ในที่สุดคือไม่มีในมี มีคือไม่มีและไม่มีคือมีในที่สุดลึกที่สุดคือมีจิตถ้าไม่มีจิตอะไรอะไรก็ไม่มี
สมมุติมีเพราะมีปรมัตถธรรมพระพุทธเจ้าตรัสรู้สิ่งที่ทุกคนมีแล้วไม่มีใครทำจิตได้เพราะจิตเกิด
แล้วดับทันทีทุกอย่างจึงมีและเป็นไปตามอำนาจของจิตและกรรมไม่มีอะไรเป็นตามใจอยากไม่
มีอะไรเป็นตามที่ต้องการอยากได้เพราะมันคือความหลงเข้าใจผิดจึงอยากได้จึงยึดติดทุกสิ่งที่
คิดว่ามีเข้าใจไหมว่าไม่มีคือพระพุทธเจ้าตรัสรู้ความจริงของสิ่งที่มีจริงที่่มีจริงจริงที่มีแค่ชั่ว1ขณะ
จิตคือมี1ดวงจิตที่มีหลายใจคือมีเจตสิกทำให้เป็นคนหลายใจก่อนเกิดจิตไม่มีจิตพอเกิดมีจิตก็
มาหลงเข้าใจผิดและยึดถือติดข้องพอใจในภพที่เกิดทันทีเลยโดยแยกไม่ออกเลยในความมี
ความเป็นความเห็นความได้ยินดีอยากได้ทันทีโดยไม่ขาดความต้องการความต้องการที่มีนี้
แหละคือลักษณะเหมือนปลาติดอยู่ในข้องถูกจับคือเกิดมาแล้วก็พร้อมดิ้นรนขวนขวายเพื่อติด
ข้องและพยายามดิ้นอยู่ในข้องเหมือนปลาถูกจับที่ติดอยู่ในข้องพยายามดิ้นคือทำทุกวิถีทาง
เพื่อออกเพราะอยู่ในข้องมาแต่เกิดแล้วก็เหมือนปลาที่ถูกจับขังใส่ในข้องแล้วดิ้นอย่างไรก็คือ
ดิ้นไปเพื่อออกไม่ได้เหมือนที่ทุกคนพยายามไปอ่านพระไตรปิฏกและพยายามดิ้นรนไปทำตาม
ความคิดตัวเองก็คือทำเหมือนปลาที่ถูกจับใส่ไว้ในข้องคือเมื่อหลงยึดตำราหลงยึดการกระทำ
ของตัวตนก็เป็นเหมือนปลาติดข้องดิ้นๆๆๆไม่เข้าใจใช่ไหมคะคือฟังดีๆนะคือพระพุทธเจ้าบอก
ว่าจิตมีแค่ดวงเดียวให้ฟังดีๆฟังทุกวันให้เข้าใจทีละทางดีๆจิตไม่เกิดพร้อมกันคือจิตเกิดแล้วดับ
ทีละ1ดวงทุกดวงจิตเกิดขึ้นเพื่อมีได้แค่จิตดวงเดียวตรงแค่ทางเดียวการรู้ความจริงตรงแต่ละ1
ทางคือการฟังเพื่อให้จิตคิดนึกคิดถูกตรงทางตามปกติเป็นปกติแค่1ทางเท่านั้นถ้ายังดิ้นรนขวน
ขวายทำไม่หยุดก็เกิดไม่หยุดเพราะเป็นตัวตนดิ้นรนทำด้วยความไม่รู้ว่าทำจิตไม่ได้ลืมฟังเพราะ
จิตเกิดแล้วมีแล้วเป็นแล้วไม่ได้ทำจำเป็นต้องฟังพระพุทธพจน์ทุกวันเพื่อให้จิตจำถูกตรงแค่ทาง
เดียวยึดติดในสิ่งที่ทำหลงทำผิดไปตามความคิดโดยไม่ฟังเพื่อคิดถูกเข้าใจถูกตรงตามคำสอน
ของพระพุทธเจ้า
https://youtu.be/SCEdJlmeqWQ
