อารมณ์สบายใจคือความรู้สึกเวทนาขันธ์
อารมณ์จำทุกอย่างที่มีคือสัญญาขันธ์
อารมณ์ชอบใจคือโลภะเจตสิกคืออกุศลคือสังขารขันธ์
อารมณ์ไม่ชอบคือโทสะเจตสิกคืออกุศลคือสังขารขันธ์
อารมณ์ไปยึดรูปขณะมีผัสสะกระทบปสาทรูปคือรูปขันธ์
อารมณ์ที่ไปรู้ทุกอย่างที่ปรากฏคือวิญญาณขันธ์(จิต)
แปลว่าจิตเป็นประธานรู้รูปธรรมและรู้นามธรรม
อารมณ์แปลว่าสิ่งที่ถูกจิตรู้และรู้ได้ทีละ1อารมณ์คือเอกัคตารมณ์
ไม่มีจิตดวงใดรู้เกิน1ดวงจิตและต้องรู้ลักษณะที่ปรากฏแล้วก่อนดับ
ขณะนี้จิตดับไปแล้วเร็วไม่มีประมาณมีตัวจริงธรรมดับนับไม่ถ้วน
แค่ขณะจิตเดียวก็มีลักษณะตัวจริงธรรมปรากฏ8-9ลักษณะแล้ว
นี่แค่1ขณะจิตที่ทรงตรัสรู้มีตัวจริงธรรมเกิดประสานกันดับทันทีที่ผัสสะกระทบ
เดี๋ยวนี้จิตรับกระทบผัสสะถึงล้านล้านขณะจิตตามการตรัสรู้ว่าดับแล้วเป็นอดีตทั้งแสนโกฏิขณะแล้ว
เร็วแบบกะพริบตาดับเป็นอดีตหมดแล้วเอาอดีตมาล้างกิเลสออกตอนไหนคะแสนโกฏิใหม่ตลอดก็ไม่เคยทัน
เมื่อไม่อบรมจิตจากการฟังพระพุทธพจน์ก็คือไม่พึ่งพระพุทธเจ้าตายไปแล้วล้านล้านครั้งจะรอไปฟื้นชาติไหน
ชาตินี้ก็อยู่กับอวิชชาตลอดเวลาเป็นตัวเองอยู่ในคุกของความเห็นผิดออกไม่ได้เพราะบอกไม่ฟังยังหลับไม่ตื่น
ลืมตามองหน้าพระพุทธรูปรู้มั๊ยว่าพระพุทธเจ้าบอกให้ฟังจากปรโตโฆสะคือฟังเสียงคำจริงจนกว่าจะตื่นรู้ตัว
https://youtu.be/LeX_Ou5o86s
