณ์นั้นตลอดคืน ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยนะ ใหญ่มากใช่ไหม นี่ฉลาด ถ้าฉลาดก็ลงทุนไม่มากกำไรมาก ลงทุนน้อยแต่ได้กำไรมาก ถ้าโง่ก็ลงทุนมากหน่อยได้กำไรน้อย

อย่างที่นั่งเจริญกรรมฐาน นั่งภาวนาต้องตั้งเวลาเท่านั้นเป็นเวลาเท่านี้ ชั่วโมงมันยังไม่ถึงเวลานั้นจิตมันเคลื่อน อารมณ์เคลื่อนจิตฟุ้งซ่านก็ฝืนนั่ง ฝืนนั่งอารมณ์ยิ่งกลุ้มก็เลยไม่มีอะไรดี มีจิตเศร้าหมอง ถ้าตายเวลานั้นอาจลงนรกก็ได้ เราต้องทำแค่อารมณ์เป็นสุข ถ้าอารมณ์มันคลายสุขมันเกิดวุ่นวายก็เลิกเสียเข้าใจไหม

พระราชพรหมยาน,ธัมมวิโมกข์ (2547),277, 44







#ศาสนาของพระพุทธเจ้าสอนให้รู้จักจิตเห็นจิต_เรียกว่ารู้ธรรมเห็นธรรม

การภาวนาก็คือการค้นคว้าทำให้แจ้งในสิ่งที่เราไม่แจ้งไม่ชัด การศึกษาในสิ่งที่เราไม่แจ้งไม่ชัดนี้ล่ะ เป็นการทำให้เกิดความรู้ความเข้าใจแจ่มแจ้ง ในสิ่งที่เรายังไม่รู้นั้น ที่ใจของเรายึดนั้น ก็เพราะใจของเราไม่แจ้งชัดตามความเป็นจริง ใจของเราแจ้งชัดตามความเป็นจริงขณะใด ขณะนั้นใจของเราปล่อยวางเองโดยไม่ต้องตั้งใจที่จะปล่อยวาง

ในเมื่อเราปล่อยวางไปตามความเป็นจริงของเขาแล้ว ใจของเราก็ปรากฏว่าว่าง ว่างเพราะเราปล่อยวาง ว่างเพราะเราเห็นชัดตามความเป็นจริง ว่างจากสิ่งที่มากวนใจ ว่างจากเรื่องราวต่างๆ ที่เคยรุงรังอยู่ในใจ เรื่องที่เคยรุงรังอยู่ในใจของเราจะไม่มี เรียกว่า ใจของเราว่าง *แต่คำว่าใจว่าง ใจก็ยังมี ไม่ใช่ว่าใจว่างไม่มีใจ ใจว่างใจก็ยังมี "

พระภาวนาวิสุทธิญาณเถร ( หลวงปู่แบน ธนากโร )
วัดดอยธรรมเจดีย์. จ.สกลนคร






#ความเชื่อ.

คนมีความเชื่อ ขาดปัญญาก็งมงาย
คนมีปัญญาขาดศรัทธาไป ก็เหลิง
เจิ้งลอยลม เป็นว่าวไม่มีสาย ใช้การ
ไม่ได้.

ชาวพุทธผู้หนักแน่นในพระรัตนตรัย
ก็ย่อมถือว่าพระรัตนตรัยประเสริฐ
กว่าสิ่งใด ๆ .
ชาวพุทธจึงไม่ทำการไหว้เทวดาผี
สางนางไม้ ตลอดถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ต่าง ๆ บรรดามีในโลกนี้.
ใครไปไหว้สิ่งเหล่านี้นก็ขาดพระ
รัตนตรัย.

เราเป็นผู้สร้างชะตากรรมแห่งชีวิต
ของตนเอง หามีใครมาดลบันดาล
ให้เราเป็นอย่างไรไปไม่ได่.
นี่เป็นหลักอันหนึ่งที่สำคัญทางพุทธ
ศาสนา.
และถ้าทุกคนมีความเชื่อมั่นในหลัก
นี้แล้ว ผลแห่งความเชื่อจักก่อให้เกิด
ความดีงามแก่ชีวิตอย่างมากมายที
เดียว ซึ่งเป็นเรื่องที่เธอทุกคนจักพึง
รู้ และมองเห็นด้วยตัวของเธอเอง...

#หลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ.







#กฏธรรมดา.

ในทางพุทธธรรม ท่านสอนชาวพุทธ
ให้นึกถึงความไม่เที่ยง ความเป็นทุกข์
ความเป็นอนัตตาไว้ให้มาก ๆ .
เพื่อเป็นเครื่องเตือนใจมิให้เกิดความ
ประมาท จักได้เตรียมพร้อมอยู่ตลอด
เวลา.
ท่านจึงสอนให้นึกถึงความจริง ๕ ประ
การ คือ.
๑ ให้นึกว่า ตนจักต้องแก่ชราเป็นธรรม
ดา.
๒ ให้นึกว่า ตนจักต้องมีความเจ็บไข้เป็น
ธรรมดา.
๓ ให้นึกว่า ตนจักต้องตายเป็นธรรมดา.

