เพราะมีตัณหาเป็นสมุทัยจึงมีทิฏฐิมานะถือตน=สำคัญตัวเองผิด
คิดว่าเขาเป็นกษัตริย์เราก็เป็นกษัตริย์ยึดว่ามีเรามีเขาไม่รู้ความจริง
สมุทัยคือเหตุให้เกิดมีกิเลสตัณหาอวิชชามานะทิฏฐิถือตนพาเกิดไม่หยุด
ไม่รู้จักทุกข์จึงสำคัญตัวเองผิดว่าเราเป็นบรรพชิตเขาเป็นคฤหัสถ์เมื่อสำคัญผิด
ก็เกิดตัณหาทิฏฐิมานะถือตนอยากให้คฤหัสถ์มาเคารพกราบไหว้ตนนั่นก็คืออวิชชา
ปกติพระพุทธเจ้าอนุญาตให้บวชเพื่อมาจำวัดศึกษาพระธรรมไม่คลุกคลีกับคฤหัสถ์
ขวนขวายประกาศโฆษณาชวนเชื่อเพื่อต้องการลาภสักการะไม่รู้ตัวว่าผลิตกิเลสเผาไหม้ใจตัวเอง
สำคัญว่าเราดีกว่าเก่งกว่าสูงส่งกว่าอยากให้มีคนมาห้อมล้อมเอาอกเอาใจใส่ใจในกิเลสตัณหาของตัวเอง
พระพุทธเจ้าตรัสรู้ความจริงทั้งหมดเพื่อมาอธิบายรายละเอียดของเสนียดจัญไรที่จิตใจของผู้ที่รับฟังเท่านั้น
ความไม่ใส่ใจฟังไม่สนใจศึกษาด้วยการฟังด้วยหูดูกายใจตนตรงตามที่ฟังทำให้มีกิเลสตัณหาอวิชชา
เพราะมีทิฏฐิมานะถือตนสำคัญตนผิดว่ามีตัวเองสำคัญกว่าทุกสิ่งไม่รู้ความจริงจึงเกิดด้วยมีทิฏฐิมานะถือตน
ความจริงทนต่อการพิสูจน์เพราะสัจจะดับเร็วกว่าความคิดถ้าไม่ตั้งใจฟังเพื่อเข้าใจถูกก็สำคัญตัวเองผิด
https://youtu.be/4noaYIAs71M
