เพราะมีเหตุเข้าใจผิดและคิดปรุงแต่งของ พี่กรัชกาย
ทั้งต่อเติมคิดไปเองต่างๆนาๆ เป็นเหตุให้เกิดกระทู้นี้เพื่อ
จะทำให้ทุกท่านเข้าใจ ว่าเพราะเหตุไรถึงให้ยุงกิน ผลก็คือ
ได้อะไรจากการให้ วิธีปฏิบัติ และความจริงที่ผมเห็นและปฏิบัติ
มาตั้งแต่คราวยังบวชก็ประมาณ สิบกว่าปีแล้ว

และขอทุกท่านจงตั้งใจอ่านให้ละเอียด และ จริงใจถามเพื่อความ
ใฝ่รู้ มิควรคิดไปเองและใส่ร้ายเพิ่มเติมจากของเดิมจะทำให้เป็นบาป
กรรมติดตัวไปโดยใช่เหตุครับ

เหตุที่ให้ยุงกิน

+ ที่ให้เพราะยุงนั้นมีอยู่ทั่วไปยากที่จะหลีกเลี่ยงได้
+ เพราะรักษาศีล จึงมิฆ่ายุง แต่หากเราไล่เค้าไปเค้าก็บิน
เวียนกลับมาอีก เพราะเค้าหิว
+ เพราะอาหารหลักของยุงนั้นก็มีแค่เลือด
+ ตัดความลำคราญ หรือสิ่งรบกวนตอนนั่งสมาธิหรือทำงานอื่นๆ
+ เป็นการไม่ก่อเวรแก่กัน
+ ถือว่าเป็นทานขั้นสองเลยเพราะสละเลือด และอาจเจ็บป่วยตายได้
+ ถือว่าเป็นการฝืกขันติ
+ ฝึกเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา
+ ได้ความกล้าหาญ เพราะไม่กลัวเจ็บ ป่วย ตาย

เอาแค่นี้ก่อนนะครับ หากเห็นเพิ่มก็จะมาเพิ่มเติม

ความจริงที่เห็น ยุงเป็นสัตว์ชนิดหนึ่งที่มีลูกคราวละ
มากๆ มีพี่น้องกันมาก ญาติมาก เวลาที่เค้าบินมากิน
มากัดเรา เค้าก็มิได้มาแค่ตัวเดียว เมื่อเราไปตบหรือฆ่า
อีกตัวหรือตัวอื่นเค้าก็จะรู้เห็น และโกรธแค้น อาฆาต จอง
เวรกรรมกับเรา เมื่อเค้าแค้นแล้วจะไปเรียกพี่น้องเพื่อนฝูง
ที่รักใคร่มาเพื่อแก้แค้น นี้เป็นสาเหตุที่ทำให้คนเราเป็นโรค

และบ้านใดเรือนใดที่ใช้ไม้ช๊อทยุง จะสังเกตุเห็นว่า ไม่มีวัน
หมด พรุ่งนี้ก็มีอีก วันต่อๆไปก็มีอีกเพราะเหตุไร เพราะเค้าเหล่า
นั้นแค้น อาฆาตเลยไปเรียกกันชวนกันมาเพื่อแก้แค้นถึงจะตายก็
ไม่กลัว ถึงจะตายก็ยอมทำทุกอย่างเพื่อการแก้แค้นเหมือนคนเรา
โดยทั่วไปนั้นเอง เมื่อคนในครอบครัวเราถูกใครทำร้ายหรือฆ่าคน
ในครอบครัวย่อมที่จะแค้นเคืองและทำทุกวิธีการเพื่อการแก้แค้นนั้น

จากประสบการณ์ที่ผมให้ยุงกินมา จะเห็นว่าโดยส่วนมากแล้ว
ยุงที่มีกินนั้น เมื่อกินแล้วตรงที่ถูกกินนั้นจะไม่ค่อยแดงคัน หรือบวม
ยุงที่บ้านก็ไม่มากจนเกินไป และที่สำคัญเวลายุงกินนั้นพอเค้าใกล้จะ
อิ่มคือท้องเริ่มจะใหญ่และมีสีแดงๆ ผมจะบอกว่าพอแล้วและไล่ไปก็จะ
ไม่ค่อยๆและแดง ที่แดงและคันนั้นก็เกิดจากเค้ากินจนอิ่มมากแล้วบิน

ไปเอง และเมื่อมีอาการคันก็มิควรเกา หากอดทนไม่ได้ก็ควรหายาทา
เบาเทาความคัน เพราะเมื่อเราเกาแล้วจะทำให้พิษยุงนั้นกระจายออก
ร่างกายเราส่วนที่ทำการฆ่าสิ่งแปลกปลอมก็จะหาไม่เห็น เพราะการเกา
ของเรา เมื่ออดทนไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมงโดยส่วนมากตัวผมนะครับ ก็ไม่เป็น
อะไร แต่บางท่านอาจมีอาการแพ้ ทดลองจากตัวหนึ่งดูก่อนหากคิดอยาก
จะลองดู หากยังไม่พร้อมให้ก็ไล่เค้าหนี แต่นั้นก็ไม่ใช่วิธีแก้ เพราะเค้ายัง
หิวย่อมจะบินกลับมาหาอีกเหมือนเดิมนั้นแหละจนกว่าจะได้กินอิ่มเมื่ออิ่ม
แล้วแม้ไม่ไล่เค้าก็ไปเอง

