เบื้องต้น ผู้แสวงทางธรรมจำต้องแยกภาษาธรรม กับ ภาษาคนให้ออก อย่าพูดสับสนปนเปกัน เช่น นำคำว่า สติ มาพูด เราก็ต้องรู้ว่า สติ ทางธรรมได้แก่อะไร

สติ. ความระลึกได้, นึกได้, ความไม่เผลอ...

ถ้าไปเอาของเขามาพูด "สติ" แล้วก็ว่าไปเรื่อยเอาเอง แบบนี้เรียกว่า เอาภาษาธรรมมาปนกับภาษาคน อย่างนี้หลง

เดี๋ยวนี้นึกไม่ออกเลยว่า...ไม่มีเรา
ไม่เคยระลึกได้เลยว่าไม่มีเรา
คิดเอาแต่ได้อยากได้บุญ
โดยละตัวตนไม่เคยได้
เพราะไม่รู้ความจริง
กำลังมีอวิชชาก็ไม่รู้
ชาตินี้อยากได้ทั้งนั้น
จะละความอยากได้งัย
ในเมื่อไม่รู้ทั้งหมดที่กำลังมี
แถมไม่เคยฟังเพื่อให้นึกได้ทันที
ปกตินึกไม่ได้เนี่ย=สะสมกิเลสอกุศลแล้วค่ะ
ประโยชน์ของการฟังคือไม่อยากได้อะไรเลย
ฟังเพื่อให้คิดถูกรู้ถูกต้องตามได้และเข้าใจความจริงนึกออกทันทีไม่มีนั่งคิดนึกด้นเดาเอาเองค่ะ
https://youtu.be/HNjlmzWLttw

ถามจริงๆเถอะนะเป็นคนไทย คุยกันภาษาไทยไม่รู้เรื่องเหรอ
ก็บอกว่าที่ไปยกคำต่างๆมานั้นน่ะ เป็นปัญญาของพระพุทธเจ้าทั้งหมดที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้ไปยกมาอ้างทำไม
ปัญญาตัวเองไม่มีถึงได้ยังเกิดมาอยู่เนี่ยๆๆๆ

ไปอ่านแล้วก็ท่องจำคำท่องจำนวนได้ก็แค่สัญญา

ไม่ฟังอีล้าค่าอีลมเลยทรงบอกว่า ปัญญาเกิดได้ตามลำดับ เริ่มที่ 1 เกิดจากฟังก่อน
จากนั้นจึงเริ่มคิดไตร่ตรอง ถึงจะเกิดปัญญาที่ 2 ที่เกิดต่อจากข้อที่ 1 และ ถ้าไม่เริ่มจากข้อ 1 และ 2 ก็จะไม่เกิดข้อ3
มันคิดไม่เป็นเลยเหรอจะทำปัญญาตามที่พระพุทธเจ้าสอนก็ต้องทำด้วยการฟังคนอื่นพูดแล้วคิดตามทีละคำ
ไม่ใช่ไปท่องตัวหนังสือ เป็นต่อยหอยแล้ว เอามาเขียนเป็นฉากนั่นน่ะ พระพุทธเจ้าบอกสิ่งที่ทุกคนมีแล้วที่ตัวตน
ทำไมไม่รู้จักหัดคิดตามให้ถูกตัวตน ที่ได้มาแล้วอัตภาพคน มันไม่ได้เกิดด้วยความบังเอิญ ฟังไม่รู้เรื่องเลยหรือ
ลืมตาดูไม่เคยรู้ความจริงที่กำลังปรากฏที่ร่างกายตัวเองเลย ถามจริงๆ เอาอะไรไปภาวนาในเมื่อไม่รู้ความจริง
https://youtu.be/XTkN0s5Qoyw