มีธรรมจึงมีโลกไม่มีธรรมก็ไม่มีเราแต่เราไม่รู้ว่าธรรมคืออะไร
โลกว่างเปล่าจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งแต่ไม่ว่างจากธรรม
โลกเป็นธาตุเป็นขันธ์เป็นอายตนะเป็นธรรมไม่ใช่เรา
โลก(บาลี)แปลว่าสิ่งที่เกิดดับ
ขันธ์(บาลี)แปลว่าเกิดดับทรงไว้ซึ่งความว่างเปล่า
ธาตุคือสิ่งที่ไม่เปลี่ยนแปลงความจริงทุกเวลา
ธรรม(บาลี)อ่านว่าธัมมะแปลว่าสิ่งที่มีจริง(ไทย)
พระพุทธเจ้าตรัสรู้ธรรม=พระพุทธเจ้าตรัสรู้สิ่งที่มีจริง
ทรงยกพระธรรมและพระวินัยทั้งหมดขึ้นเป็นศาสดา
ศาสดาแปลว่าเจ้าของคำสอนคือพระพุทธเจ้า
ศาสนาแปลว่าคำสอนคือทุกบทในพระไตรปิฏกทุกคำคือสิ่งที่มีจริง
ศาสดา=ศาสนาเพราะพระธรรมแทนพระพุทธเจ้า
สาวกแปลว่าผู้ฟัง ฟังพระพุทธพจน์คือฟังคำของพระพุทธเจ้า
ไม่ใช่การไปเปลี่ยนแปลงคำสอนให้เป็นตามกิเลสตนเอง
เช่นเปลี่ยนชื่อเงินเรียกว่าปัจจัยเพื่อให้เงินเจ้าพวกกับปัจจัย4
ปัจจัย4ไม่มีเงินรวมในนั้นไปเปิดพจนานุกรมดูด้วยยืนยันได้
เพราะจะเข้าใจถูกตรงตามพระธรรมต้องเข้าใจจากการฟังตรงคำ
ไม่ใช่เลียบเคียงไปๆข้างๆคูๆพระธรรมสำหรับฟังเพื่อเข้าใจถูกตามได้
เพราะพระพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ความจริงที่มีแล้วในขณะนี้มีอยู่ตลอดชีวิตแต่ไม่รู้
ธรรมไม่เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาคิดตามได้ก็ตรงตามที่ฟังทันที
พระธรรมทุกคำเป็นอนุสาสนีปาฏิหาริย์คือฟังเพื่อดับมิจฉาเกิดสัมมาตรงตามได้ทันที
ไม่มีเราดังนั้นการเข้าใจความจริงตรงตามพระธรรมจึงต้องอาศัยการฟังยาวนาน
เนื่องจากสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสรู้เป็นทศพลญาณบารมีไม่มีในสาวก
ดังนั้นสาวกจึงเพียรอบรมเจริญปัญญาจากการฟังเพื่อเข้าใจถูกเกิดสัมมาตามได้
ให้สังขารขันธ์ปรุงถูกตรงตามคำที่กำลังได้ยินเพื่อศึกษาธรรมที่กายใจตนกำลังมี
ไม่ใช่การไปเฉพาะเจาะจงเข้าคอร์สเพื่อเร่งให้ปัญญาเกิดเร็วเร็วนั่นไม่ใช่ปัญญา
ปัญญาเป็นกุศลสูงสุดที่ดับอวิชชาในพระพุทธศาสนาเกิดเพิ่มได้ทีละขณะจิตเพิ่มขึ้นตอนฟัง
กิเลสก็เกิดทีละ1ขณะจิตแค่ไหลออกมาจากจิตตนเองดับส่งไปเก็บที่จิตตัวเองทันที
ทุกอย่างเป็นธรรมไม่มีเรามีแต่ธรรมแต่บะหนึ่งกำลังเกิดดับจนปรากฏเป็นโลก
https://youtu.be/Z83SppYN204
