ถ้าไม่มีปัญญาแล้วนิพพานหวังไม่ได้ไปไม่ได้ค่ะ
ส่วนนรกมีจริงๆมีจิตเจตสิกรูปไปอุบัติตามกรรม
ตายแล้วเกิดทันทีไปแบบไม่รู้สึกตัวรู้ตัวไหมคะ

3ขณะที่ไม่มีวิถีจิตอ่ะค่ะคือไปแบบไม่รู้สึกตัวค่ะตายแน่ๆ
ขณะที่1คือปฏิสนธิจิต1ขณะ
ขณะที่2คือหลับสนิทยาวหลายชม.แล้วแต่
ขณะที่3คือจุติจิต1ขณะ

ปกติจิตของการเกิดทั้ง31ภพภูมิเลือกเกิดไม่ได้ค่ะไปแบบไม่รู้สึกตัว
จะให้มีสติเกิดก็ไม่ได้เพราะจุติจิตและปฏิสนธิจิตไม่ใช่วิถีจิตที่จะระลึกตามคำสอนตามปกติค่ะ
คือตอนเปลี่ยนภพเข้าร่างใหม่อ่ะคะไม่มีการระลึกนึกคิดตามคำสอนเป็นมโนทวารล้วนๆค่ะ
ไปแบบไม่คิดมันไปเร็วแบบกระพริบตาแล้วไม่รู้ว่าดับแล้วทั้งแสนโกฏิขณะ
ไปแล้วอ่ะค่ะทุกภพภูมิโดยมีจุติจิต1ขณะสุดท้ายของชาตินี้เคลื่อนไปปฏิสนธิ
เลื่อนผ่านภวังค์ไปปฏิสนธิ1ขณะจิตลืมตาในหม้อนรกทันทีที่รู้สึกตัวตื่นลืมตามีวิถีจิตค่ะ
ขอเตือนให้ฟังคำสอนให้เข้าใจก่อนถึงจุติจิต1ขณะสุดท้ายก่อนไม่มีร่างนี้ให้คิดตามคำสอนได้คร่าาาา

จำไม่ได้ คุณรส

:b6:
ติ๊กต็อกๆๆๆๆๆ

หายไปไหนแล้วคะLove J....กลับมาตอบให้จบก่อนค่ะ

ลองบอกมาเถอะคุณรส

ฟังแล้วยิ่งโง่ไม่ฟังเสียเลยยังดีกว่า
เหมือนคนบ้าได้ชมลิเก เอามาร้อง
เต้นเล่นตามมันฟังไม่รู้ความรู้ภาษา

ตัวจริงธัมมะมีลักษณะเฉพาะของตนของตนแต่ละ1ไม่ซ้ำ
เกิดร่วมกันเป็นสหชาตะปัจจัยไม่มีใครทำเหตุทำปัจจัยใดๆ
1ขณะจิตคือจิตรู้นามรูป=จิต+เจตสิก+รูป/รู้ตรงทางตรงวิถี
จิตและเจตสิกรู้อารมณ์เดียวกันและรู้รูปที่มหาภูตรูปไม่มีตัวตน
จิต1ทางมีเจตสิกเกิดร่วม7ชวนะเป็นกลุ่มกุศลหรืออกุศลคนละขณะ
ลักษณะแต่ละ1ไม่ใช่สิ่งเดียวกันจิตคือวิญญาณขันธ์/เจตสิกคือเวทนาสัญญาสังขารขันธ์/รูปคือรูปขันธ์
นิพพานคือนิพพานเที่ยงไม่เกิดไม่ดับและตอนนี้จิตตัวเองรู้ตรงตัวจริงธัมมะไหนตามคำของตถาคตไม่รู้=ไม่รู้

https://youtu.be/QsvzeRFJ4Ew

พูดสะงง เวียนหัวเลย

https://www.ejan.co/storage/article/con ... xsRrh.webp

พิจารณาสิจิต1ขณะคือจิต+เจตสิก+รูป
จิต89-121=วิญญาณขันธ์...(1ขันธ์)
เจตสิก52=เวทนา1/สัญญา1/สังขาร50...(3ขันธ์)
รูป28=รูปขันธ์=มหาภูตรูป4+อุปาทายรูป24...(1ขันธ์)
รวมกันสิใน1ขณะจิตมันครบขันธ์5แล้วค่ะ
ที่ไม่มีคือไม่สร้างปัญญาตามลำดับเริ่มแบบเดิมทุกครั้ง
ตามลำดับที่1ทุกครั้งตรงปัจจุบันถ้าไม่ล้นไปจากการฟัง
อย่าหวังว่าจะเกิดปัญญาเองได้ถ้าไม่เริ่มต้นฟังจะบอกให้

ผมอ่าน ๆ กระทู้คุณรสหลาย ๆ กระทู้เพียงผ่าน ๆ เห็นมิจฉาทิฏฐิเต็มไปหมดเหมือน
ติดแหติดตาข่ายพัวพันตนเองไว้ ไม่รู้ว่าคุณรสไม่เห็นหรือแกล้งไม่เห็น ทั้งที่หลายคนก็ชี้บอก

พระอภิธรรมก็แสดงปรมัตถ์ธรรมไว้ถูกต้องดีแล้ว แต่ไปเรียนรู้ศึกษาแล้วทำในใจไว้ผิดก่อเกิด
มิจฉาทิฏฐิขวางกั้นมรรคผล นา ๆ ประการ บางความเห็นปิดกั้นสุขติโลกสวรรค์ด้วย

เวลาเราแสดงธรรมที่ตนรู้ตนเข้าใจตามความเห็น ก็ควรหมั่นอ่านทบทวนทิฏฐิตนเอง หาก
ตรงไหนที่เราเห็นสอดคล้องเข้ากันได้กับคำสอนของพระพุทธเจ้าเราก็อิ่มเอมอยู่ในใจ

หากตรงไหนที่เรากล่าวขัดแย้ง เข้ากันไม่ได้กับคำสอนของพระพุทธเจ้าเราต้องทำความเพียร
พินิจพิจารณาว่าเราเห็นผิดตรงไหนหนอจึงกล่าวขัดแย้งกับพระศาสดาได้ ยอมรับปรับแก้ตามธรรม