๔ ให้นึกว่า ตนจักต้องจากสิ่งทั้งปวงไป
ไม่มีอะไรเป็นของเป็นของตน.

๕ ให้นึกว่า การกระทำของตนเป็นผล
แก่ตน.
ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ตนจักหนีจาก
การกระทำไปมิได้เป็นอันขาด.

การนึกถึงกฏธรรมดาทั้งห้าประการนี้ เป็น
การเตือนตนเองให้พร้อมอยู่ตลอดเวลา...

#หลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ.






ให้พิจารณาดูว่า ทำไมคนเราเกิดมาหน้าตาไม่เหมือนกัน ฉลาดไม่เท่ากัน สวยไม่เท่ากัน รวยไม่เท่ากัน ก็เพราะบุญที่เราทำนี้ไม่เท่ากัน คนที่ทำบุญมากก็จะได้สิ่งที่ดีกว่าเก่า ส่วนคนที่ทำบาป หน้าตาก็จะอัปลักษณ์ ผิวพรรณไม่ผ่องใส

อานิสงส์จากการ ทำบุญ ทำบาป ต่างกัน เวลาทำบุญใส่บาตร หน้าตาจะยิ้มแย้มแจ่มใส แต่เวลาทำบาปหน้าตามันดีมั๊ย เวลาโกรธใคร เคร่งเครียดด่าใคร หน้าตามันสวยงามมั๊ย การทำบาป ร่างกายมันสวยหรือไม่สวย

ฉะนั้น ขอให้ เชื่อบุญ เชื่อบาป เพราะบุญบาปไม่ได้เป็นของโกหกหลอกลวง เป็นของที่มีผลกระทบกับชีวิตจิตใจเราเป็นอย่างมาก มากยิ่งกว่าของอย่างอื่น สมบัติเงินทองมันก็มีผลกระทบชั่วขณะที่เรามีชีวิตอยู่ แต่บุญกับบาปนี้ มีผลกับการเกิดใหม่ของเรา ต่อการที่เราจะไปอยู่ภพไหนชาติไหน จะอยู่ดีหรือไม่ดี ขึ้นอยู่กับบุญกับบาปที่เราทำใว้

ให้พยายามทำบุญ ละบาป ตามที่พระพุทธเจ้าสอน ถ้าเบื่อกับการเวียนว่ายตายเกิด ก็ไปบวช ไปปฏิบัติธรรม ไปฆ่ากิเลส ชำระกำจัดความโลภ โกรธ หลง ให้หมดไปจากจิตใจ จะได้ไม่ต้องกลับมาเกิดอีกต่อไป

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ธรรมะบนเขา ณ จุลศาลา เขตปฏิบัติธรรมเขาชีโอน
วัดญาณสังวรารามวรมหาวิหาร ชลบุรี
วันที่ ๓๐ พฤศจิกายน ๒๕๖๐






"ธรรมบทเดียวกัน
บางท่านฟังแล้วไม่ได้อะไรเลย
บางท่านฟังแล้วสำเร็จโสดาบัน
บางท่านฟังแล้วสำเร็จสกิทาคามี
บางท่านฟังแล้วสำเร็จอนาคามี
บางท่านฟังแล้วสำเร็จอรหันต์
บางท่านฟังแล้วตกนรก เพราะเพ่งโทษธรรม

สิ่งที่สัตว์โลกเป็นเหมือนกันก็คือ เมื่อฟังธรรมแล้ว
ต่างคนก็ต่างจะน้อมธรรมเข้าสู่กิเลสของตน
กิเลสที่ต่างกัน ทำให้ผลของธรรมบทเดียวกันนั้น
ออกมาต่างกัน"

หลวงปู่หล้า เขมปัตโต
วัดบรรพตคีรี (ภูจ้อก้อ) จ.มุกดาหาร





“อยู่ในโลก ถ้าได้ยินอะไร
ได้เห็นอะไร รำคาญหมด
แล้วมันจะอยู่ได้อย่างไร
มันผิดอยู่ที่เรา ไปรับสิ่งนั้น
ด้วยความไม่รู้ ไม่เข้าใจ แล้วเอามาปรุงแต่ง”
.
ปัญญานันทภิกขุ






#โอวาทธรรม หลวงปู่จาม มหาปุญโญ

"...จะมีคนมาว่าให้เราอย่างนั้นอย่างนี้
จะดีหรือไม่ดีก็ตาม ให้หยุดใจพิจารณาก่อน
อย่าด่วนที่จะโกรธคืน หรือยินดีต่อ
เพราะจะเป็นอันตราย ให้พิจารณาว่าจริงหรือไม่
แล้วให้พิจารณาอีกขั้นหนึ่งว่า ศีล สมาธิ ปัญญา วิมุตติ