อีกเรื่องหนึ่งคือ ยุงที่มากินช่วงดึกๆ โดยส่วนมากเมื่อกินแล้วมักจะทำให้คัน
มากว่าช่วงอื่นๆเท่าให้สังเกตมาครับ

อาการคันนั้นหากเราพยายามไม่สนใจตรงจุดนั้นเท่าไหร่เราก็จะไม่คันมากครับ
หรือหากคันมากก็อาจจะใช้มือลูบผ่านเบาๆ แต่มิควรเกา

โดยส่วนตัวผมแล้วตั้งแต่ให้กินมา ยังไม่เคยเป็นไข้เพราะ
ยุงกินจนถึงขั้นเข้าโรงพยาบาลเลย ทั้งผมก็สอนลูกและภรรยา
ที่ร้านพี่สาวท่านทั้งสองก็ไม่ตบยุงกันแล้ว

หลายครั้งผมนั่งอ่านหนังสือที่หน้าร้าน ยุงก็ไม่มากมีแค่ไม่กี่ตัว
กินอิ่มแล้วก็ไป แต่พออีกคนมานั่งโห่ยุงตามเค้ามาครับเห็นผลเลย
ผมโดนไปด้วยเพราะยุงที่มากับคนนั้นคงจะโกรธแค้นเลยเหมารวม
คิดว่าผมก็อยู่ในจำพวกเดียวกันกับคนนั้น ผมก็อดทนไม่เกาก็ไม่มีปัญ
หาอะไร

มีอยู่วันหนึ่งผมไปวัดแห่งหนึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนคุยกับภิกษุ ๒ท่าน
แต่ผมใส่กางเกรงขาสั้น ที่นั้นก็มืดนิดหน่อย องค์หนึ่งก็นั่งขากอดเข่า
อีกองค์ก็มีผ้าคลุมไว้บ้าง ยุงมารุมกัดผมเป็นหลายสิบตัว ผมคิดว่าที่แห่ง
นี้คงจะมีการฆ่ายุงกันมากและฆ่าทุกวันด้วย ยุงก็เลยอาฆาตแค้นและคิดว่า
ใครก็ตามที่นั่งในที่นี้ขอพวกเหล่ายุงทั้งหลายจงจัดการฆ่าเค้าเลย ผมก็คิด

อยากจะฝึกความอดทน ก็นั่งคุยไปปล่อยให้ยุงกัดกินเลือดไป พอได้เวลาอัน
เหมาะสมผมก็เลิกไม่ให้ยุงกินอีก มาดูขาทั้งสองแดง เป็นตุ่มเล็กๆพองขึ้น
หลายสิบ แต่ผมพยายามไม่เกา เดินกลับบ้านปล่อยทิ้งไว้ครึ่งชั่วโมงอาการ
แดงก็เริ่มหายไป ครบชั่วโมงหนึ่งดูขาเป็นปกติโดยมิได้ทานยาหรือทายาใดๆ
ทั้งสิ้นเลยครับ

เมื่อก่อนภรรยาผมยังไม่เชื่อว่ายุงก็กินผมเหมือนกัน
เธอบนยุงทำไมเยอะจัง ทั้งที่ผมใส่กางเกรงขาสั้น ผมก็ยืน
หรือนั่งใกล้ๆ พอยุงมากินผมๆ ก็ชื้บอกนี้ไง ยุงไม่กินพ่อหรือ?
ลูกก็เช่นกัน และคนอื่นๆเมื่อมีโอกาส แต่บางคนเค้าก็บอกว่า
คุณไม่โดนยุงลายกินเฉยๆ ผมบอกว่าเป็นไปได้หรือ ผมทำเช่น

นี้มาสิบกว่าปี และทั้งกลางวัน กลางคืน เวลานั่งเล่นคอมเมื่อก่อน
ผมยังติดเกมส์ผมก็นั่งเล่นไปให้กินไป เดียวนี้นั่งอ่านหนังสือก็ปล่อย
ไป บางครั้งภรรยาบนมากผมก็ไปนั่งแล้วก็บอกว่า อ้าวเชิญมากินที่
ผมนี้ คนนั้นเค้ายังไม่อยากให้กินเป็นต้น

สิ่งที่ได้จากการกระทำเช่นนั้น

ทำให้จิตเราสงบขึ้น
มีเมตตายิ่งขึ้น
ไม่ก่อเวรกรรมและทำผิดศีล
ลดความยึดมั่นถือมั่นในตัวตนลงไป
เกิดปัญญารู้เห็นตามความเป็นจริง
ได้ความกล้าหาญ เพราะมิกลัวความเจ็บ ป่วย และตาย
มีขันติมากขึ้น

