:b8: ต่อคะลุง เมยตามอ่าน

เดี๋ยวมาต่อ

รอคะ (อ่อนอภิธรรม ลุงคุยอภิธรรมเยอะๆนะคะ เมยจะได้ถาม)

แต่ขอให้จำไว้อย่างหนึ่ง "กรรม" ก็ได้แก่ "เจตนาเจตสิก"

อยากให้ถามอยู่แล้ว

เรื่องกรรมทรงแสดงไว้ทั้งพระสูตรและอภิธรรม
กรรม ๓ อย่าง ได้แก่ ๑.กายกรรม ๒.วจีกรรม ๓.มโนกรรม
กรรม ๖ อย่าง ได้แ่ก่ ๑.กายสังขาร ๒.วจีสังขาร ๓.มโนสังขาร
๔.ปุญญาภิสังขาร ๕.อปุญญาภิสังขาร ๖.อเนญชาภิสังขาร
และ กรรม ๑๒ ต้องเข้าใจที่ละเล็กน้อยคอยไป ถ้าอ่่านพบที่ใดก็อย่าเพิ่งค้ดค้านว่าไม่จริง

แต่ขอให้จำไว้อย่างหนึ่ง "กรรม" ก็ได้แก่ "เจตนาเจตสิก"

มุมเมย เมยเข้าใจคะ ว่าเจตนาเจตสิก..แต่เมยมองว่า ไม่ใช่ตัวเดียวที่ทำให้เกิดกรรม..

เจตสิกที่อยู่หลัง เจตนาเจตสิก ก็ทำให้เกิดกรรมเหมือนกัน...เมยเข้าใจถูกไหมคะลุง?

(จริงๆ เมยสนใจรูปปรมัตถ์ ที่ทำงาน ตามเหตุปัจจัยที่เกิดขึ้นมา ว่ารูปปรมัตถ์มีผลต่อ จิตเจตสิก แบบไหนบ้าง)
.
.
.
แต่ค่อยๆเรียนรู้ไป เรื่อยๆได้คะ..ใน รุป จิต เจตสิก

ด้วยนิสัยคะ อ่านแล้วค้านก่อน ว่าจริงไหม..ไม่เชื่อเต็มร้อย แต่ต้องพิสูจน์ด้วยการปฎิบัติก่อน

ปฎิบัติตามคำสอน เห็นชัดแจ้งตามคำสอนที่บอกไว้ ในเรื่องผล..เจอเองค่อยเชื่อคะ

อภิธรรมก็เหมือนกันคะ..ต้องลองด้วยตัวเองก่อน จึง เออ ใช่ ใช่ตามคำสอนพระสัมมา

นิสัยกวนตีนนี้เปลี่ยนแปลงได้แน่นอนถ้าได้เข้าใจคำสอนโดยเฉพาะพระอภิธรรมครับ

กรรม ได้แก่เจตนาตัวเดียว แต่ตัวเจตสิกเหล่าที่เกิดร่วมกันก็ทำตามหน้าที่ของเขา หน้าที่ของเจตสิกเหล่านั้นก็ต้องคล้อยตามเจตนาเจสิกได้ทั้งหมดจะไม่ขัดกัน ถ้าไม่ได้ศึกษาคำสอนให้ชัดเจนแล้วจะดูเหมือนเป็นอันเดียวกัน

เมยก็เข้าใจที่ลุงบอกนะคะ..แต่ขอแย้งอีกคะ..เมยอ่านข้อความของลุงแล้ว ในหัวเมยมีคำถามขึ้นมาว่า..อ้าว แล้วผัสสะเจตสิกหล่ะ..เมื่อมันผัสสะ และเรายึดมั่นผัสสะ(มันต้องยึดมั่นอยู่แล้ว เพราะเราเป็นผุ้ที่ยังไม่จบกิจ)..ภพชาติเกิด..กรรมก็เกิดด้วยแล้ว...นี่เป็นสิ่งที่มันผุดขึ้นมาในหัว..ตอนอ่านนะคะ...ลุงว่าไงคะ ในความเห็นของเมย
.
.
.
และอีกมุม สำหรับผู้จบกิจ


เมื่อท่านมีเจตนา ทำสิ่งใดสิ่งนึง เหตุใด ไม่เป็นกรรมคะ..ในเมื่อมีเจตนาเจตสิก เกิดขึ้นมาด้วย

จร้า...ตรงนี้อาจจะเข้าใจยากสักหน่อย แต่ว่าเข้าใจปฏิจจสมุปบาทจะไม่ยากเลย
แต่ก็จะลองอธิบายดูว่าจะเข้าใจตามได้แค่ไหน เพราะมีความตั้งใจถาม

ผัสสะ เกิดขึ้นเพราะอาศัยสิ่ง ๓ สิ่งมาประจวบพร้อมกันคือ รูปารมณ์ ๑ จักขุปสาท ๑ จิต ๑
ดังนั้นตรงนี้จะเห็นได้ว่าการเกิดขึ้นตรงนี้เรียกว่าผัสสะ มีเพียงการเกิดขึ้นของ "รูปกับนาม" เท่านั้น
ขอขยายรูปกับนามให้ชัดเจนอีกนิดนึง (รูปารมณ์ ๑จักขุปสาท ๑)=รูป (จิต ๑ )=นาม
ทีนี้ก็ต้องขยาย "นาม" ได้แก่ จิตกับเจตสิก ที่นี้ จิต ๑ มีเจตสิกเกิดร่วมด้วย ๗ ดวง คือ
ผัสสะ ๑ เวทนา ๑ สัญญา ๑ เจตนา ๑ เอกัคคตา ๑ ชีวิตินทรีย์ ๑ มนสิการ ๑

ในขบวนเการเกิดผัสสะนี้ จะไม่มี ( ตัณหา อุปาทาน กรรม)เกิดร่วมชึ้นเลยฉะนั้นเมื่อมันไม่มี
การเข้าไปยินดีความพอใจเข้าไปยึดถือตรงผัสสะจึงไม่มีไม่เกิดขึ้นอย่างแต่นอน เมือมีสติเข้าไปรู้ชัด
ตรงนี้ ขบวนการของขันธ์ ๕ ก็จะหยุดหมุนดำเนินไปด้วย (ตัณหา ทิฏฐิ กรรม)เพราะว่า ตัณหาจะเกิดได้
ต้องอาศัยเวทนาในกลุ่มของผัสสะเป็นผู้ล้อหมุนมาให้ ตัณหา อุปาทาน กรรม ภพ ชาติ หมุนต่อไป
ถ้าสติปัญญามารู้ทันตรงนี้ภพชาติก็จะขาดลงทันที แน่นอนได้ว่าเมื่อภพชาติขาดเสียล้วการเกิดก็จะไม่มีอีกแน่นอน