คำว่า พิจารณา คือให้รู้ว่าทิฏฐิทัสสนะของสัตว์ทั้งหลาย
นั้นสุดแท้แต่เขาจะมองดูเราว่าเป็นอย่างใด อาจจะถูกก็ได้
ผิดก็ได้ เราต่างหากที่ต้องฝึกใจไว้ให้ทัน ให้รู้เท่ารู้ทัน
อย่าด่วนที่จะมีความยินดียินร้ายต่อถ้อยคำของใครๆ..."

#ที่มา หนังสือ บทธรรม พระจาม มหาปุญโญ หน้า ๒๔๕








ถ้ามีอะไร แล้วใจ รู้สึกเหนื่อย
สำนึกเรื่อย ว่ากูมี สิ่งนี้หนา
มีทั้ง"กู" ทั้ง"ของกู" อยู่อัตตา
นั่นอัตตา มาผุดขึ้น ในการมี ฯ

ถ้ามีอะไร มีไป ตามสมมุติ
ไม่จับยุด ว่า"ของกู" รู้วิถี
แห่งจิตใจ ไม่วิปริต ผิดวิธี
มีอย่างนี้ ย่อมไม่เกิด ตัวอัตตา ฯ

ฉะนั้นมีอะไร อย่ามีให้ อัตตาเกิด
เพราะสติ อันประเสริฐ คอยกันท่า
สมบูรณ์ด้วย สัมปชัญญ์ และปัญญา
นี้เรียกว่า รู้จักมี ที่เก่งเกิน ฯ

เป็นศิลปะ แห่งการมี ที่ชั้นยอด
ไม่ต้องกอด ไฟนรก ระหกระเหิน
มีอย่างว่าง ว่างอย่างมี มีได้เพลิน
ขอชวนเชิญ ให้รู้มี อย่างนี้แล ฯ

สมเด็จพระธรรมโกษาจารย์
(ป.อ.ปยุตโต)





. วันหนึ่งจะใช้เวลาไหนก็ได้ เวลาที่ใจสบาย ถ้าเวลาอื่นมันติดงานมากก็เอาเวลานอน นอนก่อนจะหลับหรือว่าตื่นใหม่ๆ ใจสบาย เอาจิตใจจับนึกถึงท่าน (พระพุทธเจ้า) ถ้าบุคคลใดไม่ได้ทิพจักขุญานก็นึกภาพเอาเอง กำหนดภาพ

พระพุทธเจ้า หรือพระพุทธรูปองค์ใดองค์หนึ่ง ให้เป็นประกาย บังคับจิต ถ้าเห็นเป็นสีเหลืองก็บังคับให้เป็นสีแก้วให้ได้ทำอยู่อย่างนี้ไม่กี่วันหรอกก็เป็น ให้จิตมันเป็นฌาน ถ้านึกถึงเมื่อไรก็เห็นพระพุทธเจ้าเป็นสีแก้วเป็นประกายทุกวัน"

องค์สมเด็จพระทรงธรรม์ท่านบอกว่า ถ้าเขาทำอย่างนี้นะ ได้ทุกวันอย่าได้ขาด วันหนึ่งใช้เวลา 2-3 นาทีก็ไม่เป็นไร ฉันไม่จำกัดเวลาว่าจะใช้เวลานานหรือเวลาเร็ว ถ้าเขาทำอย่างนี้ได้ทุกวันแล้วก็ทรงอารมณ์ตามที่บอกไว้คือ
1) นึกถึงความตายไว้ อย่าประมาทในชีวิต
2) เคารพในพระรัตนตรัย
3) ทรงศีล 5 บริสุทธิ์
4) จิตหวังพระนิพพานอย่างเดียว

ท่านบอกว่าเป็นอย่างนี้ละก็ ถ้าก่อนอายุขัยของเขา 7 วัน ท่านกำหนดให้เลยนะ ว่าก่อนอายุขัยอีก 7 วันต้องตายแน่อยู่ไม่ได้ ตอนนั้นกระแสจิตของเขาจะเห็นภาพในอากาศเต็มจักรวาล

ทั้งพระพุทธเจ้าก็ดี พระอรหันต์ก็ดี เทวดาก็ดี พรหมก็ดี แพรวพราวไปหมด และก็หลังจากนั้นไปเมื่อกำลังใจของตนจะพ้นกำหนดในการทรงสังขาร

*สมเด็จพระพิชิตมารบอกว่าจะเข้าถึงอรหัตผลทันที*

โอวาทธรรมหลวงพ่อฤาษีลิงดำ
วัดท่าซุง จ. อุทัยธานี