ทั้งหมดนี้เป็นความเห็นส่วนตัว ทุกท่านจงพิจารณาตาม
สติปัญญาของทุกท่านดูเอาเองเถิด

การให้ทานนั้นเริ่มจากทานวัตถุที่ให้ได้ง่ายคือมีค่าน้อย
หรือให้การช่วยเหลือแนะนำ ค่อยๆทำไปสะสมบารมีไปเรื่อยๆ
อาจไปบริจาคเลือดให้ศูนย์กาชาติ ก็จะได้บุญมิใช่น้อย ผมก็
เคยให้มาแล้ว ๑๐ ครั้งพอดี แต่พอบ้านย้ายถิ่นออกไปไกลจาก
ศูนย์ + ความดันโลหิตผมมักจะต่ำ กว่าจะเอาออกได้ครั้งหนึ่ง
ต้องเที่ยวไปหลายครั้ง ไม่งั้นก็คงไม่ต่ำกว่า +๑๕ แล้ว

ทั้งหมดที่เขียนลงวันนี้วันเดียวเมื่อกี้นี้เองนั่งคิดไป
ก็พิมพ์ไปครับ มิได้เขียนไว้ก่อนล่วงหน้าแต่อย่างใด
ทั้งมิได้คัดลอกใครมา ประสบการณ์จริงล้วนๆ

พะน่ะ

แปะลิงค์ จขกท. "แบ่งปันประสบการณ์ที่ได้จากการปฏิบัติธรรม" ประกอบการพินาไว้ด้วย

viewtopic.php?f=1&t=57174

อันนี้ ถือเป็นวิธีใหม่ เกิดจากการคิดค้นทดลองของ คุณsss และครอบครัว

คุณ sss ไม่สงวนลิขสิทธิ์ใช่ไหมขอรับ สมช.ท่านใด ต้องการนำไปใช้ปฏิบัติก็ได้ ไม่เสียตัง คุณโรส เมโลกสวย กบนอกกะลา ฯลฯ เชิญ ได้ผลประการใดตั้งกระทู้สนทนากัน โดยเฉพาะคุณโรส จะได้เลิกกระพริบตาเสียที ทำไมล่ะ ? ยุงกัดตาบวม

เอ่

เอ่? ศีล กะพรหมวิหาร ใช้อารมณ์เดียวรวมกันได้ด้วยหรอเนี่ย

เอ่? ทำไมเกิดมาเป็นยุง

เอ่? ทำไมต้องเกิดมาให้ยุงกัดน้อ

เอ่? ทำไมยุงดูดอริยสัจ ดูดไตรลักษณ์ออกจากสมองไปได้น้อ

เอ่? ต้องเป็นยุงวิเศษแน่ๆเรย

ตรงนี้ผมจะไม่ขอตอบ แต่ให้คุณ เมลงมือปฏิบัติ แล้วจะรู้ได้ด้วยตัวเอง



เพราะอวิชชา ก็เลยมาเกิดเป็นสัตว์ต่างๆนับไม่ถ้วน



ทำไมคุณ เม ถึงหิวครับ เวลาหิวแล้วทำยังไง



คิดไปไกลอีกคนหนึ่งแล้ว ตัดความสงสัยด้วยการปฏิบัติ
ลงมือปฏิบัติ วิธีก็รู้แล้ว แต่ไม่ลงมือสักทีแล้วจะเกิดปัญญาได้ยัง
ไงครับ มัวแต่สงสัยยยยยยย

อย่างลูกผมตอนยังเล็ก เด็กเล็กมักจะมีความอยากรู้
อยากเห็น อยากลอง ตอนนั้นปลั๊กไฟผมก็วางไว้กับพื้น
ผมเล่นคอมตั้งโต๊ะ คอมตั้งโต๊ะมักจะมีไฟรัวนิดหน่อย
พอลูกเค้าคิดจะเล่นปลั๊กไฟฟ้า ผมเลยจับมือเค้าไปแตะ
ที่หลังคอม ไฟที่รั่วเล็กน้อยนั้นก็ช๊อทเข้าให้ ผมก็บอกจับ

มือเค้าอีกแล้วทำเหมือนดึงให้มาแตะอีก แล้วบอกว่าเอาสิ
จับสิ จับอีกสิ เค้าก็หดแขนเข้า แล้วผมก็บอกว่านี้แหละคือ
ไฟช๊อท ตรงนี้ยังเบานะ แต่หากเอานิ้วไปสอดเข้ารูตรงนั้น
แรงกว่าหลายเท่าจะลองมั้ยล่ะ เค้าก็ส่ายหน้า ไม่เอาแล้วครับ
ตั้งแต่นั้นมาเค้าก็ไม่ไปเล่นใกล้ปลั๊กไฟ หรือคิดอยากจะเล่นอีก
เลย