เป็นสิ่งที่แน่นอนและดีที่สุดทั้งฟรี ทั้งประกันได้ข้าม
ภพข้าม แต่คนทั้งหลายก็มองข้ามกัน ไม่เห็นของดีของ
จริงแท้แน่นอนกัน ช่างน่าเสียดายที่เกิดมาเป็นมนุษ

ประกันอันใดเล่าจะเท่า ทาน ศีล ภาวนา
ประกันอันใดเล่าจะเท่า จะเท่าการรักษา กาย วาจา ใจดี
ประกันอันใดเล่าจะเท่า จะเท่าเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา
ประกันอันใดเล่าจะเท่า จะเท่าหิริโอตัปป
ประกันอันใดเล่าจะเท่า จะเท่าการสร้างเสริมเจริญสติ
ประกันอันใดเล่าจะเท่า จะเท่าปัญญารู้แจ้งเห็นจริง
ประกันอันใดเล่าจะเท่า จะเท่าอริยมรรคมีองค์ ๘
ประกันอันใดเล่าจะเท่า จะเท่าการงเว้นจากบาปอกุศลทั้งปวง
ประกันอันใดเล่าจะเท่า จะเท่าความไม่ประมาท

ไม่ต้องเสียเป็นรายวัน รายเดือน รายปี รายวัน
แต่ต้องใช้ ปัญญา ศรัทธา วิริยา ขันติ สัจจะ

คนทั่วไปโดยส่วนมาก มีนิสัยเช่นไรก็มักจะคิด
เขาก็เป็นเช่นนั้นเหมือนกัน เช่นคนตระหนี่ก็คิดว่า
คนอื่นๆก็คงจะเป็นเหมือนกันกับตัวทุกคนไป เลย
คิดไม่ค่อยออกว่า ในโลกของความเป็นจริงนั้นยัง
มีคนที่มีนิสัยที่แตกต่างจากตนอยู่บ้างเหมือนกันดั่ง
นั้นจึงมักจะคิดว่า มีด้วยหรือของฟรีบนโลกยุคปัจจุ
บันนี้?

โลกเรามักจะมีของที่คู่ มีทาน กับตระหนี่ ดำกับขาว
สว่างกับมืด... อวิชชา กับ วิชชา